| |
Στην κάμαρα που έζησα φιλήδονη αγάπη
δεν θέλω να μπαίνει κανείς εκτός από εμένα
στο δώμα που ζω λάγνες ώρες μαζί σου
δεν θέλω να μπαίνει κανείς εκτός από εσένα
Περπατώ στην άκρη του γκρεμού
μια προσευχή στα χέρια του θεού
γίνομαι ψαλμός στη βαθιά χαράδρα
όνειρο που ανηφορίζει αργά τα βράδια
θέλω πριν ο ήλιος βγεί στον ουρανό
να πηδήξω άσπιλος στο βαθύ κενό
να γίνω λυκαυγές, να ζήσω ξανά
τα μικρά σου, γαλάζια μυστικά
Δακρύζει η αδέσποτη ψυχή μου
κάθε φορά που λέω σ' αγαπώ
κόβεται στα δύο η φωνή μου
μα εγώ σου λέω πάλι σ'αγαπώ
και είναι φορές που αναρωτιέμαι
από τα χέρια σου αν πέφτω ή αν κρατιέμαι
αν υπάρχεις κι αν ζεις
αν είσαι όραμα και θα χαθείς
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
