| |
Μην κλάψεις...
Ξεκληρίστηκαν τ' αστέρια...
χάθηκαν απ' τα μάτια μας...
κουράστηκαν να πολεμούν τις νύχτες...
ράγισαν στις ήττες του χειμώνα...
παγωμένες ανάσες...
κρυώνουν...
αιχμηρές λόγχες των παγετώνων...
Ξενύχτησε η ψυχή...
δρασκελίζοντας διάδρομους αόρατους...
νανούριζαν όλοι χάρτινα όνειρα...
είχαν ξεχάσει την βροχή...
αγνοούσαν το καυτό δάκρυ...
υπνώτιζαν...
τραύλιζαν...
με λέξεις…
μεταμορφωμένες σε ερείπια...
Χώρισαν...
ξεσκίζοντας έφηβες σάρκες...
σε μια νύχτα...
δεν άντεξε ο ουρανός τον πόνο...
γκρεμίστηκε...
γλίστρησε…
άτσαλα σε βρώμικους υπονόμους...
κι εγώ…
αδύναμος...
δεν έτρεξα...
δεν συγ-κράτησα...
ούτε ένα κομμάτι του...
οι παλάμες είχαν παρα-λύσει...
ο όλεθρο ξέσπασε σκληρός...
αμετανόητος...
χλευάζοντας τα καμένα παραμύθια...
Μην κλάψεις...
αντέχουν…
οι νεκροθάφτες τον θάνατο...
αντέχουν…
να κηδεύουν την ζωή...
μην κλάψεις...
ηττηθήκαμε απ' τον πόλεμο...
ζήσαμε στην απάτη…
σαν τυχοδιώκτες...
σε βρώμικα πεζοδρόμια…
ενός άθλιου τζόγου...
αφεθήκαμε στις κραυγές μας...
αγκαλιάζαμε τις σιωπές μας...
εξαθλιωθήκαμε...
μην κλάψεις…
σε παρα-καλώ...
χαθήκαμε...
***
Στέλιος Κ
Τρίτη, 25 Αυγούστου 2009
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
