| |
δεν θελεις κανενα
το ονειρο να ζησεις απο μενα
να γεμιζε η ζωη μεσα απο μενα
το φυσημα του αγερα
στο πρωινο της μερας
τα φυλλα του χειμωνα
που πεσαν πριν την μπορα
μαζι τους να σε παρουν να χαθεις
δεν θελεις κανενα
η μοναξια να εφευγε, η τρελα
γραμμενο παραμυθι και για σενα
κι πριγκιπας να ρθει
να παρει πριν χαθει
πριν εξαφανιστει
στον υπνο σου μια πορτα
μην κλεισει και το ονειρο χαθει
δεν θελεις εμενα
δεν ειχες χωρο στην καρδια για μενα
τους φοβους σου μοιραστηκες μιας μερας
στα ροζ να ξεχαστεις
για λιγο να βρεθεις
μην φυγει και ξυπνησεις
κι ο πριγκιπας χαθει
να εχεις το πρωι να θυμηθεις
δεν θελεις κανενα
δεν θελεις εμενα
ο χρονος να χει κατι και για σενα
να λες κατι θα ρθει
να λες εχεις κι εσυ
κι ο κυκλος αν τελειωσει
να εισαι μεσα οταν θελεις να βρεθεις
δεν θελεις κανενα
δεν θελεις κι εμενα
too dimitris aspiotis
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
