Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Κόκκινη θάλασσα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130674 Τραγούδια, 269443 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κόκκινη θάλασσα
 
Κι όταν με ρώτησες, αν έμαθα να κολυμπώ;
Ξαφνιάστηκες όταν είπα:
«Τα δάκρυα, η θάλασσα του ναυαγισμού μου»,
εκεί πρώτη φορά τα χέρια μου άνοιξα
επιδιώκοντας να επιπλεύσω,
να μη χαθώ στους βυθούς των βλεμμάτων
με καταδύσεις στα άγνωστα νερά της ψυχής σου.

Ανταριασμένος ο καιρός
με κύματα τρικυμισμένα στα λιμάνια της υπομονής
κι εσύ εκεί – όρθιος - να γεύεσαι
την παλίρροια των στεναγμών
την αλμύρα στα μάτια
επινοώντας την ανυπαρξία.

Ίσα να δαμαστεί η απελπισία
είχα πνιγεί
σε μια κόκκινη θάλασσα
πνιγμένη στη λαχτάρα του… «Σε θέλω».



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κομμάτια μνήμης βγαλμένα θαρρείς από ιστορίες έρωτα-φαντασίας-ζωής.
 
sofia strezou
01-12-2011 @ 23:01
http://www.youtube.com/watch?v=NF4YJlfGJD4
despoina lira
01-12-2011 @ 23:13
::up.:: ::up.:: ::up.::
Οδυσσέας Παράδοξος.
02-12-2011 @ 01:47
::oh.:: ::oh.:: ::oh.::
Μίνα Παπανικολάου
02-12-2011 @ 08:25
"..επινοώντας την ανυπαρξία."

ο πιο δυνατός στίχος, κατά τη γνώμη μου Σοφία..
Καλημέρα

::up.::
smaragdenia
02-12-2011 @ 10:52
Ίσα να δαμαστεί η απελπισία
είχα πνιγεί
σε μια κόκκινη θάλασσα
πνιγμένη στη λαχτάρα του… «Σε θέλω».

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ, ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ..............

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ ΣΟΦΙΑ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, ::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
monajia
02-12-2011 @ 14:59
ΕΞΟΧΟ.................................

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ALIROS
02-12-2011 @ 16:54
Ανταριασμένος ο καιρός
με κύματα τρικυμισμένα στα λιμάνια της υπομονής
κι εσύ εκεί – όρθιος - να γεύεσαι
την παλίρροια των στεναγμών
την αλμύρα στα μάτια
επινοώντας την ανυπαρξία.

Ίσα να δαμαστεί η απελπισία
είχα πνιγεί
σε μια κόκκινη θάλασσα
πνιγμένη στη λαχτάρα του… «Σε θέλω». ::love.:: ::love.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο