| |
| | Ίδρυση tου μακεδονικου κραtους |  | | | 20 Ιουνίου 1996 ΔΡΑΜΑΤΟΠΟΊΗΣΗ ΒΑΣΙΣΜΈΝΗ ΣΤΟ ΚΕΊΜΕΝΟ ΤΟΥ ΗΡΌΔΟΤΟΥ | | |
[font=Palatino Linotype]Η ΊΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΠΡΌΣΩΠΑ
1. ΗΡΟΔΟΤΟΣ
2. ΦΡΟΥΡΌΣ
3. ΒΑΣΙΛΙΆΣ (ΤΗΣ ΛΕΒΑΙΑΣ)
4. ΓΑΥΆΝΗΣ
5. ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ (ΣΎΖΥΓΟΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΆ ΤΗΣ ΛΕΒΑΊΑΣ)
6. ΜΆΓΟΣ
7. ΑΈΡΟΠΟΣ
8. ΠΕΡΔΊΚΚΑΣ
9. ΑΥΛΙΚΌΣ
10. ΤΩΝ ΙΠΠΈΩΝ Ο ΕΠΙΚΕΦΑΛΉΣ
11. ΜΑΝΤΗΣ / ΙΈΡΕΙΑ (άν υπάρχει διαθέσιμο αγόρι / άντρας, παίζει το ρόλο του μάντη. Αλλιώς ένα κορίτσι / γυναίκα παίζει τον ίδιο ρόλο ώς ιέρεια)
Η ΊΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
1. ΗΡΟΔΟΤΟΣ: Στην πόλη Λεβαία, κάπου στην πεδιάδα της Καστοριάς:
2. ΦΡΟΥΡΌΣ: Βασιλιάμου, είναι τρείς ξένοι στην πόρτα, τρείς νεαροί, και θέλουν να σου μιλήσουν.
3. ΒΑΣΙΛΙΆΣ: Να περάσουν.
4. ΓΑΥΆΝΗΣ: Χαίρε, βασιλιά της Λεβαίας, πολλά τα έτησου.
3. Β. Ποιοι είστε, παλληκάρια; τί ζητάτε;
4. Γ. Βασιλιάμου, είμαστε Έλληνες, Μακεδόνες, απο το Άργος Ορεστικό. Εμένα με λένε Γαυάνη, ο μικρότερος αδερφόςμου ο Αέροπος, και ο πιό μικρός, ο Περδίκκας. Πήγαμε πρώτα κοντά στους Ιλλυριούς. Μας κλέβαν τα ζώα, δέν μπορούσαμε να τα βοσκήσουμε ελεύθερα. Κάθε χρόνο είχαμε πόλεμο με τους Ιλλυριούς. Κουραστήκαμε. Γι’ αυτό ήρθαμε στη δικήσου χώρα. Δέν θα κάνουμε κανένα κακό. Άν έχεις δουλειά να μας δώσεις, θα μείνουμε.
3. Β. Καλοδεχούμενοι. Εδώ η κοιλάδα είναι δικιάμας. Έχει εύφορη γή και καλλιεργούμε. Έχουμε κι ωραία βοσκοτόπια στις πλαγιές. Εκεί μπορείτε να δουλέψετε· θα βόσκετε τα κοπάδιαμας, τα άλογα, τα βόδια, τα γιδοπρόβατα. Τί λέτε;
4. Γ. Βασιλιάμου, θα το δείς μόνοςσου πόσο θα σου είμαστε πιστοί δουλευτές και η περιουσίασου θα πληθαίνει. Εγώ θα αναλάβω τα άλογα· ο Αέροπος θα βόσκει τα βόδια. Ο μικρός, ο Περδίκκας, θα βόσκει τα γιδοπρόβατα. Μείνε ήσυχος.
3. Β. Άντε, γυναίκα, στρώσε τραπέζι, θα φάμε με τους ξένους σήμερα. Απο αύριο θα πιάσουν δουλειά.
1. ΗΡ. Εκείνα τα χρόνια, ο κόσμος ήταν φτωχός. Ακόμα και ο βασιλιάς και η βασίλισσα δουλεύανε, όπως η Ναυσικά στον Όμηρο, μαζί με τις δούλεςτης έπλενε τα ρούχα στο ποτάμι. Έτσι και η βασίλισσα της Λεβαίας φρόντιζε για το ψωμί των υπηρετών. Περάσανε δυό μήνες. Τα τρία αδέρφια υπάκουα εργάζονταν στην υπηρεσία του βασιλιά της Λεβαίας.
5. ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ: Βασιλιά, κάτι θέλω να σου πώ, αλλα να μή θυμώσεις.
3. Β. Γιατί ρε γυναίκα, με ξέρεις να θυμώνω; εκτός κι άν μου έκανες καμιά ζημιά!
5. ΒΑ. Όχι, αλλα μή με πείς προληπτική. Ένα θαύμα γίνεται εδώ και καιρό· πέρασαν δυό φεγγάρια.
3. Β. Θαύμα; Έ, πέςτομου να γελάσω.
5. ΒΑ. Δέν είναι αστείο. Όταν ψήνουμε τα ψωμιά για τους υπηρέτες, το ψωμί που είναι για τον μικρό, τον Περδίκκα, γίνεται διπλάσιο απ’ όσο ήταν όταν το βάζαμε στο φούρνο. Κάθε μέρα αυτό γίνεται!
3. Β. Άλλο και τούτο!
5. ΒΑ. Σ’ το ορκίζομαι στους θεούς!
3. Β. (ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΣΕ ΕΝΑΝ ΥΠΗΡΈΤΗ (ΚΟΜΠΆΡΣΟ)): Φωνάξτε το μάγο του παλατιού.
(ΣΕ ΛΙΓΟ ΜΠΑΙΝΕΙ Ο ΜΑΓΟΣ)
6. ΜΆΓΟΣ: Διατάξτε, μεγαλειότατε.
3. Β. Τί ειναι μωρέ τούτο, το ψωμί να γίνεται διπλάσιο απ’ όσο όταν το βάζανε στο φούρνο;
6. Μ. Ώ! Αλήθεια, μεγαλειότατε; Γίνεται το ψωμίσου διπλάσιο; Είσαι ο πιό καλότυχος βασιλιάς του κόσμου!
3. Β. Όχι το δικόμου ψωμί βρέ! Αλλουνού γίνεται διπλάσιο όταν το ψήνουν!
6. Μ. (ΣΥΛΛΟΓΙΖΕΤΑΙ ΛΙΓΟ): Άσκημο σημάδι, βασιλιάμου. Οποιανού είναι αυτό το ψωμί, είναι η μοίρατου να γίνει βασιλιάς. Άρα, η δικήσου βασιλεία κινδυνεύει.
3. Β. Φωνάξτε εκείνους τους τρείς υπηρέτεςμας τους Μακεδόνες
(ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ Η ΦΩΝΉ ΤΟΥ ΗΡΌΔΟΤΟΥ): Μετά απο μιά δυό ώρες:
(ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗ ΣΚΗΝΉ ΤΑ 3 ΑΔΕΡΦΙΑ)
4. Γ. Διατάξτε, μεγαλειότατε. (ΥΠΟΚΛΊΝΟΝΤΑΙ)
3. Β. Ακούστε εσείς οι τρείς. Άν θέλετε να είμαστε αγαπημένοι, κι άν αγαπάτε τη ζωήσας, σηκωθείτε σήμερα κιόλας προτού βραδιάσει και φύγετε απ’ την πόλημας, κι απ’όλη τη γήμας, και μήν ξαναπατήσετε.
7. ΑΈΡΟΠΟΣ: Μα δέν κάναμε τίποτε κακό!
4. Γ. Βασιλιά, πολύ παράξενα μας φέρεσαι. Αλλά, εσύ είσαι βασιλιάς στην πόλησου κι εμείς είμαστε περαστικοί. Μόνο, σε παρακαλώ να μας δώσεις την πληρωμήμας για τη δουλειά που σου προσφέραμε, και τότε ευχαρίστως και με τις ευχέςμας θα φύγουμε.
3. Β. Πληρωμή;… Πληρωμή; (ΓΙΑ ΛΊΓΟ ΔΈΝ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΝΑ ΠΕΙ. ΚΟΥΝΑΕΙ ΤΟ ΚΕΦΆΛΙΤΟΥ). (ΕΝΑΣ ΠΡΟΒΟΛΕΑΣ ΡΙΧΝΕΙ ΦΩΣ ΣΤΟ ΠΑΤΩΜΑ ΣΧΗΜΑΤΙΖΟΝΤΑΣ ΦΩΤΕΙΝΟ ΚΥΚΛΟ) Βλέπετε τον ήλιο που μπαίνει απο το άνοιγμα της οροφής; Αυτόν τον ήλιο σας δίνω για πληρωμή αντάξὶάσας.
(ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΓΙΑ 3 ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ ΤΑ ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΕΝΟΥΝ ΣΙΩΠΗΛΆ Και ΑΚΊΝΗΤΑ, ΚΟΙΤΆΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟΡΗΜΈΝΟΙ)
8. ΠΕΡΔΊΚΚΑΣ: Δεχόμαστε, δεχόμαστε, βασιλιά, αυτά που μας δίνεις. (ΒΓΑΖΕΙ ΤΟ ΜΑΧΑΊΡΙ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΝΗΤΟΥ, ΣΚΎΒΕΙ, ΓΟΝΑΤΊΖΕΙ, ΠΕΡΙΧΑΡΆΖΕΙ ΜΕ ΑΥΤΌ ΤΟΝ ΚΎΚΛΟ ΤΟΥ ΗΛΙΌΦΩΤΟΣ ΣΤΟ ΠΆΤΩΜΑ, Και ΜΕ ΤΑ ΔΥΌΤΟΥ ΧΈΡΙΑ 3 ΦΟΡΈΣ ΠΑΊΡΝΕΙ ΣΤΟΝ ΚΌΡΦΟΤΟΥ ΕΚΕΊΝΟ ΤΟ ΗΛΙΌΦΩΣ. ΈΠΕΙΤΑ ΣΗΚΏΝΕΤΑΙ).
8. Π. Ευχαριστούμε. (ΥΠΟΚΛΙΝΕΤΑΙ). Έχετε γειά, άρχοντες.
(ΦΕΎΓΕΙ, ΠΑΊΡΝΟΝΤΑΣ ΜΑΖΊ Και ΤΑ ΑΔΈΡΦΙΑΤΟΥ, ΤΑ ΟΠΟΊΑ ΕΠΙΣΗΣ ΥΠΟΚΛΊΝΟΝΤΑΙ Και ΛΈΝΕ):
Έχετε γειά. (ΒΓΑΊΝΟΥΝ)
Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΜΠΑΡΙΣΤΑΜΕΝΟΙ (ΚΟΜΠΑΡΣΟΙ) ΔΕΝ ΧΑΙΡΕΤΟΥΝ. Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΟΥΣ ΓΥΡΙΖΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΤΙΚΑ. ΈΠΕΙΤΑ ΑΠΟ ΔΥΟ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ:
3. Β. Εντάξει, ησυχάσαμε.
ΕΝΑΣ ΑΥΛΙΚΟΣ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΙΑ. ΓΟΝΑΤΙΖΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑΤΟΥ.
9. ΑΥΛΙΚΌΣ: Βασιλιά, μπορώ να σου μιλήσω;
3. Β. Τί είναι πάλι;
9. (Ο ΑΥΛΙΚΌΣ ΣΗΚΏΝΕΤΑΙ Και ΛΈΕΙ): Τί έκανες; σίγουρα κάποιος θεός σου πείραξε τα λογικά. Τον ήλιο τους έδωσες; Ο ήλιος είναι αυτός που δίνει την εξουσία στους βασιλιάδες. Και μάλιστα, τον ήλιο της εστίας πήρε ο μικρός· που μπαίνει απ’ την τρύπα του καπνού και πέφτει κοντά στην εστία. Και η εστία, όπου ανάβει η φωτιά, είναι το ιερό κέντρο του παλατιού. Ξέρεις τί θα πεί αυτό; πήραν τη δύναμη της βασιλείαςσου και έφυγαν!
3. Β. (ΚΛΕΙΝΕΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΠΙΑΝΕΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙΤΟΥ· ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ, ΣΦΙΓΓΕΙ ΤΙΣ ΓΡΟΘΙΕΣΤΟΥ ΘΥΜΩΜΕΝΟΣ. ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΡΟΥΡΟΥΣ ΚΑΙ ΛΕΕΙ): Αυτοί οι τρείς δέν πρέπει να ζήσουν. Φύγε, κάλεσε τους καλύτερους ιππείς, να τους κυνηγήσουν, να τους προλάβουν και να τους φέρουν νεκρούς. Μήν τους φέρουν ολόκληρους· μόνο τα κεφάλιατους να φέρουν.
1. Η. Αργότερα,…
(ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗ ΣΚΗΝΗ ΟΙ ΙΠΠΕΙΣ. ΚΙΝΟΥΝΤΑΙ ΑΡΓΑ, ΔΙΣΤΑΚΤΙΚΑ. ΕΙΝΑΙ ΣΚΥΘΡΩΠΟΙ, ΜΕ ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΣΚΥΦΤΑ. ΓΟΝΑΤΙΖΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΒΑΣΙΛΙΑ).
3. Β. Πού είναι μωρέ τα κεφάλια των Μακεδόνων; Δέν τους σκοτώσατε; δέν τους πιάσατε;
10. ΤΩΝ ΙΠΠΈΩΝ Ο ΕΠΙΚΕΦΑΛΉΣ: Δέν φταίμε εμείς, βασιλιάμας· τους πήραμε το καταπόδι μέχρι το ποτάμι· θα τους προλαβαίναμε· μα πέρασαν το ποτάμι· όταν πήγαμε να περάσουμε εμείς, κατέβασε το ποτάμι πολύ νερό, δέν μπορούσαμε να περάσουμε. Είναι θεού δουλειά αυτή, να κατεβάσει ξαφνικά τόσο νερό το ποτάμι. Τί να κάμναμε εμείς; (Ο ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΩΝ ΙΠΠΕΩΝ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΥΡΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΜΙΛΑ ΤΑΡΑΓΜΕΝΟΣ, ΔΗΛΑΔΗ ΠΑΙΡΝΟΝΤΑΣ ΒΙΑΣΤΙΚΕΣ ΒΑΘΙΕΣ ΑΝΑΣΕΣ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΣΥΧΝΕΣ ΠΑΥΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑΤΟΥ).
