monajia
03-10-2011 @ 08:30 | Γίνεσαι αύρα κι έρχεσαι τα βράδια…
Μα κοιμάμαι μέσα στα σκοτάδια.
Στα σκεπάσματά μου μπαίνεις μέσα
και σφυρίζεις τα στιχάκια που μ’ αρέσαν.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
aridaios
03-10-2011 @ 09:16 | Την αγάπη, ποιος μας πήρε; Πες μου!
Όλο τριγυρνώ στο σπίτι σου έξω,
να σε δω ζητώ μονάχα, για ν’ αντέξω. ::theos.:: ::yes.:: | |
ραγισμενοσ καθρεφτης
03-10-2011 @ 09:25 | την καλημερα μου και καλη εβδομαδα!!! υπεροχο ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
puzzle
03-10-2011 @ 09:40 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
galanidoy
03-10-2011 @ 09:45 | Δεν το ξέρεις; Πάντα θα σού ανήκω.
Ξημερώνει! Πριν ξυπνήσω, σήκω!
Πήγαινε ξανά στον εραστή σου,
βρες κουράγιο να με βγάλεις απ’ τη ζωή σου.
Δυνατό πολυ...!!!!!! | |
tamperamento
03-10-2011 @ 16:27 | Αχ! Οι νότες τι πικρό έχουν ήχο!
Σκαρφαλώνουνε δυο-δυο στον τοίχο!
Φεύγουν με του κάδρου τα βαπόρια
και μοιρολογούν για μας που ζούμε χώρια.
πολύ όμορφο!!
::up.:: ::up.:: | |
ο Γέροντας
03-10-2011 @ 18:54 | Δεν το ξέρεις; Πάντα θα σού ανήκω.
Ξημερώνει! Πριν ξυπνήσω, σήκω!
Πήγαινε ξανά στον εραστή σου,
βρες κουράγιο να με βγάλεις απ’ τη ζωή σου.
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
John Fenix
03-10-2011 @ 19:48 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
XARMOLYPH
03-10-2011 @ 22:24 |
...Γίνεσαι αύρα κι έρχεσαι τα βράδια…
Μα κοιμάμαι μέσα στα σκοτάδια.
Στα σκεπάσματά μου μπαίνεις μέσα
και σφυρίζεις τα στιχάκια που μ’ αρέσαν...
...πολύ όμορφο!
| |
anuya
10-10-2011 @ 20:42 | εμπρός παιδιά, γιουρούσι κ τους φάγαμε | |
 |
