| |
Περνάω αόρατος από μπροστά σου
Και σε κοιτάζω πάλι να χτυπιέσαι
Μέσα στον μίσος να κυλιέσαι
Και να σκορπίζεις τα χαρτιά σου.
Αν δεν κατάφερες για λίγο να αλλάξεις
Την άκαρπη και άσχημη ζωή σου
Τότε να ξέρεις δεν αξίζει η ψυχή σου
Και σου ζητώ πια ν' απαλλάξεις.
Δεν έχει όρια αυτή η καταχνιά σου
Κι ό,τι κι αν λες είναι τρενάκια για παιδάκια
Σαν στο παζάρι τα φτηνά σοκολατάκια
Δεν τα κατάφερες και τίποτα ποτέ σου.
Μην ψάχνεις πια άλλο παραπέρα
Πάλι φλερτάρεις με την ίδια κατηφόρα
Μην παίρνεις να χαρείς κι άλλο φόρα
Την να την κάνεις την βλακεία στο υπερπέραν;
Σου χάρισα ένα καλάμι να ψαρεύεις
Μα το καβάλησες και πέλαγα ζητάς
Δεν έμαθες ποτέ να συγχωράς
Μάθε επιτέλους που το πας και τι γυρεύεις.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
