| |
| | Ο 3ος Παγκοσμιος Πολεμος |  | | | Αφύπνιση | | |
Α. Ο 3ος ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
Ο «ακήρυχτος» Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος
Πριν από μισό αιώνα τέλειωσε ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος και ίσως από τότε να σηματοδοτείται ο επόμενος, ο 3ος.
Το αιματοκύλισμα στα πεδία των μαχών, συμπλήρωσε η διαστροφή στα μετόπισθεν, με την εξόντωση πληθυσμών (γενοκτονία*) κατά πρωτόγνωρα μαζικό – «βιομηχανικό» τρόπο (εκτελέσεις, θάλαμοι αερίων – φούρνοι) και την ισοπέδωση περιοχών. Η Ανθρωπότητα αποσβολωμένη καταμετρούσε εκατομμύρια νεκρών και διαπίστωνε την καταρράκωση της ηθικής, το κενό του ανθρωπισμού και την καταβαράθρωση του ανθρώπινου Πολιτισμού.
*Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ Η Σύμβαση του Ο.Η.Ε. για την πρόληψη και καταστολή του εγκλήματος της ‘’γενοκτονίας’’ στο άρθρο 2 αναφέρει: Στην παρούσα Σύμβαση, ως γενοκτονία νοείται οποιαδήποτε απ΄ τις πιο κάτω πράξεις, που γίνεται με πρόθεση και αποσκοπεί στην ολική η μερική καταστροφή ομάδας (εθνικής, εθνολογικής, φυλετικής ή θρησκευτικής): 1. Φόνος μελών της ομάδας. -- 2. Σοβαρή βλάβη της σωματικής ή διανοητικής ακεραιότητας των μελών της ομάδας. 3. Υποβολή (Με συνειδητή πρόθεση) στην ομάδο σε συνθήκες που μπορεί να επιφέρουν την πλήρην η την μερική σωματική καταστροφή της. 4. Μέτρα που αποβλέπουν στην παρεμπόδισιν των γεννήσεων σους κόλπους ορισμένης ομάδος. 5. Αναγκαστική μεταφορά παιδιών σε άλλη ομάδα.
Με το τέλος του Πολέμου, σ’ όλο τον κόσμο άρχισε η ανασυγκρότηση και ήρθαν στο φώς θαυμάσιοι Οργανισμοί.
Σημείωση: Είναι αναμενόμενο οι ισχυρές εξουσίες όλων των αποχρώσεων, μετά από καταστροφές τους να ανασυγκροτούνται, να ενδυναμώνονται και να εποφθαλμιούν τις υψηλές θέσεις σε Διεθνείς και Παγκόσμιους Οργανισμούς. Όταν τις καταλάβουν, περιμένουν την κατάλληλη στιγμή για «Οδηγίες». Προσοχή!
Ένας τέτοιος θαυμάσιος Οργανισμός είναι η Ουνέσκο (1945 - 1946). Ανασύρθηκαν από τη λήθη και είδαν το φως υπέροχες διακηρύξεις για τον άνθρωπο και τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ισοτιμία, την διαρκή ειρήνη … τον Πολιτισμό.
Σ’ όλο τον κόσμο άρχισε η ανασυγκρότηση, εκτός από την Ελλάδα, όπου ο συνολικός στρατός της και ο πληθυσμός, χωρίστηκε στα κατ’ ουσίαν συστατικά του μέρη, τον Εθνικό και τον Δημοκρατικό στρατό - πληθυσμό, ουσιαστικά σ’ έναν αγώνα αυτοεξόντωσης της χώρας.
Όμως, αν δεν λάμβαναν χώρα όλα τα γνωστά και άγνωστα παρασκήνια στα Παγκόσμια, διεθνή και εντόπια πολιτικά πράγματα (φεύ) και αν ο ελληνικός στρατός ήταν ενωμένος σε μια ενότητα (Εθνικός Δημοκρατικός στρατός), μόνον οφέλη θα υπήρχαν.
Ίσως αυτή η τελευταία διατύπωση να φαντάζει αφελής. Είναι όμως προφανές ότι πρόκειται για ένα υποθετικό σχήμα. Είναι ακόμα ένα ευχολόγιο αναδρομικά, για να τονισθεί το μέγεθος της ζημιάς που προκλήθηκε, σε ανθρώπινο δυναμικό, σε υλική υποδομή, σε ανάπτυξη – προοπτική στην γενική ανασυγκρότηση, στην παιδεία και στο ηθικό μέρος, με ό,τι μπορεί να συνεπάγεται αυτό, μέχρι και σήμερα. Πάντως αδιαφιλονίκητα, ήταν ένας φριχτός αδελφοκτόνος εμφύλιος πόλεμος.
