| |
| | Τα όνειρα δεν χάθηκαν |  | | |
ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΔΕΝ ΧΑΘΗΚΑΝ
Τα όνειρα δε χάθηκαν, τα όνειρα μας ζούνε
κρυφά μέσα στη σκέψη μας και μας καθοδηγούνε.
Το βήμα τους μπερδεύεται και συ με μιας θυμώνεις
πως η ζωή σου έφταιξε, μου λες κι αυτή χρεώνεις.
Μα η ζωή ξέρει καλά, που θέλεις να σε πάει
κι άμα αλλού σε τριγυρνά, άστηνα να σε πάει.
Ξέρει καλά ποιος είσαι συ, ξέρει και τι κατέχεις
το τι σου λείπει πιο πολύ, ποιον ουρανό γυρεύεις.
Δώσε τιμόνι στη ζωή κι εσύ πίσω της μείνε
ξέρει καλά που θα σε πάει, γι' αυτό το βήμα δίνε.
Άστην με δάκρυα χαράς, αγάπη να σου φέρνει
και μ' όμορφα λόγια, τρυφερά στεφάνι να σου πλέκει.
Και άμα κάπου κουραστείς, με τούτο το ταξίδι
κάτσε μονάχα να σκεφτείς, τη γεύση απ' το ξίδι.
Το άσχημο είναι όμορφο, άμα αλλιώς κοιτάζεις
και κείνο που λες άδικο, δώρο θεού θα μοιάσει.
Κοίτα με απόψε αν το θες, κάτι καλό θα λάβεις
άμα σου δώσουνε χαρά, πρέπει να την επάρεις.
Κι άμα σου δώσουνε φιλί, που είναι ματωμένο
πάρτο με σύνεση πολύ και φύλα το κρυμμένο.
Δεν είναι χάσιμο καιρού, καμία εμπειρία
είναι ένα μάθημα ζωής, μια νέα ευκαιρία.
Συ που με πίκρανες πολύ, μάλλον με αγαπούσες
γιατί μου έδωσες κρυφά, ότι κρυφά κρατούσες.
Εσένα που σε πίκρανα, μην μου θυμώνεις φως μου
ξέρεις καλά , δεν ήμουνα, ποτέ, ποτέ εχθρός σου.
Ήσουνα φάρος στη ζωή, σε τούτο το ταξίδι
μα έγω, πολλά, έχωνα δω κι ο χρόνος μου θα λήξει.
Στα μάτια μου σου' πα να κοιτάς, γιατί αυτά σε ξέρουν
τι κι αν λόγια άλλα, εσύ μου πεις, αυτά καλά σε ξέρουν.
Ξέρουν τι θες και τι μπορείς, ξέρουν και τι γυρεύεις
κι άμα εσύ άλλα τάχα μου πεις, αυτά δεν θα πιστέψουν.
Τα όνειρα μου κάτασπρα κι ας έχουνε λεκκέδες
ζωή πια δεν μαθαίνεται, πάνω σε καναπέδες.
Ζωή θα πει κι εγώ τολμώ, τα μούτρα μου κι ας φάω
κι άμα πονέσω πιο πολύ, θα μάθω πως αντέχω.
Αντέχω κι είμαι δυνατή και ξέρω που πηγαίνω
ξέρω ποιον θέλω πλάι μου, ξέρω και τι γυρεύω.
Κάνω το δάκρυ μου φιλί και πίσω σου το στέλνω
για να θυμάσαι πάντοτε, Πως μένω και Πως φεύγω.
Μη μου κρατήσεις μια στιγμή, τα λάθη μου, τα πάθη
βάρος θα σου' ναι μάτια μου, βάρος απά στη πλάτη.
Εσύ να ξέρεις πως μπορείς, μ' αγάπη να βαδίσεις
κι άμα μπορείς κι άμα το θες, μη με κακοκαρδίσεις.
Άσε με στο πλάι σου, μονάχα να βαδίσω
και για όσα μαθαίνω στον καιρό, να ρθω να ξιστορίσω.
Κι όσα μαθαίνεις και εσύ, πές τα και σε μένα
είναι η ζωή πολύ μικρή, για με, για τον καθένα.
Πιάσε λοιπόν το μύνημα, πιάστο και μην τ' αφήνεις
και νιώστο μέσα στη ψυχή, σαν το νερό που πίνεις.
Δεν έχει νόημα να πεις, πως τώρα δεν σου λείπω
παρέα θέλει η ζωή κι εγώ, το χέρι μου, στο δίνω.
ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΙΜΙΝΗ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | ΤΊΠΟΤΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΥΧΑΙΑ...Μ' ΑΚΟΥΣ...; | | | |
|
vero_
08-08-2011 @ 01:38 | Το άσχημο είναι όμορφο, άμα αλλιώς κοιτάζεις
και κείνο που λες άδικο, δώρο θεού θα μοιάσει., ::love.::
Απ'την αρχή μέχρι στο τέλος τέλειο-ερωτικό!! ::theos.:: Καλό ξημέρωμα και καλή βδομάδα! ;) | | Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
08-08-2011 @ 08:05 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | John Fenix
08-08-2011 @ 08:31 | Πολυ σοφια σε λιγα στιχακια.Παρα πολυ ομορφο.Μπραβο!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | χρηστος καραμανος
08-08-2011 @ 09:11 | Πιάσε λοιπόν το μύνημα, πιάστο και μην τ' αφήνεις
και νιώστο μέσα στη ψυχή, σαν το νερό που πίνεις.
Δεν έχει νόημα να πεις, πως τώρα δεν σου λείπω
παρέα θέλει η ζωή κι εγώ, το χέρι μου, στο δίνω.
ΤΡΟΜΕΡΟ ΝΟΗΜΑ,ΜΠΡΑΒΟ ΓΙΩΡΓΙΑ!!! ::love.:: ::hug.:: ::kiss.:: | | smaragdenia
08-08-2011 @ 12:57 | Άσε με στο πλάι σου, μονάχα να βαδίσω
και για όσα μαθαίνω στον καιρό, να ρθω να ξιστορίσω.
Κι όσα μαθαίνεις και εσύ, πές τα και σε μένα
είναι η ζωή πολύ μικρή, για με, για τον καθένα.
Πιάσε λοιπόν το μύνημα, πιάστο και μην τ' αφήνεις
και νιώστο μέσα στη ψυχή, σαν το νερό που πίνεις.
Δεν έχει νόημα να πεις, πως τώρα δεν σου λείπω
παρέα θέλει η ζωή κι εγώ, το χέρι μου, στο δίνω.
ΛΟΙΠΟΝ ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΥΠΕΡΟΧΟ ΚΑΙ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ ΚΑΙ Ο ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ ΤΟ ΠΑΙΡΝΡΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΠΟΥ ΤΟ ΔΙΑΒΑΖΕΙ...............ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ ΚΑΛΗ ΜΟΥ............ ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
