sharon
22-10-2011 @ 23:03 | http://www.youtube.com/watch?v=ZGojek_oz8g&feature=related | |
elsa98
22-10-2011 @ 23:17 | ...το λιγοστό φως των αστεριών
αγγίζει τη ματιά μου
...ξάφνου τη γαληνεύει ,
με βαθιά προσέγγιση θανάτου.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Θαυμάσιο !!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::yes.:: ::theos.:: | |
ivikos
23-10-2011 @ 00:39 | ...παρέα με σένα,χωρίς εσένα ,με την αύρα σου ...να ξανανέβω.
ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::love.:: ::up.:: | |
Nikos Krideras
23-10-2011 @ 00:42 | Μυμ μου τα σεβη μου πολύ καλό ! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
elena351
23-10-2011 @ 05:19 | ::love.:: http://youtu.be/3CgreW4IVt8 ::love.:: | |
sofiagera
23-10-2011 @ 07:37 | Μέτρησα το δάκρυ που πέφτει στο χώμα ...
χαμογελώ όταν καταλαβαίνω πως ξημέρωσε.
Με βρήκε πάλι η ανατολή...
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Κ α τ α π λ η κ τ ι κ ό!!!!!όλο!!!!! | |
monajia
23-10-2011 @ 07:48 | Ο ήχος τρέμει στο μισοσκόταδο...
τυλίγει το κορμί,
τυλίγει, μακάβρια, και την ψυχή,
ΘΑΥΜΑΣΙΟ............................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
**Ηώς**
23-10-2011 @ 09:11 | παρέα με σένα,χωρίς εσένα ,με την αύρα σου ...να ξανανέβω.
::angel.:: εξαιρετικό...καλημέρα Αλεξάνδρα! | |
apelsini
23-10-2011 @ 09:11 | ::up.:: ::hug.:: ::up.:: | |
ierapostolos
23-10-2011 @ 09:41 | ...χαμογελώ όταν καταλαβαίνω πως ξημέρωσε..... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Βαθιά εξομολογητικό και λυτρωτικό. Μπράβο. | |
στίχος
23-10-2011 @ 11:39 | "..του ήλιου τα σκαλοπάτια...
παρέα με σένα,χωρίς εσένα ,με την αύρα σου ...να ξανανέβω.."
Αλεξάνδρα, αποτύπωσες ένα χιλιοειπωμένο θέμα
με τον δικό σου, ιδιαίτερο και περιεκτικό τρόπο..
..πίνακας εκπληκτικός, τοπίου και συναισθημάτων..!!!
http://www.youtube.com/watch?v=k60F9CL2Qeg&feature=related | |
ALIROS
23-10-2011 @ 14:40 | ::angel.:: ::angel.:: ::angel.:: Περπατώ στα ξερά φύλλα
του φθινοπώρου..
άλλα κόκκινα, άλλοτε βυσσινύ,
πάντα κρύα σαν παγωμένο αίμα,
με θρόισμα σαν μουσική όπερας...
κι εγώ νοσταλγώ στιγμές,αναπολώ τον έρωτά μας,
που μακρόσυρτα δηλητηριάστηκε. | |
petraskandalou
23-10-2011 @ 16:25 | Υπέροχα συγκινητικό!Τρομαχτικά συγκινητικό!Για όποιον έχει ομοιοπαθήσει τον αγγίζει!Δε συμφωνώ ότι έχει χιλιοειπωμένο θέμα στίχε.Είναι άκρως ιδιαίτερο!!! | |
αντικλείδι
23-10-2011 @ 22:20 | Αλεξάνδρα μου θαυμάσια η δημιουργία σου
γιατί βγήκε μέσα από την ψυχή σου ...
οι αντιθέσεις σου έχουν τελικά τον ίδιο στόχο !
ό,τι τραβάει την καρδιά, πως ν` αρνηθεί ;;; | |
Aνδρέας Lark
24-10-2011 @ 21:24 | Ανα-σύνθεση...!
Λόγος και εικαστικά μαζί...! | |
Βασίλης Μ.
25-10-2011 @ 17:55 | "Με βρήκε πάλι η ανατολή...
να μου δώσει πράσινη ελπίδα..."
Μοναδικο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
petraskandalou
30-10-2011 @ 10:41 | πάντα κρύα σαν παγωμένο αίμα,
με θρόισμα σαν μουσική όπερας...
κι εγώ νοσταλγώ στιγμές,αναπολώ τον έρωτά μας,
που μακρόσυρτα δηλητηριάστηκε.
Με ταξιδεύει ακόμα!!!!!!!!!!!! | |
 |