Η ιστορία βέβαια μπορεί να επαναλαμβάνεται «με άλλο προσωπείο», αλλά δεν γυρίζει πίσω. Όμως για κάθε άνθρωπο και για κάθε λαό, χρειάζεται ―πάση θυσία― να μην ξεχνιέται, αλλά αντίθετα να αποτελεί ειδικό πεδίο μελέτης το παρελθόν, γιατί αυτό αποτελεί τον βασικότερο και ασφαλέστερο τρόπο αποφυγής επανάληψης λαθών στο σήμερα και στο μέλλον ... Σε τελική ανάλυση είναι βέβαια απείρως προτιμότερη και ευκολότερη η πρόληψη, παρά η διόρθωση και η … θεραπεία.
Σ΄αυτό το σημείο να επισημανθεί η οφθαλμοφανώς ύποπτη προσπάθεια που γίνεται «σήμερα», με εκπόρευση από σκοτεινούς προφανώς κύκλους, ώστε να αλλοιωθεί η ιστορία με τη συσκότιση της αλήθειας, για το «καλό των γειτονικών λαών». Θα ήταν πράγματι αφέλεια να χαρακτηριζόταν μια τέτοια πονηρή προσπάθεια απλά ως αφελής.
Έρχεται έτσι και πάλι στο προσκήνιο το ουσιαστικά καταστροφικό σλόγκαν για την κάθε κοινωνία: Το «Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Συνυπάρχει με αυτό και ο υφέρπων αόρατος κίνδυνος από την επί σκοπόν λήθη ή την άγνοια. Διότι λαοί που ξεχνούν ή δεν γνωρίζουν την ιστορία και τα λάθη τους, δεν παίρνουν τα απαραίτητα μαθήματα και φυσικά τα ίδια ή παρόμοια λάθη συνεχώς επαναλαμβάνονται.
Πάντως, τα βαθιά αίτια και τα γεγονότα που σημάδεψαν τον τόπο και τον οδήγησαν στην καταστροφή, είναι εκτός του πλαισίου του παρόντος βιβλίου.
Ο πόλεμος αποτελεί έκφραση της Επιθετικότητας. Πόλεμος είναι η Επιθετικότητα στη «Βασιλικότερη» μορφή της. Αυτή (η Επιθετικότητα) με τη σειρά της, αποτελεί δυναμικά μια στάση, ενώ το πέρασμά της στην πράξη, αποτελεί μια συμπεριφορά σαφώς αμυντική, ή αντίθετα κατακτητική - καταστροφική και τελικά έμμεσα αμυντική, με την έννοια ότι εν προκειμένω, προστατεύονται όχι υπάρχοντα απτά δεδομένα, αλλά προσδοκίες, επιθυμίες, φιλοδοξίες, σχέδια, οράματα, που πιθανόν με την επιθετικότητα, να προστατεύονταν και να υλοποιούνταν τελικά στο κάποιο προσεχές αλλά ακόμα και πολύ απομακρυσμένο μέλλον (δες κεφ. Επιθετικότητα, συμπεριφορά «Επίθεση») .
Μετά τον 1ο παγκόσμιο πόλεμο, η Γερμανία, που προκάλεσε αυτόν τον πόλεμο με τις φοβερές καταστροφές και τους αμέτρητους φόνους (δες λχ χημικούς φόνους σε στρατιώτες της πρώτης γραμμής), ήταν ντροπιασμένη και γενικά σε πολύ άσχημη κατάσταση. Χρειαζόταν θετικό ψυχολογικό κλίμα, άμυνα σε διάφορα επίπεδα για προστασία, άρση της εθνικής ταπείνωσης, ασφάλεια, ανεξαρτησία και ανάπτυξη.
Σημειώνεται πάντως ότι ο γερμανικός λαός «γονιδιακά», εκτός από τον άσχημο και κακό εξοπλισμό με τον οποίο είναι φορτωμένος μαζί με τα καλά του στοιχεία, ξέρει χαρακτηριστικά να δουλεύει και πολύ συστηματικά. Ακόμα, εκείνη την εποχή, η επιστημονική έρευνα ήταν σε οργασμό, με μεγάλα ονόματα γερμανών επιστημόνων στο επιστημονικό στερέωμα.
Παρενθετική σημείωση: Αν βρεθούμε σε Μαιευτήριο και παρατηρήσουμε τα ίδιας ώρας γέννησης νεογέννητα, θα παρατηρήσουμε ότι εκτός των σωματικών διαφορών (κληρονομικότητα), ότι παρουσιάζουν και διαφορετικές «αρχέγονες ψυχολογικές» αντιδράσεις (κληρονομικότητα), που είναι δείκτες για τον πυρήνα του χαρακτήρα που θα εμφανίσει στο μέλλον το νέο όν. Αγρότερα, με την καθοριστική επίδραση του περιβάλλοντος (οικογένεια, σχολείο, κοινωνία), με υπόβαθρο το χαρακτήρα «χτίζεται» η προσωπικότητα, το όργανο συνδιαλλαγής του ατόμου στην κοινωνία. Έτσι ο άνθρωπος αποτελεί τελικά σύμπλοκο βιοψυχοκοινωνικό όν, σε αδιάληπτη συνδιαλλαγή με το αντίστοιχο βιοψυχοκοινωνικό περιβάλλον, με το οποίο διαντιδρά συνεχώς και με το οποίο συναποτελεί αδιάσπαστη ενότητα.
Σε αυτό το πλαίσιο, με τις απόρροιες από τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο στη Γερμανία, ο Αδόλφος Χίτλερ με τους οπαδούς του, κατά πραξικοπηματικό τρόπο και γενικά με ίντριγκες, προπαγάνδα (ψευδείς επί σκοπόν ειδήσεις), οργάνωση, ισχυρή θέληση, οπαδούς και άφθονο αίμα, πέτυχε το κατ’ αρχήν φαινόμενο θαύμα.
Είναι αυτονόητο πως με εκείνα τα σκοτεινά και μαύρα γεγονότα, ότι ευνοούνταν η Συμπεριφορά «Φυγή - αποφυγή» των ατόμων, για λόγους αυτοπροστασίας.
Ίσως ακόμη, ο Γερμανικός λαός στην αρχή σε μεγάλο μέρος, να χρησιμοποίησε ενστικτωδώς τον ψυχικό μηχανισμό «Άρνηση της Πραγματικότητας» και έτσι να τα αγνοούσε συνειδητά, να τα παρέβλεψε ή να τα υποβάθμισε, γιατί προφανώς βρήκε την αυτοεκτίμησή του, αλλά και επειδή ίσως δεν τα άντεχε.
Πολλοί διαφωνούν με όλα αυτά, γιατί προφανώς στην μελέτη τους, επικεντρώνονται κυρίως στα συνειδητοποιημένα άτομα και όχι στο μέσο άνθρωπο και στην ιδιότυπη ομάδα ή την αγέλη με τους κανόνες της (αρχηγός και υπήκοοι με εκδήλωση του χαρακτήρα και των ενστίκτων).
Δεν μπορεί κανείς όμως να αγνοήσει τις αυθόρμητες και ενστικτώδεις (δες κινηματογραφικά ντοκουμέντα) εκδηλώσεις της λαοθάλασσας των Γερμανών, πέραν της προπαγάνδας, όταν χαιρετούσε τον ηγέτη.
Να μην ξεχνούμε βέβαια, το φαινόμενο «Ταύτιση με τον επιτιθέμενο», το φαινόμενο του γενιτσαρισμού και την κατασκευή υπηκόων και τέλος το φαινόμενο της εκχώρισης της θέλησης.
Είναι απαραίτητο φυσικά να τονισθεί ότι υπήρχαν και όλοι εκείνοι που συνειδητά έβλεπαν και αντιδρούσαν ή περίμεναν την κατάλληλη στιγμή να αντιδράσουν, απέναντι στην φοβερή αρρώστεια του μαύρου κακού, που επέφερε τη στέρηση της έκφρασης του ατομικού και την επιβολή και αναγκαστική αποδοχή του αγελαίου (εθνικοσοσιαλιστικό πρότυπο του Χίτλερ).
Σημείωση για το φαινόμενο «Ταύτιση με τον επιτιθέμενο» : Είναι γνωστό ότι στη δύναμη - εξουσία, προστρέχουν πάντα και άτομα για προστασία τους, ακριβώς από αυτές τις δυνάμεις – εξουσίες (δες κατασκευή υπηκόων). Είναι ακόμα χαρακτηριστικό το ότι εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου που βαρύνονται με ανθρωποκτονίες, λαμβάνουν στη φυλακή από άγνωστα πρόσωπα, πολλά ερωτικά γράμματα, όπου εκφράζεται αγάπη και αφοσίωση.
Η απλή εξήγηση είναι ότι τα ανασφαλή άτομα εκφράζοντας την αφοσίωσή τους, νοιώθουν ενδόμυχα ότι θα αποφύγουν να συγκαταλεγούν στα μελλοντικά θύματα και δηλώνουν ουσιαστική υποταγή, προσφέροντας ταυτόχρονα την αμέριστη στήριξή τους στον εγκληματία.
Πάντως, στο πρόσωπο του Χίτλερ η Γερμανία σαν κράτος, κατ΄αρχήν ένοιωσε έτσι κι αλλιώς, να πατά στα πόδια της. Όμως στη συνέχεια, η πορεία των γεγονότων ήταν δραματικά πλήρως διαψευστική και εντελώς απογοητευτική.
