| |
ειναι κατι νυκτες που ακους
ακους την φωνη σου να σπαζει
ευχεσαι να χεις υπομονη
να αγαπας ως σε αγαπουν
να ποθεις ως σε ποθουν
μα ξερεις το φαιδρο προσωπειο
ξερεις τους φιλους που θα φτυσουν
θα σ αρνηθουν για παντα
και εχεις βαρεθει
βαρεθει την μασκα τους
εχεις κουραστει με τις αναγκες τους
και υστερα μενει αυτη
η μονη σου καρδια
αυτη που κανει τον κοσμο σου να αξιζει
και σιωπας
στα ματια της το αυριο σου
μεθας με το χρωμα των μαλλιων της
το αρωμα του δερματος της
και δεν σκεφτεσαι καθολου λογικα
και το ξερεις ειναι λιμανι
οχι για να αραξεις
ειναι λιμανι για να ζησεις
και δεν προκειται
να το αφησεις
γιατι ηταν μονο αυτο της ζωης σου ταξιδιον
και υστερα οταν κλαιει το νυκτοπουλι
κλεινεις τα πατζουρια
δεν ακους τις φωνες
τα αυτια σου κλεινεις με κερι
τις σειρηνες να αποφυγεις
την επαυριο θα σε βρουνε αγκαλια
και θα σαι με ενα ανοητο χαμογελο
θα σαι χαρταετος καθαρας δευτερας στον ουρανο
θα πουν πεθανε απο παθος
θα πουν εζησε στιγμες με φλογα
και υστερα θα σε ξεχασουν στη γωνια
ειναι νυκτες που η φλογα μου τρεμοσβηνει
που με κραταει μονο η μορφη σου ζωντανο
γιατι πεθαινω απο ερωτα
γιατι αγαπω και ζω
οι φιλοι θα σε αρνηθουν με την αυγη σαν πετρος
μα συ θα σαι εκει για αυτο θα ζω ,θα αναπνεω
και το σκοταδι θα διαδεχεται αυγη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
