Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Σοκ Και Δεος......η Παραλυση Της Θελησης
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130562 Τραγούδια, 269412 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Σοκ Και Δεος......η Παραλυση Της Θελησης
 ΚΑΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ=ΦΟΒΟΣ=ΑΓΩΝΕΣ ή ΠΑΡΑΛΗΣΗ
 
Η παράλυση και η εκχώρηση της θέλησης σε εξουσιαστές

Σίγουρα, θα έχουμε επισημάνει στον κύκλο μας ανθρώπους, που τους «σέρνουν από τη μύτη» άλλα άτομα και αυτοί δεν αντιδρούν, αλλά αντίθετα υπακούουν.
Λχ
―Ένας άνδρας, που τον κάνει ό,τι θέλει η γυναίκα του και μας εξοργίζει και αυτή, αλλά και η πειθήνια συμπεριφορά του.
―Μια γυναίκα, που υπακούει σα ρομπότ στον άνδρα της και σίγουρα αυτό μας προκαλεί αγανάκτηση και για τους δύο.
Μπορεί να σκεφτεί κάποιος « Μα δεν έχουν λίγο τσαγανό πάνω τους;».
Τι συμβαίνει λοιπόν,
Σε τελική ανάλυση, φαίνεται ή να έχει παραλύσει η θέληση του ανθρώπου, ή σαν να έχει εκχωρήσει ο ίδιος το δικαίωμα στον άλλο, εκείνος να αποφασίζει και αυτός τυφλά να εκτελεί. Δηλαδή εκχωρεί το δικό του κέντρο θέλησης, σε κέντρο έξω από αυτόν. Έτσι βρίσκεται υπό κατοχή ή βολεύεται. Τελικά εκτελεί παραγγελείες αυτόματα, χωρίς δικό του έλεγχο, κριτική και ευθύνη. Σαν να έχει καρατομηθεί η θέλησή του. Σαν να είναι πράγματι υπό κατοχή. Φυσικά, στην πραγματικότητα βρίσκεται υπό εκχώρηση δικαιωμάτων, κατάληψη και κατοχή.

Ερμηνεία του μηχανισμού ακύρωσης της θέλησης
Η θέληση, εντελώς σχηματικά και συνοπτικά, θα μπορούσε να περιγραφεί με τα παρακάτω:
Κέντρο Θέλησης, όπως η Βουλή και η Κυβέρνηση στη Δημοκρατία, είναι το κέντρο ευθύνης, ελέγχου, κρίσης, απόφασης.
―Θέλω―επιθυμώ
―Κρίνω―επεξεργάζομαι
―Βούλομαι―αποφασίζω―αναθέτω-εκτελώ
Και όλα αυτά στα πλαίσια ηθικής, προηγούμενων νόμων, «πρέπει―δεν πρέπει».
Επομένως στον άνθρωπο, για όλα τα ανωτέρω, ως είναι αυτονόητο, δρα ο ανώτερος εγκέφαλος και όχι ο αντανακλαστικός, ο ενστικτώδης εγκέφαλος.
Άν για οποιονδήποτε λόγο, καταργηθεί η Βουλή στη Δημοκρατία, έχουμε Κατοχή (δικτατορία, ξένη κατοχή).
Άν για οποιονδήποτε λόγο, καταργηθεί το βουλητικό κέντρο στον άνθρωπο, τότε χωρίς καμιά επιφύλαξη, έχουμε εντόπια (λχ ιδεοληψίες κλπ) ή ξένη κατοχή.
Γνωρίζουμε ότι με τη δράση εντόπιας κατοχής λχ σε καταστάσεις πανικού, εκτοπίζεται ο συνειδητός εαυτός― κυβερνήτης και αναλαμβάνει το ένστικτο αυτοσυντήρησης, ο αυτόματος πιλότος.
Σε επίδραση ισχυρής προσωπικότητας ανθρώπων, λχ σε ζευγάρια, μπορεί να γίνεται επιβολή της ισχυρής θέλησης του ενός πάνω στον άλλο, που ίσως αρχικά μπορεί να αμύνεται μεν, αλλά δέν έχει τη δύναμη να τα παίξει ―ενδεχομένως― όλα για όλα, φοβούμενος τις γενικότερες απώλειες και αποδεχόμενος το όποιο βόλεμα. Εδώ έχουμε αναστολή της αντίστασης, δυνάμει αντίσταση. Είναι μια συναισθηματικά δυσάρεστη κατάσταση.
Όμως υπάρχουν και ευχάριστες συναισθηματικές καταστάσεις, όταν έρχεται στο προσκήνιο η γοητεία. Τότε βασιλεύει η μαγεία και ο άνθρωπος, εκχωρεί τη θέλησή του άκριτα, με ευχαρίστηση, όταν βρίσκεται κοντά στον γητευτή του(λχ ηγέτη).
Πλήν του συναισθηματικού στοιχείου, που επικρατεί σ΄ αυτές τις υποθέσεις, υπάρχουν και οι περιπτώσεις που υπερτερεί, για διάφορους λόγους, το σκεπτικό υλικό.
Οι μπράβοι εκτελεστές, αποτελούν χαρακτηριστικό και σταθερό παράδειγμα εκχώρησης της θέλησης σε άλλους. Επειδή δεν έχουν το ηθικό υπόβαθρο, χρειάζονται έξω―κέντρα, για να λειτουργήσουν και τα βρίσκουν στο πρόσωπο του Νονού, που τους χρησιμοποιεί και ταυτόχρονα τους προστατεύει. Οι μπράβοι είναι ψυχοπαθητικές προσωπικότητας με όχι υψηλό δείκτη νοημοσύνης, ενώ οι Νονοί επείσης είναι ψυχοπαθητικές προσωπικότητες, αλλά με πολύ υψηλή νοημοσύνη.
Οι ψυχροί εκτελεστές και αυτοί ψυχοπαθητικές παοσωπικότητες, βρίσκονται ευκαιριακά υπό την προστασία της εργοδότριας εξουσίας, που τους δίνει τη δυνατότητα για τη μακάβρια δράση τους.
Στην ψυχοπαθητική προσωπικότητα, ελλείπει το στοιχείο της ενοχής, δεν μπορούν να μπούν στη θέση του άλλου και λόγω έλλειψης της ηθικής συνείδησης, προστατευτικά σ΄αυτούς υπάρχει μόνον ο φόβος του νόμου.

Η εκχώρηση της θέλησης, είναι το απαραίτητο στοιχείο για την κατασκευή υπηκόων. Το στοιχείο αυτό είναι η ΥΠΟΤΑΓΗ.
Το σχήμα, το πλαίσιο, έχει μεγάλη σημασία στο θέμα της θέλησης. Υπάρχουν σχήματα που προστατεύοτν τη θέληση λχ δημοκρατία και άλλα που απαιτούν υποταγή λχ δικτατορία.
Επομένως, αν δεν μπορώ να διατηρήσω τη θέλησή μου, δηλαδή σε κάθε τέτοια αρνητική περίπτωση, υποτάσσω, ή εξαναγκάζομαι να υποτάξω τη δική μου θέληση στις επιταγές του χώρου που βρίσκομαι.
Λχ Για το στρατό (ως πλαίσιο), ενδεικτικά αναφέρουμε δύο παραδείγματα.

Παράδειγμα 1ο
Τραγωδεία του Αισχύλου «Επτά επί Θήβαις».
Ο Οιδίποδας, που ενέπνευσε τον Φρόυντ (είναι γνωστό σε όλους το «Οιδιπόδιο σύμπλεγμα»), έχει πεθάνει. Άφησε τέσσερα παιδιά. Δύο κόρες, την Αντιγόνη και την Ισμήνη (δες Αντιγόνη του Σοφοκλή). Δύο γυιούς, τον Ετεοκλή και τον Πολυνείκη.
Ο Ετεοκλής κληρονόμησε την εξουσία. Ο Πολυνείκης, νοιώθοντας αδικημένος, φεύγει από τη Θήβα, αλλά γυρίζει με ξένο εχθρικό στρατό, να την καταλάβει (όρια προδοσίας της πατρίδας).
Στο έργο του ο Αισχύλος, βάζει τον Πολυνείκη να τοποθετεί απέναντι σε κάθε μια από τις επτά πύλες της Θήβας, έναν άξιο αρχηγό.
Χωρίς να εξετάσουμε να δούμε «τι θέλει να πει ο ποιητής» στο έργο, φθάνουμε στην 6η πύλη.
Στην 6η πύλη, ο Πολυνείκης τοποθετεί τον σοφό μάντη Αμφιάραο, ενώ κατοπτρικά, ο Ετεοκλής τον γενναίο και μυαλωμένο Λασθένη. Ο Αμφιάραος, μπροστά σε όλο το στράτευμα, με βροντερή φωνή, λέει στον Πολυνείκη για την προδοσία της πατρίδας και το όνειδος που συνεπάγεται, όμως ο ίδιος, παρότι δεν συμφωνεί, αλλά επειδή είναι στρατιώτης (πλαίσιο), ως στρατιώτης, θα υπακούσει στις διαταγές και θα πολεμήσει.
Σημείωση: Το ίδιο κάνουν όλοι οι στρατιώτες του κόσμου, που μπορεί να μην συμφωνούν, αλλά υπακούουν, ή αντίθετα αρνούνται (στρατοδικείο), λιποτακτούν, αυτομολούν, αυτοκτονούν.

Παράδειγμα 2ο
Προ πολλών ετών, επαναλήφθηκε και στην Ελλάδα (Φατούρου και συνεργάτες) πείραμα, με εντυπωσιακά (αναμενώμενα βέβαια για τους γνώστες) αποτελέσματα.
Πέτυχαν να πάρουν την άδεια για την εκτέλεση του πειράματος σε στρατιωτική μονάδα (σηκώθηκε θύελα αντιδράσεων τότε). Στο πείραμα συμμετείχαν ηθοποιοί ντυμένοι στρατιώτες, στο ρόλο του θύματος (βασανιστήρια με «ηλεκτροσόκ»). Εθελοντές στρατιώτες, που αγνοούσαν ότι το ηλεκτροσόκ δεν ήταν αληθινό και τα θύματα στην πραγματικότητα υποκρίνονταν και δεν υπέφεραν, πήραν μέρος στο πείραμα. Τους πληροφόρησαν ότι γυρίζοντας τον διακόπτη σε αυξανόμενη ένταση, υπήρχε ένα όριο, που ξεπερνώντας το, έθεταν σε κίνδυνο τη ζωή των θυμάτων. Ο αξιωματικός (εξουσία), έδινε εντολή (διαταγή) σε κάθε εθελοντή, να διοχετεύσει το ρεύμα. Ανεβάζοντας τις σκάλες έντασης, κάποιοι αρνιόντουσαν να προχωρήσουν ενώ άλλοι έφθασαν και ξεπέρασαν την κόκκινη γραμμή!
Πέραν από το πολύπλοκο του πειράματος, που χρειάζεται να συνυπολογισθούν και να ερμηνευθούν πολλές παράμετροι, μένουμε στο ότι υπάρχει ποσοστό που δεν σταμάτησε, προτάσσοντας τη δική του βούληση (και ηθική) απέναντι στον αξιωματικό (εξουσία) και μάλλιστα όχι σε πραγματικές συνθήκες, αλλά στα πλαίσια του πειράματος.
Να σημειώσουμε εδώ το θέμα της ευθύνης. Την ευθύνη για οτιδήποτε την αναλαμβάνει ο αξιωματικός, ενώ ο φαντάρος είναι όργανο, που εκτελεί εντολές και δεν του επιτρέπεται να έχει δική του βλούληση (σε πλαίσιο ηθικής, νόμων, του «πρέπει δεν πρέπει», θέλω, επιθυμώ, κρίνω, επεξεργάζομαι, βούλομαι, αποφασίζω). Γιατί, στο συγκεκριμένο πλαίσιο, θα έρθει σε σύγκρουση με την ΕΞΟΥΣΙΑ, με κίνδυνο ΑΠΩΛΕΙΕΣ. Και έτσι ορισμένοι λένε: «Άς βγάλει κάποιος άλλος το φίδι από την τρύπα, όχι εγώ. Εγώ είμαι υποχρεωμένος να εκτελώ».
Σημείωση: Δεν εξετάζουμε εδώ τους τυχόν διεστραμμένους που βρίσκουν τη «νόμιμη» ευκαιρία να εκδηλώσουν την ανομαλία τους, αλλά τον φυσιολογικό μέσο άνθρωπο.

