| |
Ακούω το δαιμόνιο να μου λέει, σιμά είναι ο καιρός.
Ακούω και τη μάνα μου να κλαίει, την καίει ένας μαύρος πυρετός.
Συνέχισε μου λέει, καβάλα στ’άλογό Του, τη νύφη που ποθείς θα σου τη φέρω.
Κείνος ο εχθρός που μου ‘δειξες θα βρει το θάνατό του,
μα ένα όρκο δώσε μου και θέλω να το ξέρω.
Όταν κι εγώ σε χρειαστώ τότε θα σε καλέσω.
Μ’αν μ’αρνηθείς να ξέρεις το πως θα σε απολέσω.
Θα στείλω δαίμονες φρικτούς και μνήμες απ’τον Άδη.
Το χάος θε να φέρουνε κι αιώνιο σκοτάδι.
Θα φέρουν πόνο και φωτιά τον κόσμο σου να κάψουν.
Την όμορφη σου τη ζωή ολάκερα ν’αλλάξουν.
Μείνε πιστός σ’εμένανε. Δε θα το μετανιώσεις.
Και το ύστατο το όνειρο μια μέρα θα βιώσεις.
Κι όταν θα’ρθώ στο θρόνο μου στη γη να βασιλεύσω,
με όλα τ’άστρα τ’ουρανού εσένα θα φιλέψω.
Δε σε προδίδω Άρχοντα κι εσένα περιμένω.
Θα Σε προσμένω με οδηγό ένα κερί αναμένο.
Μα δώσε μου ό,τι Σου ζητώ τους πόθους μου να σβήσω.
Δώσε μου υγεία και χρήματα και νιώτη αιωνία.
Δωσ’μου ισχύ πιο δυνατή απ’της φύσης τη μανία.
Δώσε μου γνώση και φωτιά να κάψω την ασχήμια.
Πιάσε τ’αστέρια τ’ουρανού και κάνε τα συντρήμια.
Στον κόσμο τούτο των νεκρών τίποτα μην αφήσεις.
Τις μνήμες τις ανθρώπινες έλα να διαλύσεις.
Κλείσε τον Ήλιο φυλακή και τη Σελήνη σβήσε.
Για μένα ένα ανάκτορο έλα μόνο και κτίσε.
Κι άσε με μόνο να γυρνώ στις γειτονιές του Άδη
με μόνη μου απόλαυση της μάνας μου το χάδι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
