| |
Έχω καιρό μες στο μυαλό να φτιάξω ένα σπίτι
μέσα σε ένα ξέφωτο, δίπλα σε μία λίμνη
Στου χρόνου το σπιρτόκουτο θα κρύβονται δυο στίχοι
απ΄την χαμένη αγάπη μας κάτι εδώ να μείνει
Στάζω στο σώμα δάκρυα την λάσπη του να φτιάξω
και βάζω στα θεμέλια του για γούρι δυο φλουριά
Τους όρκους που δεν σβήσαμε στην πόρτα θα χαράξω
ν’ αντέξoυνε οι τοίχοι του, του χρόνου της σκουριά
Χτίζω μια χούφτα όνειρα σε δυο νεκρά τραγούδια
και μια ελπίδα ψεύτικη σε δυο στεγνά φιλιά
Της λύπης μου τα χρώματα θα ντύσουν τα λουλούδια
και μιας ανάσας θύμιση θα έχω για σκιά
Θα βάλω στα παράθυρα τα μάτια σου για ήλιους
να διώχνουν απ΄την σκέψη μου την γκρίζα μοναξιά
Και πάνω στο κρεββάτι μας δυο πληγωμένους κρίνους
να σμίγουν και να λύνεται της θλίψης η θηλιά
Και εκεί ψηλά στον ουράνο, εκεί που ταξιδεύεις
Όταν το βλέμμα σου ξανά στο τίποτα θα γέρνεις
Κάποτε ίσως να το δεις και να το καμαρώσεις
να βρεις ένα χαμόγελο πικρό πριν μ’ ανταμώσεις…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 28
| | | | | | | |
|
