| |
Το ψαράκι μου στη γυάλα, μούτρα μου έκανε μεγάλα
και μου είπε πως εν τέλει, μόνο είναι και δεν θέλει
Με κοιτάζει λυπημένα, λόγια λέει πικραμένα
και με κάνει να δακρύζω, μόνος είμαι και ραγίζω
Δυο ψαράκια φοβισμένα, μες τον κόσμος τους κρυμμένα
μοναξιά κι αν θες εν τέλει, δείξε μου έναν που την θέλει
Παίρνω απόφαση εν τέλει, αφού θέλει θα το έχει
και έτσι τώρα δυο ψαράκια, μες στη γυάλα κάνουν νάζια
Τα κοιτάζω και γελάω και πιστά τ' ακολουθάω
και στο σπίτι μια μπεμπέκα, βάζει στη ζωή μου δέκα
Δυο ψαράκια ευτυχισμένα, από αγάπη μεθυσμένα
έρωτας κι αν θες εν τέλει, συντροφιά ποιος δεν την θέλει
Πέρασε γοργά ο χρόνος, και τα πρέπει ‘γιναν νόμος
κι απ’ τα χάδια τα φιλάκια, καβγαδάκια και νευράκια
Με κοιτάζει απορημένα, μη ρωτάς του λέω εμένα
αυτή είναι η αγάπη, μία γέλιο δύο δάκρυ
Δυο ψαράκια τα καημένα, με δεσμά φυλακισμένα
λευτεριά κι αν θες εν τέλει, πες μου ποιος βρε δεν την θέλει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
