| |
| | Το τηλέφωνο |  | | | Ποίημα που περιμένει τον τραγουδοποιό του | | |
Κι αν θα χτυπήσει κάποτε,
κάποιο τηλέφωνο για σε,
δε θα ’σαι συ στο πόστο σου,
δε θα ’σαι πίσω απ’ τον γκισέ.
Ο χρόνος που περίμενες,
τ’ ανθρώπου τ’ όνειρο λυγά
κι αν θα χτυπήσει κάποτε,
θα ’ναι αργά, πολύ αργά.
Θα κατεβείς στη θάλασσα,
θ’ ανηφορίσεις στο βουνό,
θα δεις τον ήλιο της αυγής,
τον σκοτεινό τον ουρανό.
Θ’ αλλάξει ο χαρακτήρας σου,
θα γίνεις κείνο που μπορείς,
κείνο που δε θα βιάζεσαι,
να ’ρθει νωρίς, να ’ρθει νωρίς.
Αυτό συμβαίνει μ’ όλους μας,
είν’ οι καθρέφτες μας στραβοί
και παίζουμε τους ρόλους μας
αλλιώς, στου νου μας την τιβί.
Στριγγλίζει το τηλέφωνο,
όπου σταθούμε, διαρκώς,
αλλά δεν το σηκώνουμε…
Πολύ δουλειά και πανικός!
Π.Θ.Τουμάσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Κάθε βράδυ σ' ονειρεύομαι, μέσα στο σκοτάδι σε παντρεύομαι. | | | |
|
kantadoros
02-11-2011 @ 06:39 | Ποιός διάολο το χαμήλωσε πάλι;;; ::smile.:: | | monajia
02-11-2011 @ 10:59 | Ο χρόνος που περίμενες,
τ’ ανθρώπου τ’ όνειρο λυγά
κι αν θα χτυπήσει κάποτε,
θα ’ναι, να ξέρεις, πολύ αργά.
ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ.................
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | margokap
02-11-2011 @ 11:06 | ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ μου αρέσει...!
... Καλή Συνέχεια | | oneiropola
02-11-2011 @ 12:06 | Ωραιοτατο !!! ::theos.:: ::yes.:: ::theos.:: | | Aνδρέας Lark
02-11-2011 @ 13:47 | Αν γινότανε τραγούδι (όπως και κάποια άλλα σου) θα μιλάγαμε για ανανέωση του στίχου...(μουσικότητα από ρίμα αλλά και εσωτερικά από λέξεις και παλμό μαζί με 'ποιητικές' ανιχνεύσεις)...! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
