| |
Με ποιες τις τρως αγάπη μου
όλες σου τις μονάδες;
Να είναι μια να είναι δυο
να είν' εκατοντάδες;
Τις τρως και δε σου μένουνε
σε μένανε να γράψεις
κι αναρωτιέμαι τις νυχτιές
αν μ' έχεις πια ξεχάσει.
Σ' άλλες τα λες τα όμορφα
και πλουμιστά λογάκια
κι εμέ μ' αφήνεις μοναχή
να κλαίω στα πλακάκια.
ʼτιμε κόσμε, άδικε
άτιμη κοινωνία
πώς τις αδειάζει άραγες
τις κάρτες με τη μία;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