Η αποκάλυψη τελικά του αληθινού προσώπου των αρχηγών και των Οργανώσεών της, τα οράματά τους (λχ Ντίτριχ Έκαρτ), δηλαδή το πραγματικό πρόσωπο του Ναζισμού, έδειξαν τι γινόταν κάτω από την επιφάνεια, με τελική κατάληξη τις εκατόμβες των ίδιων των γερμανών και την ισοπέδωση των περιοχών τους, το ολοκαύτωμα για την ανθρωπότητα και ευτυχώς τελικά την ήττα τους.
Όμως το ισχυρό κακό δεν είναι δυνατόν να εξολοθρεύτηκε, όπως αφελώς φαινόταν, υπολογιζόταν και πιθανόν προπαγανδιζόταν στην αρχή. Μάλλον ο «Ιός του κακού» φυγαδεύτηκε, μετεξελίχτηκε και μπολιάστηκε σε επιδεκτικούς «κορμούς» για τέτοιες καταστάσεις, με συνεχιζόμενες συνέπειες με άλλα πρόσωπα, καταστάσεις και γενικότερα πραγματικότητες. Η μετεξέλιξη, η μετάλλαξη και η εδραίωση του « ιού» σε νέους τόπους, θα ήταν ανέφικτη, αν βέβαια δεν υπήρχε οπωσδήποτε η συνδρομή, προστασία και ασφαλής φυγάδευση των φορέων του κακού, με τη συνδρομή επί μέρους εμφανών εξουσιών.
Δεν εξετάζουμε εδώ τους λόγους, ούτε τις μορφές εμφανούς έκφρασης ή αφανούς δράσης του κακού, ούτε τις πιθανολογούμενες, ένοχες για τον κοινό νου, σχετικές εξουσίες. Μόνον μια αναφορά. Πολλές φυγαδεύσεις ναζιστών από Ιταλία για την Αμερικανική ήπειρο, συνέπεσε να πραγματοποιούνται από διευθύνσεις κοντά σε εκκλησίες. Να είναι τυχαίο;
Σημείωση: Η οργανωμένη θρησκεία, αποτελεί πυραμιδικού τύπου εξουσιαστική δομή. Εξ αντικειμένου, το πώς εκλέγονται οι εμφανείς αρχηγοί, τι επιδειώκουν, ποια είναι τα σχέδιά τους, ουσιαστικά όλα αυτά είναι στο σκοτάδι, για όλους εμάς τους υπόλοιπους κοινούς θνητούς.
Πάντως για να γινόταν ο επόμενος, ο 3ος παγκόσμιος πόλεμος, χρειάζονταν μια απειλή, μια άσχημη κατάσταση παγκόσμια, λαοί επιδεκτικοί χειραγώγησης -κατόπιν ιδίως προκλητής οικονομικής εξουθένωσης-, κάποιοι με το κατάλληλο πολεμικό σχέδιο, Οργάνωσή τους, πίστωση και αξιοποίηση χρόνου και άτεγκτη οργανωτική εφαρμογή σχεδίων επί στόχων, οπωσδήποτε προβαλλόμενα ‘ιδανικά‘ (δες κεφ. Εξουσία), σχετικό όραμα, προκλητές κατ΄ ουσίαν αφορμές και ισχυρότατη πολεμική μηχανή.
Τα ίδια στοιχεία που ουσιαστικά απαιτούνται για κάθε παγκόσμιο πόλεμο.
Σήμερα, με την προηγμένη τεχνολογία, ένας τέτοιος πόλεμος, πολύ πιθανόν να κατέληγε στο πυρηνικό ολοκαύτωμα του πλανήτη. Σ’ αυτόν τον πλανήτη δεν θα μπορούσε βέβαια να ζήσει καμιά εξουσία και ακόμη δεν θα ήταν εξουσία χωρίς να υπάρχουν εξουσιαζόμενοι. Όχι ότι δεν υπάρχουν οι τελείως διεστραμμένοι, που μπορεί να μην λογαριάζουν ούτε και αυτό. Υποθέτουμε όμως ότι οι εξουσίες βρήκαν έναν καλύτερο τρόπο για την δράση τους. Εκτός των τοπικών πολέμων, που τους χρειάζονται για τα προϊόντα τους, και την κατάλληλη προετοιμασία του εδάφους (με το τσάκισμα της κάθε είδους αντίστασης), υπάρχει σήμερα και ένα πρόσφορο πεδίο, για φαινομενικά αναίμακτες πολεμικές συρράξεις, αφανισμούς και κατοχή. Είναι το πεδίο της αστραπιαίας επικοινωνίας (τηλέφωνο, τηλεόραση, ιντερνετ, συλλογή προσωπικών δεδομένων) και το ηλεκτρονικό – «πλαστικό» χρήμα με τις «πλαστικές» επίσης αγορές, στο πλαίσιο της λεγόμενης νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής οικονομίας, του Τραπεζικού συστήματος και της ιδιότυπης «κοπής» χρήματος, όπως έχουν διαμορφωθεί.
Τα τελευταία χρόνια, γίνονται παγκόσμια τοπικές οικονομικές επιθέσεις, με στόχο –όπως φαίνεται- τη συγκέντρωση τελικά του υπαρκτού χρήματος και των αντιστιχούντων εμπράγματων δεδομένων, σε ορισμένες Οργανώσεις, με αποτέλεσμα το παράλληλο «στέγνωμα» ατόμων και κρατών.
Οι επίσημες ανακοινώσεις μιλούν αόριστα για τους κερδοσκόπους, ή ονοματίζουν κάποιους οικονομικοπιστωτικούς οργανισμούς. Προβάλλονται ακόμα τόσο «αθώα» τα «χρυσά αγόρια», που παίζοντας με τους υπολογιστές, καταστρέφουν ολόκληρες οικονομίες κρατών. Όταν το πράγμα δεν μπορεί να καλυφθεί, μαλώνουν (!) τους «Οικονομικούς κύκλους αξιολόγησης» (τι σε τελική ανάλυση εξυπηρετούν αλήθεια;) για το ότι δεν είναι σωστό αυτό που κάνουν!
Ίσως όλα αυτά να είναι η πραγματικότητα. Όμως μπορεί αυτά στην πραγματικότητα να είναι επί μέρους παράπλευρα φαινόμενα και ταυτόχρονα διάδοση φήμης, με μια πολύ προσεκτική επί σκοπόν προσέγγιση. Ακόμα μπορεί να είναι μια φαινομενικά αφελής και ίσως επί σκοπόν, πλήρως επιδοτούμενη τοποθέτηση.
Προσοχή ! Να ξανασημειωθεί ότι όταν ο Χίτλερ οργανονώταν, οι περισσότεροι φερόντουσαν ως τυφλοί. Σήμερα πόσοι βλέπουν , πόσοι παραβλέπουν και πόσοι είναι χωρίς όραση; Αυτοί που τυχόν βλέπουν, τι αντιμετώπιση μπορεί να υφίστανται αλήθεια και γιατί; Είναι άραγε όλα αυτά τα δραματικά που συμβαίνουν σήμερα στον κόσμο, μια εξελικτική αυτόματη διαδικασία στην κοινωνία ή μια μακρόχρονη διαδικασία, συνειδητή και «επί σκοπόν»;
Πάντως, όπως φαίνεται και είναι ουσιαστικά «ηλίου φαεινότερο» γι΄αυτούς που δεν έχουν τυφλωθεί, πως η επίθεση γίνεται στα άτομα και στα κράτη, με τέχνασμα, ως δούρειος ίππος. Έμμεσα κατ’ αρχήν με αύξηση μισθών και παράλληλη τεχνητή αύξηση των αναγκών, με παροχή δανείων (επίθεση αγάπης), για απόκτηση των αγαθών (τεχνητή παροδική ευημερία) και εφ’ όσον πράγματι πρόκειται για ενορχηστρωμένη επίθεση, με ταυτόχρονη προσπάθεια αποπολιτικοποίησης - αποβλάκωσης και γενικότερης λήθης του πληθυσμού.
Πώς μπορεί να γίνεται αυτό;
Ο λαός λέει: «Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι». Η προαγωγή της διαφθοράς ανάμεσα στα άτομα των θεσμισμένων αποδεκτών εξουσιών στη Δημοκρατία μιας χώρας, είναι το προαπαιτούμενο.
Εξουσίες: Κυβέρνηση, Βουλή (Νομοθετική εξουσία), Δικαστική εξουσία, αστυνομία―στρατός και ακόμα οπωσδήποτε ο τύπος, η τηλεόραση, αλλά και η θρησκεία.
Ο μαζικός χρηματισμός σε πολλαπλά επίπεδα και άτομα, επιδεκτικά βέβαια χρηματισμού, με «καλλιεργημένη» αμβλεία, μειωμένη ηθική και κατάλληλη νομοθεσία, ώστε «το νόμιμο να είναι και ηθικό», συντελούν σε παραβλέψεις, εκδουλεύσεις, εκχωρήσεις και ουσιαστικά ...καλυμμένη προδοσία (δες βόλεμα, εξουσία). Τα άτομα αυτά που είναι βολεμένοι υπήκοοι, ακόμα και αν κάποια στιγμή βρεθούν μετανοιωμένα, επειδή «μαζί τα φάγαμε», θα είναι τελικά «δεμένα πισθάγκωνα - χειροπόδαρα», με ότι μπορεί να συνεπάγεται αυτό για τη χώρα τους.
