Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: πόσα χρωστώ;
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130617 Τραγούδια, 269434 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 πόσα χρωστώ;
 
Πόσα χρωστώ του έρωτα και πόσα του θανάτου;
Δώσε στον ένα τη καρδιά και τ' άλλου λόγο παρ' του.

Όταν ο μεν σε ξενύχτα ο δεύτερος ζηλεύει.
Μα σαν ο πρώτος σε ξεχνά, έρχεται και σε κλέβει.

Πόσα στον ήλιο έταξα και πόσα στο φεγγάρι;
Να γεννηθούν αντίζηλοι το φως σου ποιός θα πάρει.

Το έρεβος ξορκίζουνε τραγούδι σαν σου λέω.
Κι όλο γυρνούν στον ουρανό και με θωρρούν που κλαίω.

Κι αφού η γη δε με χωρά κι η θάλασσα με πνίγει,
γιατί είν΄ο κόσμος άπειρος και πάντα νιώθω λίγη;

Ο ουρανός ξημέρωσε μα δεν αρχίζει η μέρα.
Φωτιά κάθε ανάσα μου, φλογίζει τον αέρα.

Τι ξόδεψα σε όνειρα και τι μου 'κλεψε ο φόβος;
Απ' όσα αξίζει αυτή η σιωπή μισά αξίζει ο λόγος.

Γι' αυτό κι ενώ σε κοίταζα ποτέ δε σου 'πα λέξη.
Αφήνοντας το βλέμμα μου κάθε πληγή να θρέψει.

Μα πριν με γιάνει η ομορφιά και με μερέψει χάδι,
μ' αγγάλιασε της θύμησης τ' αχάραγο σκοτάδι.

Πόσα λοιπόν χρωστάω του, πέρα απ' τα λογικά μου;
Να τα κεντήσω με καημό βγαλμένο απ' τη καρδιά μου.

Πάρτα και φύγε έρωτα και δώθε μη ξανάρθεις.
Κι όσο για σε θα τραγουδώ τόσο και συ θα υπάρχεις.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ALIROS
23-11-2011 @ 20:14
Γι' αυτό κι ενώ σε κοίταζα ποτέ δε σου 'πα λέξη.
Αφήνοντας το βλέμμα μου κάθε πληγή να θρέψει.

Μα πριν με γιάνει η ομορφιά και με μερέψει χάδι,
μ' αγγάλιασε της θύμησης τ' αχάραγο σκοτάδι. ::angel.:: ::love.::
ALIROS
23-11-2011 @ 20:14
Πάρτα και φύγε έρωτα και δώθε μη ξανάρθεις.
Κι όσο για σε θα τραγουδώ τόσο και συ θα υπάρχεις. ::love.::
monajia
23-11-2011 @ 20:21
Πόσα στον ήλιο έταξα και πόσα στο φεγγάρι; ::hug.::

Να γεννηθούν αντίζηλοι το φως σου ποιός θα πάρει. ::love.::

ΥΠΕΡΟΧΟ......................... ::kiss.::
Pavlos Melas
23-11-2011 @ 22:53
Κι αφού η γη δε με χωρά κι η θάλασσα με πνίγει,
γιατί είν΄ο κόσμος άπειρος και πάντα νιώθω λίγη;

Ο ουρανός ξημέρωσε μα δεν αρχίζει η μέρα.
Φωτιά κάθε ανάσα μου, φλογίζει τον αέρα.

Υπέροχο!!!!!!!!!!!!!!!
καλό βράδυ
ΝΙΚΟΣ P
23-11-2011 @ 23:47
Πολύ ιδιαίτερο και ωραίο!!!! ::up.::
Tessi
20-06-2012 @ 16:30
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο