Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Μικροί κι ασήμαντοι σταθμοί
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130617 Τραγούδια, 269434 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μικροί κι ασήμαντοι σταθμοί
 στον αξεπέραστο κ Κώστα Ουράνη
 
[I][I]Ντυμένη την απελπισιά , η μοναξιά ζυγώνει,
μαυρόφορη ως πάντοτε, κι αρχίζει να φυσσά
σαν ντύθηκε τον ίσκιο τους ,κι έμεινε στα μισά
το βιος τους , σαν αερικό, στο τελευταίο βαγόνι.

Χορταριασμένοι, ορθώνονται βουβοί στην ερημιά τους,
με τα ρολόγια να θρηνούν τους δείκτες που χαθήκαν
καθώς οι ώρες έπεσαν στη λήθη και πνιγήκαν,
κι ούτε το φώς δεν ακουμπά, τη νεκροφορεσιά τους.

Κι έχουν παρέα τα πουλιά, εκει που τους φιλούνε,
να διαλαλούν των διαβατών το αλλοτινό το βήμα,
στις αποβάθρες την ηχώ που έμοιαζε με ποιημα,
και να νομίζουνε πως ζουν και πως την ξανακούνε.

Των ταξιδιών που χάραζαν, δεν φτάνουν πια τα νέφη
μητε ο γνώριμος αχός, ο μπάσος της ταχείας,
φορούνε πια το πένθιμο το μαυρο, της κηδείας,
σαν στέκουνε ακίνητοι, και ο καιρός τους γνέφει.

Και θα κρατάνε πάντοτε τις θύμησες ,εντός τους
για να θυμούνται οι μυγδαλιές δίπλα τους που ανθούνε,
χρονων πολύβουες στιγμές , στα κλώνια θ΄αντηχούνε,
μικροί κι ασήμαντοι σταθμοί, νεκροί στο ερεβός τους





Θανάσης Κρουστάλης[/I][/I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Τοπία & Περιοχές
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

...κι ακόμα φέγγουν τα θαμπά φώτα της πόλης που μας κράτησε στα χέρια της
 
panos danos
05-09-2011 @ 02:39
::up.:: ::up.::
John Fenix
05-09-2011 @ 06:50
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ!!!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
puzzle
05-09-2011 @ 07:32
::up.:: ::up.:: ::up.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
05-09-2011 @ 07:59
υπεροχος...........!!!!!!!!!!!!!!!!!
ierapostolos
05-09-2011 @ 10:01
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Υποκλίνομαι στην αφιέρωση, στο μεγάλο Ποιητή και στη δημιουργία σου.
καζανάκι
05-09-2011 @ 10:21
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
martin luther
05-09-2011 @ 12:22
::hug.:: ::hug.::
φραγκοσυριανος
05-09-2011 @ 15:58
Κι έχουν παρέα τα πουλιά, εκει που τους φιλούνε,
να διαλαλούν των διαβατών το αλλοτινό το βήμα,
στις αποβάθρες την ηχώ που έμοιαζε με ποιημα,
και να νομίζουνε πως ζουν και πως την ξανακούνε.

::up.:: ::up.:: ::up.::
ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ
05-09-2011 @ 17:44

Ντυμένοι την απελπισιά , η μοναξιά ζυγώνει,
μαυρόφορη ως πάντοτε, κι αρχίζει να φυσσά.....κάθε ψυχή κι ένας σταθμός ζωής με τη φορεσιά της μοναξιάς προχωρούν αργόσυρτα μες το χρόνο.......θαυμάσιο Θανάση!!!!!!!!!!!!την καλησπέρα μου ::hug.:: ::theos.::
oneiropola
05-09-2011 @ 21:03
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Πικροδάφνη
05-09-2011 @ 23:35
......................!!!!!!!!!!!!!!!!
Από τα πολύ ωραία !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Εξαιρετικό !!!!!!!!!!!!!
::yes.:: ::yes.:: ::theos.::

Καλή σου νύχτα!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο