Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: παράδοση στη λήθη
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130388 Τραγούδια, 269368 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 παράδοση στη λήθη
 
[I][I][I]Σημανε η ώρα, και σαστισανε οι δεικτές
μες τα ρολόγια με τ΄αστραφτερά γρανάζια,
και παιρνει ο χρόνος να γλυκαίνει απ΄τα πέρα
ως να΄ρθούν θύμησες, καβάλα στον αέρα.


Κι οτι απόμεινε απ τον κρότο της θωριάς σου
μοιάζει μονάχο να μιλάει με τη σκιά του ,
σαν σε πρελούδιο ξάφνου που σώπασε το πιάνο,
γλυκύς λωτός, που κυρτωσα και δεν τον φτάνω...




Θανάσης Κρουστάλης[/I][/I][/I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

...κι ακόμα φέγγουν τα θαμπά φώτα της πόλης που μας κράτησε στα χέρια της
 
Celestia
14-09-2011 @ 17:42
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Βασίλης Μ.
14-09-2011 @ 18:05
Πολύ ωραίο!!!!!!!!!!!!! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
**Ηώς**
14-09-2011 @ 18:11
http://www.youtube.com/watch?v=J1Eqq8V0IxA ::theos.:: ::theos.:: ::love.:: Θανάση!!!!!!δεν έχω λόγια για σένα!
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
14-09-2011 @ 18:42
λυρισμος...........!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
tamperamento
14-09-2011 @ 18:47
και παιρνει ο χρόνος να γλυκαίνει απ΄τα πέρα
ως να΄ρθούν θύμησες, καβάλα στον αέρα.
εξαιρετικό!!! ::up.:: ::up.::
montekristo
14-09-2011 @ 19:19
γλυκύς λωτός, που κυρτωσα και δεν τον φτάνω...

τι ωραίο κλείσιμο έκανες ::smile.::
elsa98
14-09-2011 @ 19:42
Κι οτι απόμεινε απ τον κρότο της θωριάς σου
μοιάζει μονάχο να μιλάει με τη σκιά του ,
σαν σε πρελούδιο ξάφνου που σώπασε το πιάνο,
γλυκύς λωτός, που κυρτωσα και δεν τον φτάνω...

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! υπέροχο !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
John Fenix
14-09-2011 @ 21:18
Κι οτι απόμεινε απ τον κρότο της θωριάς σου
μοιάζει μονάχο να μιλάει με τη σκιά του ,
σαν σε πρελούδιο ξάφνου που σώπασε το πιάνο,
γλυκύς λωτός, που κυρτωσα και δεν τον φτάνω...

::up.:: ::up.:: ::up.::
Πικροδάφνη
15-09-2011 @ 00:54
....................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Κι οτι απόμεινε απ τον κρότο της θωριάς σου
..........................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ο κρότος της θωριάς... Κι όσο δυνατός τόσο πήρε να βαραίνει
μέχρι που βυθίστηκε αθόρυβα... Κι η πρώτη γλύκα, μακρινή κι
αυτή... ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
ierapostolos
15-09-2011 @ 09:21
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Μελωδία. Καλημέρα.
monajia
15-09-2011 @ 20:13
ΘΑΥΜΑΣΙΟ....................

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο