Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131373 Τραγούδια, 269594 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ατσάλινα μαχαίρια
 Γράφτηκε πριν μια δεκαετία περίπου σε μια δύσκολη περίοδο της ζωής μου όπου σ αυτή την πολύ μεγάλη προσωπική δυσκολία που πέρασα οι περισσότεροι άν όχι όλοι μου γύρισαν την πλάτη.
 
Αστέρια που λάμπουν στο σκοτάδι
σαν μαχαίρια ατσάλινα λαμποκοπούν
βυθίζονται αργά στο σκοτεινό πηγάδι
οι φλόγες απαυγάζουν ,σφυροκοπούν.
Μα είναι αυτό το φως απόμακρο
παγερό και άθλιο εξασθενημένο
σπίθες στο σκοτάδι από τσακμακόπετρες
η τελευταία πνοή του πεθαμένου.
Τέτοια τα νοιώθω τα φώτα ‘δικών μου'
των π' αγαπώ και λεν πως μ' αγαπούν κι εκείνοι
τέτοια άθλια και παγερά αισχρά τα μάτια τους
στην άγνοια βυθισμένα
φλόγες πετούν ,φλόγες που ζουν
μονάχα μια στιγμή
και δύναμη δεν έχουν να ζεστάνουν.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
17-10-2005
Kαλημερα, εισαι τυχεροσ εμαθες επιτελους ποιος ειναι φιλος και ποιος εχθρος !
nikosl
17-10-2005
Καλημέρα Γεώργιε ,να 'σαι καλά.
john-john
17-10-2005
πολυ οργισμενο αλλα ωραιο!!Μ αρεσει

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο