| |
Μέσα στη δύνη του χρόνου
αόρατοι άγγελοι στο προσκεφάλι,
καθώς στο μυαλό σου τριγυρίζει μια ζάλη
κι αισθήματα φέρνει του φόβου.
Εκεί που οι θεοί σου θα καίγοντε
και τα πιστεύω σου ψεύδοντε,
μαζί με μια στάλα υποψία
για την απέραντη του κόσμου αχαριστία.
Και θα περνάς της ζωής τα χαλάσματα
με συντροφιά της ψυχής σου τα πλάσματα,
αυτά που γεννά η φαντασία
απο ανάγκη για λίγη ευτυχία.
Μέσα στη δύνη του χρόνου
σκορπάς αισθήματα πόνου,
για να μην πατήσεις τη σκανδάλη
του όπλου που σου 'βάλαν στο κεφάλι.
Στα φτερωτά όνειρα σου καβαλάρης
για να στολίζεις με σύννεφα τ' άστρα,
ναυαγός σ' αμμουδιά θα ξεμείνεις
με το δάκρυ να γκρεμίζεις της ζωής σου τα κάστρα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