Συνθέτοντας τα ανωτέρω θα λέγαμε ότι:
Η διάδοση της φήμης (ψευδείς επί σκοπόν ειδήσεις), ο κίνδυνος (υπαρκτός ή μη, που εκλαμβάνεται ως πραγματικός), ο φόβος (συναγερμός κινδύνου) για πιθανές απώλειες, το βόλεμα, η παράλυση της βούλησης ή η αναγκαστική λόγω πλαισίου εκχώρηση της θέλησης στην εξουσία, είναι οι απαραίτητοι παράγοντες για την ποδηγέτηση ατόμων και η συνθήκη - μήτρα για την κατασκευή υπηκόων.

Αυτό το πεδίο των υπηκόων, αποτελεί απαραίτητο εργαλείο για εφαρμογή αποφάσεων της κακής εξουσίας και υλοποίηση των σχεδίων της, αλλά και το κατάλληλο μέσον της δράσης αφανών εξουσιών, που παρεισφρύουν στους μηχανισμούς της εμφανούς εξουσίας, εφαρμόζοντας «οδηγίες».
Παράδειγμα: Στην αυστηρή επιτροπή της Ευρωπαικής ένωσης για τον έλεγχο στα τρόφιμα, ανακαλύφτηκε ότι μετείχε κυρία, που ήταν … στέλεχος εταιρείας μεταλλαγμένων προιόντων.
Σημειώνεται ότι η Ευρωπαική Επιτροπή επέτρεψε την κυκλοφορία μεταλλαγμένων ! (πολλά SOS).
Επισήμανση. Πάντα η αόρατη (και οπωσδήποτε πάντα κακή) εξουσία, φροντίζει να τοποθετεί στις κατάλληλες θέσεις σωστών κοινωνικών μηχανισμών και Οργανισμών, υπηκόους της, ώστε την κατάλληλη στιγμή να τους δίνει τις «κατάλληλες» … οδηγίες.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Επιστήμη
      Ομάδα
      Πεζά
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Σωτήρης Τσιλ
 
Σωτήρης Τσιλ
15-09-2011 @ 01:35
ΣΟΚ και ΔΕΟΣ. Σήμερα, με τον ανελέητο βομβαρδισμό συνεχώς με νέα κακά μέτρα στη χώρα, προκύπτει η συνεχής αστάθεια. Δες σε αντιπαραβολή: "Δώσμου κάτι να σταθώ και θα κινήσω τη γη". Η σταθερότητα επομένως, αποτελεί βάση στήριξης. Η αστάθεια φέρνει ανασφάλεια, ακυρώνει δυνατότητες και κάνει τον άνθρωπο να βρίσκεται σε αναμονή του όποιου "σταθερού εδάφους" για να πατήσει - στηριχθεί και στη συνέχεια να αντιδράσει. Η συνεχής αστάθεια, φέρνει τη συνεχή αναβολή αντίδρασης, την ακινησία, την παθητικότητα, το νάρκωμα, την παράλυση.
Η παράλυση, δίνει τη δυνατότητα στις κακές βέβαια εξουσίες να εφαρμώσουν τα σχέδιά τους, που στην προκειμένη περίπτωση, ως το πρώτο βήμα τους, είναι η καταστροφή της μεσαίας τάξης. Η ανώτερη οικονομικά τάξη δεν έχει θεό και πατρίδα (οι εξαιρέσεις πάντα υπάρχουν) και υπηρετεί το χρήμα. Η κατώτερη οικονομικά τάξη στην εξαθλίωσή της έχει την ανάγκη της επιβίωσης. Η μεσαία τάξη που επιβιώνει άνετα και μπορεί να σκέφτεται, αν χτυπηθεί, τσακισθεί, εξαλειφθεί, τότε παύει να αιματοδοτεί την κοινωνία που έτσι πεθαίνει. Σωτήρης
gk_giotaki
15-09-2011 @ 06:58
Η συνεχής αστάθεια, φέρνει τη συνεχή αναβολή αντίδρασης, την ακινησία, την παθητικότητα, το νάρκωμα, την παράλυση.
Συμφωνώ απόλυτα για τις σημερινές αναλύσεις, έτσι νοιώθουμε παθητικοί και άβουλοι, στα απανωτά σοκ που μας επιβάλλονται, ως πότε όμως θα είμαστε παθητικοί σε αυτή την κατάσταση.... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Πικροδάφνη
15-09-2011 @ 08:27
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::

Καλή σου μέρα!!!!
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ!!!!
monajia
15-09-2011 @ 20:19
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο