| |
Η συντριβή του συστήματος και το τέλος του διεστραμμένου «εγώ» από τον Κ. Βαξεβάνη
Χειρότερο απ' το βλέμμα ενός δαρμένου σκύλου είναι το βλέμμα ενός ανθρώπου σαν δαρμένου σκύλου. Το βλέμμα του φόβου που δεν τον φιλτράρει η λογική, που δεν τον αναιρεί καμιά ελπίδα. Δεν υπάρχει χειρότερος φόβος απ' τον αόριστο φόβο. Δεν ξέρεις τι πρέπει να φοβάσαι και καταλήγεις να φοβάσαι τα πάντα. Λίγο πριν απ' το τέλος, φοβάσαι τον φόβο σου και καταλήγεις να φοβάσαι τον εαυτό σου.
Γέμισαν οι δρόμοι τέτοια βλέμματα. Άνθρωποι που δεν ξέρουν τι πρέπει να φοβούνται, σαν τα σκυλιά που περιμένουν το χτύπημα. Πού πάμε; Τι θα μας συμβεί; Κανένας δεν μπορεί ν' απαντήσει αλλά και κανένας δεν θέλει. Τι κακό θα συμβεί; Θα χάσουμε τη δουλειά μας, το σπίτι; Θ αναγκαστούμε να ζήσουμε με λιγότερα; Η τηλεόραση 52 ιντσών δεν θα προσφέρει καμιά απόλαυση; Θ αναγκαστούμε να ψάχνουμε στα σκουπίδια; Θα είμαστε υποχρεωμένοι να πίνουμε ρετσίνα με τον γείτονα που δεν γνωρίζουμε καν, όπως σ' εκείνες τις ταινίες με τον Ρίζο και τη Βλαχοπούλου; Υπάρχει περίπτωση να χτυπήσει η πόρτα και να είναι ο διπλανός που ζητάει ένα λεμόνι; Ποιο απ' όλα είναι το δικό μας σενάριο;
Δεν είμαι σίγουρος πως η πτώχευση είναι η καταστροφή της Ελλάδας. Προσπαθώ να καταλάβω τι είναι αυτό που θα πτωχεύσει. Η Παιδεία των προσωπικών Πανεπιστημίων και της κομματικής συναλλαγής; Οι εφορίες της διαφθοράς; Τα νοσοκομεία με το φακελάκι; Μήπως θα συντριβεί το πολιτικό μας σύστημα, αυτή η μεγάλη αποθήκη με ψεύτες, φαφλατάδες και ανεπάγγελτους; Θ' αναγκαστεί ο Δημήτρης Ρέππας να γίνει οδοντογιατρός, ο Καραμανλής δικηγόρος και ο Βενιζέλος αδύνατος; Ποια, αλήθεια, είναι η μεγάλη καταστροφή που φοβόμαστε;
Υπάρχουν πολλά που θα χάσουμε, αλλά δεν ξέρω αν είναι αυτά που δικαιούμαστε και πολύ περισσότερο αυτά που χρειαζόμαστε. Στη γειτονιά μου θα κλείσουν τα 7 καταστήματα μανικιούρ-πεντικιούρ και τα 6 κομμωτήρια και θα μείνει μόνο ο ένας φούρνος που θα πουλάει είδος ανάγκης: ψωμί. Οι κυρίες θα πάψουν να ισορροπούν επικίνδυνα πάνω σε αφόρετες γόβες και τεχνητές επιθυμίες. Οι τράπεζες δεν θα έχουν διακοποδάνεια. Ο Ρέμος δεν θα βρίσκει κανέναν να του ρίξει δυο γαρύφαλλα. Η Φιλιππινέζα δεν θ αναθρέφει πια τα παιδιά. Οι σύγχρονες μανάδες ίσως δεν θ αναφωνούν «δεν αντέχω», γιατί θα ανακαλύψουν τη σημασία και της λέξης και της αντοχής. Τα παιδιά μας, όταν βγάζουν με 10 το λύκειο, θα πηγαίνουν σε κάποια τεχνική σχολή και όχι στο ιδιωτικό Πανεπιστήμιο του Λονδίνου που αναλαμβάνει να βαφτίσει τους κατιμάδες επιστήμονες με το αζημίωτο.
Ίσως χρησιμοποιούμε το κινητό τηλέφωνο όπως σε όλη την Ευρώπη, για να επικοινωνούμε και όχι για να εξευτελιζόμαστε. Το «ουάου» θα πάψει να είναι το υποκατάστατο του οργασμού στις κουβέντες που ψάχνουν την επιβεβαίωση της ανοησίας. Μπορεί να ψάξουμε περισσότερο τον πραγματικό οργασμό, μαζί με τους κανονικούς ανθρώπους που θα μας κάνουν να τους εκτιμάμε. Θ' αρχίσουμε να αξιολογούμε ποιος είναι ικανός και χρήσιμος και όχι αναγνωρίσιμος. Οι μανάδες δεν θα ζητάνε αυτόγραφο από την Τζούλια για τις κόρες τους.
Πιο πολύ, νομίζω, θα καταστρέψουμε με τα χέρια μας εκείνο το διεστραμμένο «εγώ» που επιμένει να μας αξιολογεί και να μας συγκρίνει με βάση τις πισίνες, τη μάρκα του αυτοκινήτου και τις κακόγουστες καρό ταπετσαρίες που φοράμε επειδή γράφουν Burberry. Μπορεί να μη θέλουμε πια να γίνουμε πλούσιοι, αλλά ουσιαστικοί. Μπορεί ίσως και ν' αγαπηθούμε περισσότερο, ανακαλύπτοντας τη συλλογικότητα και το ενδιαφέρον για μια ζωή που είναι κοινή. Οι επιπόλαιοι θα ξαναγίνουν επιπόλαιοι και δεν θα είναι πια trendy.
Οι αγρότες θα επιστρέψουν στα χωράφια. Και οι Ουκρανές, που έτρωγαν τις ψεύτικες επιδοτήσεις, στα σπίτια τους. Στα καφενεία των χωριών θα συζητάνε ξανά ποιο παιδί πρόκοψε και όχι ποιο πήγε σε reality. Οι DJs, οι image makers, οι κουρείς σκύλων, ίσως χρειαστεί να βρουν μια άλλη δουλειά.
Το σύστημα της αξιολόγησής μας θ' αλλάξει και ίσως απαιτήσουμε πραγματικά να τιμωρηθούν αυτοί που τα έφαγαν. Παρουσία μας, πάντα. Ίσως δεν ξαναψηφίσουμε εκείνους που μας έφεραν σε αυτήν τη θέση. Και ίσως καταλάβουμε πως τα κοράκια του εξτρεμιστικού καπιταλισμού, που φαίνονταν καναρίνια μέσα από τα κουστούμια και τις τηλεοράσεις, ήταν αυτοί που μας εξαπάτησαν την ώρα που ζαλιζόμασταν με Johnnie Black. Ίσως ψάξουμε για μια πιο δίκαια ζωή, χωρίς να μετράμε την απόδοση δίκιου με τη σύγκριση τραπεζικών λογαριασμών.
Μπορεί ξαφνικά οι καλλιτέχνες ν' αρχίσουν να παράγουν κι αυτοί, πατώντας σε αυτό που είναι ζωή και όχι στις κρατικές επιδοτήσεις, σαν να πουλάνε βαμβάκι, και στις δημόσιες σχέσεις.
Δεν είμαι σίγουρος πως όλα αυτά είναι κακά. Ναι, θα υπάρξουν χιλιάδες άνεργοι. Θα χτυπηθεί το Δημόσιο. Αυτό που βρίζουμε όλοι πως είναι αντιπαραγωγικό, μας ταλαιπωρεί και δεν μας εξυπηρετεί. Θα απολυθούν κάποιοι απ αυτούς που μπήκαν με ρουσφέτι, γλείψιμο, αναξιοπρέπεια. Τα επαρχιακά μουσεία της χώρας δεν θα έχουν δέκα κηπουρούς, θα καταργηθούν οι «Οργανισμοί Αναξιοπαθούντων Κορασίδων» και οι «Πολιτιστικοί σύλλογοι για τη σουρεαλιστική προσέγγιση της ζωής του Λάμπρου Κατσώνη». Οι ανύπαντρες κόρες αξιωματικών δεν θα παίρνουν επίδομα. Και όσες απ' αυτές είναι επώνυμες δεν θα είναι «κατά του γάμου από άποψη», για να παίρνουν το επίδομα. Φοβάμαι, όπως όλοι. Αλλά θέλω και να συντριβεί ένα σύστημα που αναπαράγει τη σαπίλα. Που βαφτίζει Δημοκρατία τον διεφθαρμένο του εαυτό, Δικαιοσύνη την ατιμωρησία του κι ευτυχία την κενότητα και τον ευδαιμονισμό. Φοβάμαι. Γι αυτό θέλω να τελειώνουμε.
25 Οκτωβρίου 2011 9:51 π.μ.
anna είπε...
Καλημερα.Δεν εχει σημασια αν μας εχεις συνηθισει σε τετοιες αναρτησεις.Το θεμα ειναι οτι ολα ειναι ΑΛΗΘΙΝΑ ακροβατουμε και περιμενουμε μηπως ακουσουμε κατι αισιοδοξο.Ειμαι κι εγω στη λιστα αναμονης για να κλεισω το μαγαζι που λειτουργει η οικογενεια μου εδω και 15 χρονια.Τα παιδια μου δεν θελουν ν'ασχοληθουν με τιποτε εδω στην Ελλαδα.Θελουν να φυγουν.
25 Οκτωβρίου 2011 10:14 π.μ.
EFI είπε...
Καλημέρα Κατερίνα μου! Πόσο καλό θα κάνει σε όλους μας αυτή η πτώχευση που λένε όλοι και πόσο πολύ συμφωνώ με όλα όσα γράφει ο Κ. Βαξεβάνης! Επιτέλους σε αυτή τη χώρα να δουλεύουμε γιατί είμαστε παραγωγικοί κι όχι γιατί καθόμαστε! Σήμερα το πρωί αναγκάστηκα να πάρω τηλέφωνο τον ταχυδρόμο μας στο κέντρο διανομής και να τον ρωτήσω ευγενικά αν μου έχει έρθει κάποια ειδοποίηση για όσα έχω να λαμβάνω. Και η απάντηση του ήταν ότι είμαστε εκτός σχεδίου πόλεως και να κάνω τα παράπονα μου στον Παπανδρέου και στον Ποπάι! Κι αυτό είναι το πιο μικρό παράδειγμα σε αυτή τη χώρα. Ο άλλος ο υπάλληλος που τρέχει και κάνει δουλειές για 10 άτομα, είναι βλάκας … Να έρθει η ώρα που θα μιλάμε τελικά γι ανθρώπους που αξίζουν!
25 Οκτωβρίου 2011 10:46 π.μ.
Μαρία είπε...
καλημερα..μονο αυτο για την κριση..[ΚΡΙΣΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΠΟ ΤΟΤΕ..ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΙΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΒΕΛ]..μας εγινε καραμελα πλεον..ολα σημαντικα λεξη προς ξεξη..την ΨΥΧΗ μας μην πουλησσουμε στον διαβολο αυτο να προσεξουμε..να σαι καλα........
25 Οκτωβρίου 2011 11:32 π.μ.
Melenia είπε...
Respect στον συγκεκριμένο δημοσιογράφο.
Συμμερίζομαι απόλυτα.
Ευχαριστώ σε σένα, που το μοιράστηκες μαζί μας. Τέτοια πράγματα πρέπει να διαβάζονται.
25 Οκτωβρίου 2011 11:36 π.μ.
my craft and art creations είπε...
Μπράβο του που τα ειπε και μπράβο σου που το έβαλες!!
Μας έχουν φλωμώσει στο ψέμα και οι αλήθειες δεν ακούγονται πουθενά ,παρά μόνο σε ελάχιστες περιπτώσεις...
Ειπε κάποιος οτι αν στην κατοχή του σαράντα ειχαμε τηλεόραση οι έλληνες θα ήταν ακόμα στην σκλαβιά...
πόσο δίκιο έχει.....
οχι στους παπαγάλους της δημοσιογραφίας που τους λές τι να μας πασάρουν..
ουστ πιά τους βαρέθηκα όλους!!!!!!!
25 Οκτωβρίου 2011 12:32 μ.μ.
ειρήνη χειροποιήματα είπε...
Εκπληκτικός και πάντα ουσιαστικός ο Κώστας Βαξεβάνης!! Διάβασα και το προηγούμενο κείμενό του-απάντηση στον Ευάγγελο Βενιζέλο... Πόσο μα πόσο δίκιο έχει σε αυτά που γράφει και πόσο πατούν επάνω στην πραγματικότητα (σε σχέση με τις μπούρδες και τις αερολογίες που διαβάζουμε από άλλους "συναδέλφους" του)... Το ερώτημα βέβαια σε αυτή τη φάση που βρισκόμαστε είναι αν οι αλλαγές που θα έρθουν με αυτή την κρίση θα αλλάξουν τις πραγματικές αιτίες του προβλήματος που ζούμε, όπως αυτές περιγράφονται στο κείμενο, ή αν οι φελλοί βρούν και πάλι έναν τρόπο να επιπλεύσουν;! Ο χρόνος θα δείξει...
25 Οκτωβρίου 2011 1:00 μ.μ.
Andria είπε...
Κατερίνα ζητάω άδεια από την σημαία να το αναπαράγω και στο δικό μου μπλογκ... μου αρέσει πολύ ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος...τα ρεπορτάζ του είναι ψαγμένα και αντικειμενικά... προς το παρόν το βλέμμα μου είναι αγριεμένο (μπορεί από την άγνοια κινδύνου)...έχω πολύ θυμό για όλους όσους μας κυβέρνησαν τόσα χρόνια και για όλους όσους τους ψήφισαν...ελπίζοντας σε ένα βόλεμα!
25 Οκτωβρίου 2011 2:26 μ.μ.
Mαρία είπε...
Μπράβο σου που το έβαλες,συμφωνώ απόλυτα μαζί του, αλλά υπάρχει και ενα μικρό βέβαια ποσοστό κόσμου που απο επιλογή δεν είχε καμμιά σχέση με όλο αυτό το πράγμα που περιγράφει .Κι είναι κρίμα όταν μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρα.
25 Οκτωβρίου 2011 2:56 μ.μ.
sophia είπε...
Τώρα θα γίνουν σωστά πράγματα, αλλα μακάρι να μας επηρεάσουν θετικά γιατί πραγματικά φοβάμαι ....
25 Οκτωβρίου 2011 3:07 μ.μ.
Christina V. είπε...
Κατερινάκι μου έστειλε το άρθρο αυτό ο άντρας μου πριν λίγο καιρό και πραγματικά με συγκλόνισε. Είναι όμως πολύ αληθινό. Εισπράττω και εγώ όλα τα κακά του δημοσίου ως εκπαιδευτικός και βέβαια μας παίρνει όλους η μπάλα. Θεωρώ ότι το εύκολο κέρδος και συνδικαλισμός κατέστρεψαν τη χώρα μας. Πριν από μερικές δεκαετίες έβλεπε κανείς συνδικαλιστές με λόγο σεβαστό. Μετά όλα άλλαξαν. Επίσης, με θλίβει βαθύτατα που βλέπω αγρότες να παίρνουν τη σύνταξη και να κάθονται στο καφενείο ξέροντας ότι ο παππούς μου ως αγρότης αγαπούσε και σεβόταν τη γη που έτρεφε αυτόν και την οικογένειά του. Τώρα αγνοούμε τη γη και γι' αυτό κι αυτή δε μας δίνει τους καρπούς της. Μακάρι να μετανιώσουμε για τα λάθη μας μπας και δούμε άσπρη μέρα. Φιλιά και σ' ευχαριστούμε για την αναδημοσιευση!
25 Οκτωβρίου 2011 3:52 μ.μ.
Rena Christodoulou είπε...
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΟΥ ΜΠΡΑΒΟ ΠΟΥ ΑΝΕΒΑΣΕΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ!!
ΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΦΟΒΟΣΜΕΝΟΙ, ΑΛΛΑ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ!!!!!
ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΕ ΝΑ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΑΛΛΟΔΑΠΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΖΕΥΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΑΡΠΟΥΣ ΑΠΟ ΤΑ ΔΕΝΔΡΑ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΜΕ ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΠΙΔΟΤΗΣΕΙΣ!!
ΑΝΟΙΞΑΜΕ ΤΟ ΛΑΚΚΟ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ!!!!!!
ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΣΥΜΜΑΖΕΥΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΞΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ
"ΕΡΩΠΑΙΟΥΣ" ΠΩΣ ΟΤΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ!!!!!!!!!!!!
ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΟΥ!!!!!!!!!!
ΑΣ ΠΑΙΞΟΥΜΕ ΛΙΓΟ,ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΧΑΡΟΥΜΕ ΜΕ ΑΠΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΜΠΟΥΡΔΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ!!!!!!!!!!!
ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΜΕ ΑΓΩΝΙΑ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΟΥ!!!!!!!!
ΦΙΛΑΚΙΑ!!!!!!!!!!!!
25 Οκτωβρίου 2011 4:07 μ.μ.
Follow Elena's fairytale είπε...
Κατερινάκι τι πιο όμορφο από το να ακούς ανθρώπους που ενστερνίζονται αυτές τις απόψεις...Συμφωνώ ότι πρέπει όλα να αλλάξουν, να μείνουν στις θέσεις τις αρμόδιες εκείνοι που αξίζουν,να πάψουμε να σκεφτόμαστε το "εγώ" μας,να κοιτάξουμε γύρω μας, το συνάνθρωπό μας,το παιδί που μας έχει ανάγκη, τον άνθρωπο που παλεύει όλη τη μέρα για να τα βγάλει πέρα, να βοηθήσουμε κ εμείς βάζοντας ένα μικρό λιθαράκι,ξεκινώντας από την αρχή...
25 Οκτωβρίου 2011 5:43 μ.μ.
rena είπε...
Θα συμφωνήσω μαζί σου αν όντος γίνει έτσι και φύγει η σαπίλα αλλά δεν το πιστεύω αυτοί πάντα βρίσκουν τρόπο να ζουν εις βάρος μας!
25 Οκτωβρίου 2011 6:51 μ.μ.
Eva Z. είπε...
Μ' αρέσει το άρθρο. Συμφωνώ κι εγώ απόλυτα και προσθέτω: "Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία." Ισοκράτης (436 π.Χ-338 π.Χ. )
25 Οκτωβρίου 2011 8:55 μ.μ.
Zeffy είπε...
Katerina this article is so true...it took me a while to read....but anyway time has come for Greece(us Greeks) to get off our asses and get involved,take responsibility,for who we vote to run this country,responsibily to see that they and all other civil servants do their jobs,take responsibility that we do an hounarable job at our work and more, much more than anything else it is time for us Greeks to respect ourselves and in turn to respect others and our enviroment and our "Patritha" county.
25 Οκτωβρίου 2011 9:22 μ.μ.
{Marianna} είπε...
χαχα! Κάναμε το ίδιο κείμενο ανάρτηση με διαφορά μιας ώρας, πως σου φαίνεται;!... :P
25 Οκτωβρίου 2011 11:01 μ.μ.
Maria είπε...
Τόσο αληθινά και τόσο επιθυμητά όλα αυτά! Παρόλα αυτά, ίσως είμαι απασισιόδοξη (ενώ γενικά είμαι από τα πιο αισιόδόξα άτομα) και δυσκολεύομαι πάρα πολύ να πιστέψω ότι θα γίνουν πραγματικότητα και θα αλλάξουν όλα.... Το εύχομαι, ίσως να γίνει καλύτερη η χώρα μας και να σταματήσουμε να ντρεπόμαστε που είμασστε Έλληνες!
25 Οκτωβρίου 2011 11:32 μ.μ.
Kiki είπε...
Τα Σέβη μου!!!! Καλό βράδυ!!!
26 Οκτωβρίου 2011 12:27 π.μ.
Ρένα είπε...
Η πρώτη φορά που σκέφτηκα τη λέξη πτώχευση ήταν ότα πρίν απο δυο χρόναι περίπου ξεκίνησαν να συζητάνε για το μνημόνιο.Ή τα πεινή μου άποψη είναι πως όσο πιο γρήγορα πτωχεύσει το σύστημα, γιατί αυτό θα πτωχεύσει και οι πολιτικοί αυτού του τόπου ,γιατί και ΑΥΤΟΙ θα πτωχεύσουν τόσο πιο γρήγορα θα μηδενίσουμε και θα ξεκινήσουμε πάλι απο την αρχή!!!!!!!!Πολλά φιλιά!!!!
26 Οκτωβρίου 2011 7:34 π.μ.
xrysa είπε...
Είμαι απόλυτα σύμφωνη με όλα όσα γράφει ο αξιότιμος κος Βαξεβάνης! Η αλήθεια είναι πως μεγάλωσα με αρκετές ανέσεις (αλλά πάντα εντός ορίων) κι όταν κάποια στιγμή έκανα τη δική μου οικογένεια θλιβόμουν βλέποντας γύρω μου οικογένειες που ζούσαν τόσο πλουσιοπάροχα με μια νότα επίδειξης για τους γύρω τους... και αναρωτιώμουν γιατί εγώ δεν τα καταφέρνω... και κυρίως γιατί πάντα η τσέπη μου είναι άδεια?.. Τώρα καταλαβαίνω πως αυτό συνέβαινε διότι στο σπίτι μου δουλεύαμε και οι δυο μας για να καλύψουμε πρώτα τις υποχρεώσεις μας και τις βασικές ανάγκες των παιδιών μας, ενώ όλοι οι υπόλοιποι ξόδευαν παραπάνω από όσα έβγαζαν! Εκμεταλλεύονταν κάθε διακοποδάνειο ή επιδότηση και μάλιστα χωρίς να τα δικαιούνται βάση εσόδων (κι αυτό μαγειρεύοντας τα στοιχεία) για να κυκλοφορούν με το ακριβότερο μοντέλο αυτοκινήτου και πηγαίνοντας διακοπές κάθε τρεις και λίγο! Δε θα ισχυριστώ ότι δεν "απανόγραψα" παραγωγή λαδιού (μια χρονιά) για να πάρω περισσότερη επιδότηση, με την οποία πλήρωσα τα αγγλικά της κόρης μου (βλέπετε δεν τα μαθαίνουν σωστά στα σχολεία.... αυτή είναι η παιδεία της χώρας μας), αλλά όμως όταν ενώ διαιούμασταν 15 εκατ. δρχ. για την αποπεράτωση του σπιτιού μας εμείς πήραμε μόνο τα 10... γιατί τόσα χρειαζόμασταν!
Μπορεί να ακουστώ πικρόχολη και κακιά... (ειλικρινά δεν θέλω το κακό των ανθρώπων), αλλά στη φάση αυτή που όλοι γύρω μας είναι σε απόγνωση κι εμείς έχουμε καταφέρει να διατηρούμε την ισορροπία χωρίς να χρωστάμε πλέον σε κανένα, δεν μπορώ να πω ότι δεν σκέφτομαι και το "καλά να πάθουν". Ανησυχώ γιατί μάλλον θα μας πάρει όλους η μπάλα τελικά.. και το μόνο που μπορώ να ευχηθώ είναι κουράγιο και υπομονή!!!
26 Οκτωβρίου 2011 10:09 π.μ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