Να τονισθεί ότι προβάλλεται στην κοινωνία κατάλληλα μια ιδέα (δες θεωρεία των μιμιδίων) και με υποβοήθηση, γίνεται του συρμού και προστρέχουν οι στοχοποιημένοι πολίτες, σαν αφιονισμένοι και φυσικά ανυποψίαστοι, να στελεχώσουν το εγχείρημα. λχ Καταναλωτισμός, λαίλαπα χρηματιστηρίου, εορτοδάνεια, τραπεζική υπερχρηματοδότηση, κρατική επικροτούμενη κακοδιαχείρηση, μόδα διατροφής, σε πλαίσιο τελικά γενικευμένης διαφθοράς, παρακμής, σήψης, ιστορικής αμνησίας και «ύπνωσης».
Στη συνέχεια μπορεί να διακρίνουμε την καθαυτό Επίθεση, όταν έρχεται το πλήρωμα του χρόνου και εμφανίζονται η δυσχέρεια ή η αδυναμία αποπληρωμής του συνεχώς διογκούμενου ατομικού ή κρατικού υπερχρέους. Ως συνέπεια έρχονται οι απειλές, ο φόβος για τους κινδύνους, πιθανόν η παράλυση αντίδρασης, η όποια αμυντική αντίδραση και εν τέλει οι κατασχέσεις, η φτώχεια και η ποδηγέτηση των ατόμων, που βρίσκονται στην ανάγκη. Σε επίπεδο κράτους, έρχεται ο έλεγχος των κυβερνήσεων από υπεροργανισμούς. Πιθανόν να έρχεται ακόμη και η απώλεια εν τέλει της εθνικής κυριαρχίας ενός κράτους, με την συνδρομή απαραίτητα κατάλληλων «εντόπιων» (Αόρατη κατοχή, καλυμμένη κατοχή, απροκάλυπτα εμφανής κατοχή. Θυμίζουμε και το … αρχαίο Ζητώ «Γην και ύδωρ»).
Αναρρωτιέται κανείς στη χώρα: Καλά, αν έτσι έχουν τα εφιαλτικά αυτά σενάρια, που είναι, που ήταν οι πατέρες του έθνους οι Βουλευτές, οι Ακαδημαικοί και οι λεγόμενοι γενικά Πνευματικοί άνθρωποι; Έχουν «ναρκωθεί, έχουν παραλύσει»; Από την άλλη μεριά, όλους εμάς μας έχουν «ψεκάσει»;
Πολύ βολικές, πολύ «καλές» δικαιολογίες αλήθεια ! Ακόμα και αν ήταν πραγματικότητες.
Για να μιλάμε βέβαια για παγκόσμιο οικονομικό πόλεμο, αναφορικά με την κάθε κρατική (ουσιαστικά εθνική) επί μέρους επικράτεια, απαιτούνται:
―Επικίνδυνες καταστάσεις φυσικής ή προκλητής ισχυρής οικονομικής ανάγκης: Σεισμοί, πλημμύρες, ξηρασία, επιδημικές αρρώστιες (φυσικές ή περίεργες), διάλυση της επιχειρηματικής δραστηριότητας, αδυναμία του κράτους για αποπληρωμή οικονομικού υψηλού χρέους, ή τεχνιτού υπερχρέους (δες στο Ιντερνετ «Οικονομικοί δολοφόνοι»), συνέπειες πολέμων,
―Ατομικός φόβος από έντονο φοβογόνο ερέθισμα (λχ κίνδυνος πολέμου, το φάσμα της πείνας, κίνδυνος θανάτου από επιδημίες ή φάσμα κινδύνου πτώχευσης και ένδειας),
―Τελικά (το εφιαλτικότερο σενάριο) έκλυση γενικευμένου φόβου, συσπείρωση ατόμων στις τοπικές (ακόμα και στις κακές) εξουσίες για προστασία και έτσι τόνωση αυτών των εξουσιών, διάτρητα και Αίολα -σε τελική ανάλυση- ιδανικά, κατάλυση διατάξεων και νόμων ή αντίθετα αύξηση και τόνωση του νόμιμου, που δεν είναι πάντα και ηθικό, εξελικτικά παράλυση και εσωστρέφεια των ατόμων, ενεργοποίηση του αγελαίου ενστίκτου, κατασκευή υπηκόων, συναισθηματική τόνωση σε πεδία όπως το ποδόσφαιρο, αλλά και εκτόνωση στο γήπεδο του (αμυντικού) καταστροφικού θυμού, υποκινούμενη κοινωνική αναταραχή κλπ. Ακόμα προαγωγή της λεπτής προπαγάνδας και βομβαρδισμός (με παράλυση της κριτικής ικανότητας) από εύπεπτες και γλυκανάλατες αποπροσανατολιστικές εκπομπές στην τηλεόραση, κατασκευασμένες ειδήσεις από στρατευμένα «παπαγαλάκια» και «αρχιπαπαγάλους» και έτσι αποπολιτικοποίηση του κόσμου, βομβαρδισμός με πληθώρα πληροφοριών και έτσι δυσκολία επεξεργασίας, «ξέχασμα» ή γελοιοποίηση της τοπικής, ευρύτερης και παγκόσμιας ιστορικής μνήμης, «μοντερνισμός», δίωξη κάθε πιθανόν φωτισμένου ατόμου και κάθε αντίδρασης, με περιθωριοποίηση, γελοιοποίηση και γενικά με κάθε είδους εξόντωση.
