Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Τα ερείπια μιας αγάπης
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130615 Τραγούδια, 269431 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τα ερείπια μιας αγάπης
 Ποίημα που περιμένει τον τραγουδοποιό του
 
Το νεράκι της πηγής σου δε με δρόσισε,
το φιλί σου και το χάδι δεν το χόρτασα,
όλη η γλύκα του κορμιού σου λες και νόσησε,
στάθηκα στα δυο μου πόδια, μα δε γιόρτασα.

Κι είπα: «Τέλειωσαν οι μέρες των ερώτωνε»
κι είπα: «Σήμαναν οι νύχτες των παθώνε μου»,
λαχταρούσα ένα μαχαίρι να με σκότωνε,
απ’ το χέρι σου σταλμένο, δολοφόνε μου.

Το ψωμί και το φαγί σου δε δοκίμασα
κι από σένα πόσα μίλια ξενιτεύτηκα,
σ’ ένα χειμαδιό στον Άδη, πήγα χείμασα,
την αυγή ξύπνησες μόνη και σε σκέφτηκα.

Τ’ όνομά μου, σ’ άδεια κάμαρη ψιθύρισες,
με τα χείλη παγωμένα σ’ αποκρίθηκα,
μήτε μ’ άκουσες και στ’ άλλο πλευρό γύρισες,
εβαρέθηκα και ρούχα ξένου ντύθηκα.

Βγήκες έξω και στον κόσμο μ’ αναζήτησες,
με ζητιάνους πήρες πρέζα κι άλλους άρρωστους,
εκοιμήθηκες με πόρνες και μ’ αλήτισσες,
όταν κλάψαν κι όταν χάσανε το θάρρος τους.

Π.Θ.Τουμάσης


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κάθε βράδυ σ' ονειρεύομαι, μέσα στο σκοτάδι σε παντρεύομαι.
 
monajia
19-09-2011 @ 10:22
Τ’ όνομά μου, σ’ άδεια κάμαρη ψιθύρισες,
με τα χείλη παγωμένα σ’ αποκρίθηκα,
μήτε μ’ άκουσες και στ’ άλλο πλευρό γύρισες,
εβαρέθηκα και ρούχα ξένου ντύθηκα.

ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ.............

::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Ναταλία...
19-09-2011 @ 11:47
Καταπληκτικό Παναγιώτη ::yes.:: ::up.:: ::yes.::
αντικλείδι
19-09-2011 @ 12:46
είσαι ωραίος Παναγιώτη !!! πολύ ωραίος .-
ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ
19-09-2011 @ 17:22
Επιμονή στην ρίμα!
Ωραίο είναι ..
::up.:: ::rol.:: ::up.::
ptoumassis
19-09-2011 @ 18:30
Επιμονή στη ρίμα, μα και στο νόημα. Νιώθω καλύτερα έτσι. Στο ποίημα χωρίς ρίμα ψάχνω την κρυμένη ρίμα κι όταν τη βρίσκω - όπως στα δικά σου έργα - ξανά νιώθω καλά. Ρυθμός, ρίμα και ηχοχρώματα συνθέτουν μορφολογικά ένα ποίημα. Θεματολογικά είναι άλλα... Αλλά εγώ πιστεύω στους κανόνες. Αλλιώς το "παιχνίδι" είναι κίβδηλο κι οι παίκτες διαιτητές.
ΜΙΧΑΛΗΣ 63
21-09-2011 @ 19:24
σ’ ένα χειμαδιό στον Άδη, πήγα χείμασα,
την αυγή ξύπνησες μόνη και σε σκέφτηκα.


::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο