| |
Ποιο τραγουδι να θρηνήσει για την άλωση αυτη;
Την ψυχική.
Σιωπή.
Νέκρα.
Παγωμάρα.
Μόνο εκείνο το ψυχρό αεράκι, να προμηνύει μια επικείμενη μπόρα.
Εμφανίζεσαι…
"Καιρός ειναι να βρέξει επιτελους!" λες,
γνωρίζοντας πως δεν ήρθα για να πουμε για τον καιρο.
Αγνοώ το ύφος της άγνοιας στο πρόσωπό σου,
και τα λόγια σου.
Περπατάς προς το μέρος μου και πισωπατώ…
προς στιγμή τρομάζω με την αυθόρμητη μου αυτή κίνηση.
Γιατί σε φοβάμαι;
Έπειτα θυμάμαι…τις λεηλασίες και τις σφαγές
Κάθε φορά ξεχνάω πιο πολύ.
Αγνοώ τον φόβο μου. Φτάνει να τον υπακούω.
Σ’αφήνω να’ρθεις πιο κοντά
κι ακούω γι’άλλη μια φορά τον παλμό μου να πάλλεται στο κεφάλι μου
"Ήρθα." είπες.
Σε συνάντησα ξανά μεσοπέλαγα
Σε αγάπησα ξανά μεσοπέλαγα
Ενώ καράβια με μαύρα πανιά πηγαινοέρχονταν
Κι ενώ αρπακτικά πουλιά στριφογύριζαν πάνω απ’το κεφάλι μου
Περιμένοντας ανυπόμονα για ένα νεκρό ψοφίμι.
Δεν ήξερα…
Δεν μιλάς άλλο.
Όχι γι’αυτά που μας καίνε
Με είδες παλι με εκείνο το ύφος
Που κρύβει ένα στεγνωμένο δάκρυ στην άκρη του ματιού.
Θυμήθηκα που το’χα ξαναδει.
Θυμήθηκα και το τραγούδι που μου είπες την φορά
που μαγευτήκαμε..
Ξανατρομάζω.
Έχω τόσα να σου πω
ακόμα.
Πάω να μιλήσω μα δεν βγαίνει ήχος
{σαν εκείνα τα όνειρα που έβλεπα παιδί, που μου κοβόταν η μιλιά και δεν μπορούσα πια να πω όλα εκείνα που μου τρώγαν την ψυχή.}
Ο ουρανός σκοτεινιάζει, το πρόσωπό σου το ίδιο.
Μεγάλες, χοντρές ψιχάλες κατεβάζουν την αλήθεια στο νεδήμ.
Καιρός να διαβάσεις τη σιωπή μου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