Για όλα αυτά, αν όντως συνθέτουν το πάζλ του οικονομικού παγκοσμίου πολέμου και των παρελκόμενων, είναι αυτονόητο ότι απαιτείται η συμμετοχή όλων των μεγάλων ιδίως οικονομικών δυνάμεων του πλανήτη και των επί μέρους ομοειδών ή άλλων εξουσιών.
Πίσω από τις δυνάμεις αυτές, που συλλέγουν το χρήμα και που απαρτίζονται κλιμακωτά προφανώς από εξουσιαστές και υπηκόους όλων των βαθμίδων, είναι πολύ πιθανόν να κρύβονται οι υποθετικοί (;) μαέστροι των ανώτερων (πυραμιδικών) εξουσιαστικών ορχηστρών, που διευθύνουν τη θανατερή πολεμική συμφωνία και που σαν ιδιαίτερη κάστα κινεί τελικά τα νήματα.
Ποια μπορεί να είναι η γενικότερη, ή καταληκτική συνέπεια του 3ου ακήρυχτου παγκόσμιου Πολέμου; Της ενορχηστρωμένης οικονομικής Επιθετικότητας σε Παγκόσμιο Επίπεδο; Προφανώς για άτομα, λαούς και κυβερνήσεις, θα εμφανισθούν στάσεις και συμπεριφορές αμυντικές («Απολογία», «Φυγή – αποφυγή», «Επίθεση»).
Αν δεν υπάρξει αποτελεσματική αντίσταση, η τελική συνέπεια του παγκόσμιου αυτού πολέμου και χωρίς καμιά απολύτως επιφύλαξη, θα είναι: Παγκοσμιοποίηση – εξαθλίωση – πολτοποίηση. Αν συμβεί αυτό, τότε θα είναι το τέλος ενός (ακόμα) κύκλου για την ανθρωπότητα και βέβαια η αρχή ενός νέου ...
Όμως, πάντα υπάρχουν οι ανανεωτικές δυνάμεις στη ζωή, οι δυνάμεις που είναι φορείς της δημιουργίας, της ελπίδας, της ελευθερίας, η ίδια η ζωή.
Ας μην ξεχνούμε: Οι κάθε είδους «Πέρσες» πάντα ζητούν «Γην (έδαφος – υπέδαφος) και ύδωρ» και συμβολικά και ιδίως κυριολεκτικά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Σωτήρης Τσιλ | | | |
|
John Fenix
31-08-2011 @ 17:50 | Όλα όσα ανέφερες Σωτήρη είναι όπως ακριβώς τα ανέφερες και ίσως και ακόμη χειρότερα. Η Ελλάδα αυτή την στιγμή είναι το πειραματόζωο ,πάνω στο οποίο διάλεξαν να χτυπήσουν με τα νέα όπλα τους. Επειδή είμαστε απείθαρχος λαός, ξέρουν ότι αν τα καταφέρουν εδώ ,μετά θα έχουν ένα προηγούμενο να παρουσιάσουν στις επόμενες χώρες που θα βάλουν στην σειρά{ σαν πρότυπο }. Και τις οποίες θα μπορούν να καθυποτάξουν πολύ ποιο εύκολα, μιας και αυτές θα είναι στα όρια της εξαθλίωσης. Και βέβαια εκτός από απείθαρχοι είμαστε και ευάλωτοι ,λόγω ιδιοσυγκρασίας. Ένας Έλληνας ,ένας αρχηγός. Δυο Έλληνες ,δυο αρχηγοί, τέσσερις Έλληνες, τέσσερις αρχηγοί. Και αυτό το ελάττωμα της ιδιοσυγκρασίας μας ,κάνει το παιχνίδι τους ποιο εύκολο γιατί είναι εύκολο για αυτούς να μας κουμαντάρουν ,αφού πάντα είμαστε σε διχόνοια μεταξύ μας. Είναι πρόσφατο το εξωπραγματικό γεγονός ότι βάλανε τους Έλληνες ,να καρφώνουν ο ένας τον άλλον στην εφορία. Και αντί να ξεσηκωθούμε για την προσβολή που μας έκαναν σαν λαός ,να μας κάνουν όλους ρουφιάνους και να γελάνε παγκοσμίως μαζί μας ,θεωρώντας μας αναξιοπρεπείς ,εμείς το ανεχτήκαμε και αυτό. Και φτάσαμε στο σημείο να καρφώσει αδελφός τον αδελφό. Θυμάμαι όταν είχε έρθει η νέα κυβέρνηση ,ήμασταν όλοι θυμωμένοι με τους πολιτικούς που φάγανε και κακοδιαχειριστήκανε τα λεφτά μας και θέλαμε να μπούνε φυλακή οι υπαίτιοι .Δεν ίδρωσε τότε κανενός πολιτικού το αυτί. Φτάσανε και στο σημείο να μας ειρωνευτούν ανοιχτά ,λέγοντας ότι μαζί τα φάγαμε. Ήξεραν ότι είναι απαίτηση ,που σε λίγο καιρό θα έχει ξεχαστεί. Όπως και έγινε. Όχι μόνο δεν μπήκε κανένας μέσα ,αλλά βάλανε τους Έλληνες να καρφώνουν ο ένας τον άλλον και να μπαίνουμε εμείς στην φυλακή. Δεν μπορώ να ξέρω αν θα σωθούμε η όχι σαν χώρα η σαν πλανήτης γενικά. Ίσως να πρέπει να καταστραφούν τα πάντα για να ξεπηδήσουν από τα χαλάσματα νέες αξίες και νέα ιδανικά. Ένα μόνο ξέρω.
Έχουν γνώση οι φύλακες. !!!!
| | monajia
31-08-2011 @ 19:26 | ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΩΤΗΡΗ,,,,,,,,,,,,,, ::hug.:: | | Dimitri Favvas
31-08-2011 @ 23:20 | Είναι άραγε όλα αυτά τα δραματικά που συμβαίνουν σήμερα στον κόσμο, μια εξελικτική αυτόματη διαδικασία στην κοινωνία ή μια μακρόχρονη διαδικασία, συνειδητή και «επί σκοπόν»;
Επί σκοπόν.... Αυτό πιστεύω εγώ.
Χωρίς να ξέρω με ποια ιδιότητα και στοιχεία κάνεις την παραπάνω ανάλυση φίλε μου, φαίνεται ότι έχεις γράψει ένα βιβλίο.
Σαν αναγνώστης (μιλώ μόνο για τον εαυτό μου) χρειάζομαι γεγονότα αδιάψευστα και χωρίς παραλήψεις (όχι επιλεγμένα) για να εκτιμήσω και συμφωνήσω ή απορίψω οποιαδήποτε ανάλυση.
Σήμερα έχω φτάσει σε ορισμένα συμπεράσματα ύστερα από κάποια επιφανειακή αντίληψη και σύγκριση ωρισμένων γεγονότων. Είμαι πάντοτε ανοικτός σε πειστικά επιχειρήματα που μπορεί να ανατρέψουν την όποια γνώμη μπορεί να έχω, αλλά πρέπει να απαντηθούν οι οποιοιδήποτε σχετικοί ενδοιασμοί που θα μπορέσω να προβάλλω. Αναφέρομαι εδώ και σε σχετικό σχόλιό μου σε καταχώρηση του John Fenix που δεν έδωσα συνέχεια. Καλό ξημέρωμα | | Σωτήρης Τσιλ
01-09-2011 @ 00:49 | Dimitri Favvas. Μερικά από τα συμπεράσματά σου σε ποιητικό λόγο:
"Σ' ένα κόσμο που βρωμάει γεννηθήκαμε
μα τη βρώμα-λίγο-λίγο συνηθίσαμε
Όπου και να πας στον κόσμο
θα σου πουν, υπάρχει νόμος
όπου πρέπει να τηρήσεις
εάν θέλεις για να ζήσεις
μια τριχιά κι ένα παλούκι
και στη θέση σου ετούτη
όσο φτάνει το σχοινί σου
η βοσκή είναι δική σου
μα υπάρχουνε στην πιάτσα
μερικά γαϊδούρια ράτσας
όπου λεύτερα τα έχουν
και την τάξη επιβλέπουν
τρώνε από το φαΐ σου
όσο θέλ' η όρεξή τους......." Σωτήρης | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
