Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Έτσι, όπως πεθαίνουν οι νεράιδες
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130672 Τραγούδια, 269443 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Έτσι, όπως πεθαίνουν οι νεράιδες
  Πήγαινε σπίτι, σκέψη σκοτεινή.
 
Φύλλα πέφτουν ξανα, βροχή.
Κίτρινα, καφέ, λίγο μωβ.
Κι η κοπέλα με το μακρύ φόρεμα
πλάι στον ποταμό,
μ'ένα απλωμένο χέρι να ψάχνει απεγνωσμένα για το αποτέλειωμά του,
πεθαίνει.

Ω ναι, πεθαίνει, όσο μακάβριο κι αν σας ακούγεται.
Δεν ανήκε σε κανένα, μην αναρωτιέστε.
Πέθανε
χωρίς ορισμό
και χωρίς προ.ορισμό.
Όχι, προς Θεού, όχι μονη!
Είχε μαζί της κουβάρια ολόκληρα από στιγμές,
τυλιγμένα γύρω απ'τα χέρια της,
τα πόδια της,
τα μαλλιά της,
σαν κορδέλες που σηματοδοτούσαν την άφιξη της Άνοιξης.

Τα σχέδια της Μοίρας γι'αυτην απέτυχαν.
Πολλοί υπολόγιζαν ότι θα ζούσε για πάντα,
σαν αερικό που έμοιαζε.
Μα πόσο λάθος είχαν...
εκείνη γεννήθηκε, βλάστησε σαν μικρό λουλούδι,
άνθισε -ένα ένα τα μπουμπούκια της ξεπέταξαν ανθούς-
κι έπειτα μάρανε
αργά
στην όχθη του ποταμού που την πότισε,
κι επέτρεψε στην γόνιμη σύψη
να καταλάβει το σώμα της.

Μονάχα το χέρι της έμεινε απλωμένο έτσι
ψάχνοντας ακομα κι αυτές της στερνές στιγμές
το υπόλοιπό του.
Το άλλο χέρι
που χώραγε με τέλεια ακρίβεια στο δικό της.
Που οι γραμμές του σχεδίαζαν γαλαξίες.
Το τέλειο,
που σχημάτιζε κύκλο όσο ακριβή όσο και το φεγγάρι που ανακλούσε.

Κι έτσι πέθανε.

Κι ο κόσμος πέρναγε κι έβλεπε ανθισμένα λουλούδια
ακόμη και τον χειμώνα..
κι έλεγαν: Είναι η κοπέλα με το απλωμένο χέρι
που περιμένει την Άνοιξη. Που φέρνει την Άνοιξη


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

στου ποταμου το γυρισμα θα γυρω αργα σαν Ανοιξη που αργησε να'ρθει
 
χρηστος καραμανος
09-09-2011 @ 13:58
Κι ο κόσμος πέρναγε κι έβλεπε ανθισμένα λουλούδια
ακόμη και τον χειμώνα..
κι έλεγαν: Είναι η κοπέλα με το απλωμένο χέρι
που περιμένει την Άνοιξη. Που φέρνει την Άνοιξη

::up.:: ::up.:: ::up.::
puzzle
09-09-2011 @ 15:15
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Ερμότιμος
09-09-2011 @ 16:43
::kiss.::
dr.rockthan
09-09-2011 @ 17:48
ΛΥΡΙΣΜΟΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::yes.:: ::yes.::
καζανάκι
09-09-2011 @ 18:15
::theos.::
imaginarysun
11-01-2012 @ 16:53
ομορφιά μου, είχε καιρό να σε διαβάσω, και με ξύπνησες!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο