| |
Αίας. Τί είναι λοιπόν πιο σωστό να πει κανείς; Πώς ένα αξιόλογο κείμενο προέκυψε από την παιδεία και τη μάθηση του γραφών; ή μήπως απο την έμπνευση η οποία τυχαία συνεπήρε το συγγραφέα και δημιούργησε ένα κείμενο το οποίο κατάφερε να ξεχωρίσει ;
Το κείμενο εδώ το έφερα ως παράδειγμα φίλε Ιασίονα, ένα παράδειγμα για να εκφράσω καλύτερα το προβληματισμό μου σχετικά με το αν ένας καλλιτέχνης κατάφερε να κάνει εξαιρετικά έργα λόγο της μάθησης που πήρε από τους δασκάλους του ή την έμπνευση που όπως έλεγες και ο Σωκράτης, θεός η δαίμονας είναι αυτός που τη κατευθύνει.
Ιασίονας. Είναι αλήθεια λοιπόν, πως δεν είναι λίγες οι φορές που είδαμε ένα μεγάλο έργο από κάποιο όνομα τυχαίο, και εκείνος ο τυχαίος καλλιτέχνης ενώ σου φαινόταν πως θα υποσκέλιζε άνετα τους ανταγωνιστές του κατέληξε να σβήσει στη λήθη αφήνοντας μόνο, ενα μικρό κειμήλιο για την ανθρωπότητα.
Αντίθετα έχω παρατηρήσει πολλούς καλλιτέχνες και συγγραφείς ενώ δημιουργούν αξιόλογα έργα ποτέ να μη καταφέρνουν να ξεχωρίσουν, αλλά να κυλάνε με το κανό τους σε ένα ήρεμο ποταμάκι χωρίς πολλές ανηφόρες ή κατηφόρες.
Α. Άρα τι μου λες Ιασίονα; Πώς η εμπειρία αυτών των ανθρώπων που δουλεύουν ξανά και ξανά το ένα έργο μετά το άλλο πάει χαμένη ; Και πως είναι δυνατόν κάποιος με μια παρθενική δημιουργία να ξεπεράσει τους επαγγελματίες αυτούς καλλιτέχνες ;
Ι. Αυτό που είπες νομίζω είναι." ... τους επαγγελματίες..." οι επαγγελματίες γράφουν, ζωγραφίζουν, σκαλίζουν και κάνουν ταινίες για να ζήσουν... ενώ...
Α. Ενώ κάποιοι ζούν για να ζωγραφίζουν, να γράφουν, να κάνουν ταινίες...
Ι. Μα το Θεό αυτό που λες με κάνει να λογαριάζω πόσους μουσικούς και ηθοποιούς που ενώ έγιναν "φίρμες" κατέληξαν να αναπαράγουν τους εαυτούς τους και να μας προσφέρουν ένα καλομαγειρημένο αρχικά φαγητό, κατεψυγμένο και ξαναζεσταμένο στα μικροκύματα.
Α. Έτσι είναι ο καλλιτέχνης φίλε μου... είναι θηρίο! και για αυτό ζει και λίγο. Επειδή ζει για την ελευθερία και η ελευθερία απαιτεί πολύ αίμα να χεις μέσα σου, γιατί θα το χύνεις κάθε μέρα. Έτσι λοιπόν σα θηρίο που είναι ο καλλιτέχνης δε θα νοιαστεί να ζήσει πλούσια ή να φοράει ενα ακριβό ας πούμε παπούτσι, όχι! Θα νοιαστεί ίσα ίσα να γεμίσει το στομάχι του για να μη κάνει φασαρία και του διώχνει την έμπνευση του.
Ι. Ναι σα τον Mahler!
Α. Πολύ καλά το πες, θυμάμαι που μου λέγε ο θείος μου το πως ο Mahler συνήθιζε να κλείνετε σε ένα μικρό δωμάτιο με πολύ ησυχία για να ακούει μουσική στο κεφάλι του και μετά να τη γράφει σε νότες... Αυτός και αν ήταν !
Ι. Τι να ταν αυτή η μουσική που άκουγε ; Τι πιστεύεις ; Άγγελοι ή Δαίμονες να παίζαν μές στο κεφάλι του;
Α. Δε ξέρω τι ήταν, αλλά μπορώ να πω πως ξέρω κάτι άλλο...
- παύση -
Μπορώ να πω πως αυτοί ή αυτός που έπαιζε θα πρεπε να ταν σα συγγενείς με αυτόν που ζωγράφιζε στο κεφάλι του van Gogh, με αυτόν που έχτιζε ναούς στο κεφάλι του Ικτίνου... Αυτό λοιπόν μου βγαίνει μέσα απο τη κουβέντα μας, πως η έμπνευση είναι αποσπώμενα τμήματα μιας ανώτερης διάνοιας που μεταφέρει τη μουσική της, τη κουλτούρα της, τις σκέψεις της και την αισθητική της σε τούτον εδώ το κόσμο.
Ι. Και τι να ναι λές, Θεός ή Διάβολος ;
Α. Ποιος να ξέρει; Ίσως άλλοτε Θεός και άλλοτε Διάβολος...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
