| |
σε ποια περασματα γυρνας
κι αφηνεις πισω σκονη
πουλι του καμπου και πετας
γερακι ματι απλωνεις
φτερα στον ηλιο μονο εσυ
να τον απογειωνεις
ειναι τα πιο ψηλα βουνα
της γης καθηλωμενα
κι εσυ πετας πιο ζηλευτα
χαθηκαν συννεφα κοντα
ποιο κατω απο σενα
μιας περασιας τα δεντρα
πως
πως να εχω οτι αγκιζεις
πως να ξαναγεννηθω
πως
να βρεθω οπου αρμενιζεις
πως, να απογειωθω
ολα οσα κι αν θυμιζεις
λιγα ειναι τα πολλα
σε ξυπνουν να μην γνωριζεις
οπου εισαι και περνας
να ναι νεα οσα οριζεις
τα περασματα που πας
πως
πως τα πιανεις και τα αφηνεις
πως, και δεν τα ξεχνας
πως
συννεφα οσα γυριζεις
πως, μοιαζεις να μιλας
too dimitris aspiotis
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
