| |
[align=center] δεν μας χώρισε η νύχτα ούτε ο ύπνος
ούτε του όνειρου ο κατάλευκος ο κύκνος
γιατί ξύπνησα στο στήθος σου κλεισμένη
τυλιγμένη στου κορμιού την ευωδιά
μουσκεμένο απ'την αυγή το φίλημά σου
απ'το βάθος της ζωής το κοίταγμά σου
πρώτη κι ύστερη αλήθεια καμωμένη
απ'του έρωτα τα άφθαρτα υλικά
με το γέλιο σου να τρέχει στα μαλλιά μου
απ'το κύμα σου γεμάτη η αγκαλιά μου
τούτη η μέρα πόσο θέλω να κρατήσει
και σαν θάλασσα στη γή μου ν'ανοιχτεί
χρώμα άγριου σταριού τα δυο σου χέρια
απλωμένα στα πικρά μου καλοκαίρια
τούτη η μέρα μεσ'το φώς της να με κλείσει
και στα μάτια σου η ψυχή μου να χυθεί
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
