stixoi.info: Κίνδυνος πυρκαγιάς

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Κίνδυνος πυρκαγιάς

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130737 Τραγούδια, 269452 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Κίνδυνος πυρκαγιάς

Ορεξιογόνο...

Το ποτάμι κυλά μουρμουρίζοντας σιγανά
Το υγρό, κελαρυστό σονέτο του
Μουσκεύοντας με τ’ απαλά φιλιά του
Την πυκνή βλάστηση στις όχθες
- Τι υγρασία αυτή τη νύχτα! –
Τα τρυζόνια τραγουδούν γλυκά
Ρουφώντας με απόλαυση το χυμό των λουλουδιών
Τι υγρασία
Κι όμως
Δεν κρυώνω

Πέρασε αναπάντεχα απ’ τα λημέρια μας
Κεφάτο, γελαστό το Παρελθόν
Μας άφησε γλυκά που στάζανε σιρόπια
Τυλιχτά, κυλινδρόμορφα μπακλαβαδάκια
Κορνεδάκια φίσκα στη σαντιγύ
Μπαμπάδες ποτισμένους μες στο ρούμι
Κι οι δυο τα φάγαμε κρυφά
Καχύποπτα μα άπληστα
Δίχως ο ένας στον άλλον να τ’ ομολογήσουμε...

Δεν κρυώνω
Γιατί τότε τρέμω;
Του Θεού ο οργασμός φεγγοβολεί
Απάνω στον καθάριο, νυχτερινό ουρανό
Ολόγυρά μου ορθώνονται αγέρωχα τα δέντρα
Δακρύζοντας ρετσίνι κι ένοχα αρώματα
Θυμάμαι μια σπηλιά με σταλακτίτες
Όπου άγγιζα εκστατική
Της γης την πιο απόκρυφη κι αιώνια
Αθάνατη επιθυμία...
...

Έπρεπε
Να ‘χαμε φύγει μακριά μας
Όσο πιο μακριά γινόταν από μας
Είναι επικίνδυνο, καλέ μου, το Παρελθόν
Από τότε που σύναψε σχέση ερωτική
Με τη Μνήμη την Επιλεκτική
Μα είμαστε τώρα μαζί – τυχαία θαρρείς –
Σ’ αυτό το δάσος που στα δυο το σχίζει
Σα στιλέτο νερένιο το ποτάμι
Μαζί
Αποφεύγουμε να πούμε έστω μια λέξη
Μια λέξη
Μια έλ-ξη
Έλξη;
Γυρνάμε ταυτόχρονα πλάτη
Κι οι καρδιές μας εξακολουθούν να χαιρετιούνται με αγωνία
Πίσω απ’ τα πλευρικά οστά μας
Σα δυο αθεράπευτα ερωτευμένοι
Πίσω απ’ τα κάγκελα μιας φυλακής διπλής

Αν σ’ αγαπώ ξανά
Δεν πρέπει να στο πω, όχι
Να σε διώξω μακριά αν σ’ αγαπάω πρέπει
Γιατί είσαι αραχνοΰφαντος
Όπως εκείνος της αράχνης ο γυαλιστερός ιστός
Κι εγώ μέλλει ξανά να σε διαλύσω
Σαν πεταλούδα που αρνείται εκεί πάνω να πιαστεί

Αν μ’ αγαπάς ξανά
Δεν πρέπει ούτε καν να το σκεφτείς, όχι
Τράβα την καρδιά σου μακριά από μένα
Όπως τραβούν με το λουρί το πεισματάρικο σκυλί
Φεύγα
Σύρε σε μια πιο ακίνδυνη αγάπη
Σε μια ολότελα άλλη πόρτα

Μα όμως είμαστε τώρα μαζί
Σ’ αυτό το δάσος
Κι έχει τόση υγρασία απόψε
Και
Κανείς μας
Δεν κρυώνει

Ν’ ανάψω ένα τσιγάρο
Αστράφτει στα χέρια μου το σπίρτο
Κίνδυνος πυρκαγιάς
Ανάβω
Όχι τσιγάρο, καλύτερα όχι
Κίνδυνος πυρκαγιάς
Σ’ ακούω να πλησιάζεις
Τα γυμνά πόδια σου στο νοτισμένο χώμα
Πυρκαγιά Μνήμης Επιλεκτικής
Να καίμε όλα τα άσχημα γελώντας παρανοϊκά
Κίνδυνος πυρκαγιάς!
Μ’ έχεις φτάσει
Κι αν σ’ αγαπώ ξανά τότε θα πρέπει...
...
...
Θα γεννήσω απόψε για σένα
Μια λίμνη
Να πλύνεις το πρόσωπό σου
Κι έπειτα γύρνα πάλι αν θες
Με βλέμμα πιο καθάριο
Και κλείσε το μάτι
Σε τούτο το δύστροπο Παρόν
Και στο αβέβαιο το Μέλλον
...


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 8 Στα αγαπημένα: 2


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Jorlin 28-08-2011 @ 23:24	http://www.youtube.com/watch?v=ZNBPrJ2Mq48&feature=related
giannis0911 28-08-2011 @ 23:26	Πολύ όμορφο ... ::yes.:: Καλό ξημέρωμα .. ::smile.::
John Fenix 28-08-2011 @ 23:32	πολύ όμορφο ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΛΥΔΙΑ_Θ 29-08-2011 @ 00:14	!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ::theos.:: ::hug.:: ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ
AETΟΣ 29-08-2011 @ 05:20	Του Θεού ο οργασμός φεγγοβολεί Απάνω στον καθάριο, νυχτερινό ουρανό Ολόγυρά μου ορθώνονται αγέρωχα τα δέντρα Δακρύζοντας ρετσίνι κι ένοχα αρώματα Υπέροχη η γραφή σου!!!!! Καλημέρα! ::yes.:: ::smile.::
montekristo 29-08-2011 @ 22:02	4η 5η και 6η στροφή είναι ο καθρέφτης του σκοταδιού του έρωτα μαγικές, αλήθεια το λέω
Jorlin 31-08-2011 @ 12:22	Σας ευχαριστώ πολύ όλους σας!... ::blush.:: ::hug.::
Jorlin 15-09-2011 @ 00:54	Απάνω στο τραπέζι είχανε στήσει ένα κεφάλι από πηλό τους τοίχους τους είχαν στολίσει με λουλούδια απάνω στο κρεβάτι είχανε κόψει από χαρτί δυο σώματα ερωτικά στο πάτωμα τριγύριζαν φίδια και πεταλούδες ένας μεγάλος σκύλος φύλαγε στη γωνιά Σπάγγοι διασχίζαν το δωμάτιο απ’ όλες τις πλευρές δε θα ‘ταν φρόνιμο κανείς να τους τραβήξει ένας από τους σπάγγους έσπρωχνε τα σώματα στον έρωτα Η δυστυχία απ’ έξω έγδερνε τις πόρτες (Μίλτος Σαχτούρης)

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο