| |
| | ασφαλώς |  | | |
Εξοικειωμένος πια με την ροή του χρόνου
και την ηλικία μου
και δίχως διόλου μεμψίμοιρη διάθεση
αναπολώ τις μέρες της νεότητας
τότε που το να κάνω υπερβολικά όνειρα
δεν ήτανε ανάρμοστο
το αντίθετο, το επικροτούσε ο καιρός
το ενθάρρυνε η ορμή η ασυγκράτητη
κι ας μ’ ένα ειρωνικό ,πικρό φορές, χαμόγελο .
Εκείνα τα όνειρά μου, τώρα με αερόστατα ομοιάζουν
προσγειωμένα στο έδαφος
που αφού περιηγήθηκαν αρκετά
κι έδρεψαν ήλιο κι άνεμο,
Κι αφού ευτύχισαν να δουν από ψηλά ,ανεμπόδιστα
τη θάλασσα τη μεγαλόπρεπη με τις παράκτιες πόλεις
και τα χωριά με τα ασβεστωμένα σπίτια
που σκαρφάλωσαν - σε πείσμα, λες, του απρόοπτου-
απάνω στις επικλινείς πλαγιές των ηφαιστείων,
απέθεσαν στο χώμα τα καλάθια τους
αφήνοντας χώρο στον ουρανό
για τα νεότατα αερόστατα
που τώρα λύνουν τα σχοινιά και ξεκινούν
με απαράλλαχτην ορμή και θέληση για ύψος...
Και μακαρίζω τον καιρό που τόσο φυσική
τόσο ομαλή έφερε προσεδάφιση
δίχως κλυδωνισμούς δίχως αναταράξεις
και δίχως -ευτυχώς- την κατακρήμνιση
που άλλοτε μοιραία περιμένει
όσους από πολύ μεγάλα παρασυρθήκαν σχέδια.
Αλλά κυρίως χάρη οφείλω άπειρη σ’ αυτόν
και στην σοφία που φέρνει
που αντικατέστησε τα όνειρα
τα κάπως επηρμένα της νεότητας
με άλλα , κι ας πιο γήινα, κι ας πιο περιορισμένα
μα που ασφαλώς ακόμη
μπορώ να τα ονομάζω όνειρα...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | http://luogointerno.blogspot.com/ | | | |
|
John Fenix
07-08-2011 @ 08:30 | Αλλά κυρίως χάρη οφείλω άπειρη σ’ αυτόν
και στην σοφία που φέρνει
που αντικατέστησε τα όνειρα
τα κάπως επηρμένα της νεότητας
με άλλα , κι ας πιο γήινα, κι ας πιο περιορισμένα
μα που ασφαλώς ακόμη
μπορώ να τα ονομάζω όνειρα...
Να εισαι παντα καλα!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Μίνα Παπανικολάου
07-08-2011 @ 09:25 | Εξαιρετικός απολογισμός ! Και τα όνειρα να δίνουν το στίγμα της ζωής! Πολύ όμορφο ! Καλημέρα .. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
