και βεβαια ροδα η ζωη και γυριζει μα....
απο εμας
κι αν οι καιροι φτασαν και παλι σφιγγουν
κι αν τα ορια πλεον αισθητα στενευουν
τα λογια παλι σα τα τρενα ακομη να φανουν
ξαφνιασματα να γινουνε αναπαντεχα
ακομη πια και τα σχολια να βγουνε
απο τα τυπικα και τα μισολογα
απο τα σαλια και τους αφρους
και αυτη η καλημερα πια...
αυτη εφικτη κι αν ειναι μα.. οταν του καθενος κεφαλιου δουλεια
κι οχι μακριναρι και γλιτσα
τοτε διχως αλλη σκεψη- μετατοπιση δηλαδη εις μερα αυριανη
γουστο και καπελο του κι συνηθεια του να την κανει καλυτερη/
γιατι ετσι οπως συνηθιζει στο βαρετο ομολογουμενως καθαρισμα των δοντιων
για να χασει στο μελλον οσο το δυνατο λιγοτερα
ετσι συνηθιζει και στο καθημερινο ομολογουμενως βασικο για να υπαρχει
καθαρισμα της καρδιας ολοκλειστης απο την αορατη και παχια πετρα
για να μπορει να την φτανει μερα με τη μερα ολο περισσοτερο
να την δινει να του τη δινουν να την δινει..
ολοενα πιο αβιαστα
να μοσχοβολανε τα στοματα κι ο ντουνιας
δυοσμο και βασιλικο
χειροποιητο και χειροπιαστο
η καλημερα!
αρχαιο ασμα θεικο αγιασμα...
(που δεν το ξερουν τα φορτωμενα κοκορια
δεν το ξερουν οι προσευχες δεν το ξερουν και τα πηγαδια
που πια ολοι τα ξερουν.. αυτα ξερουν μονο καλα να την πνιγουνε
"τουρκο" το λοιπον για να την φτιαχνουνε/
οι διαβασμενοι που παρασυρονται αδιαβαστοι)