Ο ΒΑΣΙΛΙΆς ΤΕΝΤΏΝΕΙ ΑΝΟΙΧΤΈς ΤΙΣ ΠΑΛΆΜΕΣΤΟΥ· ΣΕΊΕΙ ΤΑ ΧΈΡΙΑΤΟΥ· ΜΕ ΜΙΆ ΑΠΌΤΟΜΗ ΚΊΝΗΣΗ ΠΙΆΝΕΙ ΜΕ ΤΑ ΔΥΌ ΧΈΡΙΑ ΤΟ ΚΕΦΆΛΙΤΟΥ, ΈΤΣΙ ΠΟΥ ΜΕ ΤΑ ΔΆΧΤΥΛΑΤΟΥ ΜΙΣΟΚΡΎΒΕΙ ΤΑ ΜΆΤΙΑ Και ΤΟ ΜΈΤΩΠΌΤΟΥ· ΣΚΎΒΕΙ ΤΟ ΚΕΦΆΛΙ· ΤΡΙΚΛΊΖΕΙ ΜΕΡΙΚΆ ΒΉΜΑΤΑ προς ΤΑ ΔΕΞΙΆΤΟΥ Και ΈΤΣΙ ΣΤΡΈΦΕΙ ΠΡΟΦΊΛ προς ΤΟΥΣ ΘΕΑΤΈς. ΞΑΝΆ ΤΕΝΤΏΝΕΙ ΤΑ ΧΈΡΙΑΤΟΥ, ΚΟΙΤΆΖΕΙ ΤΟ ΤΑΒΆΝΙ Και ΛΈΕΙ:
3. Β. Ώωω, θεοί! θεοί του Ολύμπου! Και ΒΓΑΊΝΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΣΚΗΝΉ.
ΣΤΗ ΜΈΣΗ ΈΡΧΕΤΑΙ Ο ΗΡΌΔΟΤΟΣ, ΑΠΕΥΘΎΝΕΤΑΙ στους ΘΕΑΤΈΣ:
1. Η. Εκείνον τον ποταμό, απο τότε τον έχουν οι Μακεδόνες για θεό σωτήρα και του προσφέρουν θυσίες.
Αφού πέρασαν το ποτάμι, έφτασαν και κατοίκησαν σε άλλη περιοχή της Μακεδονίας, κοντά στους λεγόμενους κήπους του Μίδα, όπου φυτρώνουν μόνατους ρόδα εξηντάφυλλα που ξεπερνούν στην ευωδιά όλα τ’ άλλα. Σε ’κείνους τους κήπους πιάστηκε και ο Σιληνός, όπως λένε οι Μακεδόνες. Πάνω απο ’κείνους τους κήπους είναι το όρος Βέρμιο, που είναι αδύνατο να το περάσει κανείς, γιατί είναι πάντα χιονισμένο.
Την ιστορία που σας είπα, καθώς και άλλες, μου την είπαν οι ίδιοι οι Μακεδόνες. Πήγα στην αυλήτους, με φιλοξένησαν φιλικά και εγκάρδια. Και είδα με τα μάτιαμου οτι είναι Έλληνες, αφού έχουμε ίδια ήθη, ίδια θρησκεία, και μιλάνε μιά δὶάλεκτο δωρική, παρόμοια μ’ εκείνη που μιλάμε στην πατρίδαμου, την Αλικαρνασσό. Γι’ αυτό σας λέω πως οι ιστορίεςτους είναι αληθινές. Κι άν ακόμη έχουνε βάλει κάποια μυθικά καρυκεύματα, είναι χίλιες φορές πιό αληθινές απο τις διηγήσεις άλλων που λένε πως οι βασιλιάδες έχουνε θεούς προπαππούδες.
Εκείνη η όμορφη πεδὶάδα, ανατολικά του Βέρμιου, ήταν η βάση του Μακεδονικού κράτους. Πρώτος βασιλιάς έγινε ο μικρός αδερφός, ο Περδίκκας, σύμφωνα με τα θεϊκά σημάδια. Απο εκεί ξεκινώντας, σιγά σιγά προσάρτησαν και την άλλη Μακεδονία, που ήταν η χώρα βόρεια του Αλὶάκμονα ποταμού και έπιανε δυτικά απο την πεδὶάδα του Αλὶάκμονα έως ανατολικά την πεδιάδα του Αξὶού· αργότερα, και την πεδιάδα του Εχεδώρου.
Οι Μακεδόνες βασιλιάδες μετά τον Περδίκκα ήταν: Αργαίος, Φίλιππος, Αέροπος, Αλκέτας, Αμύντας, και του Αμύντα γιός ο Αλέξανδρος, απόγονος έβδομης γενιάς του Περδίκκα. (ΜΙΚΡΉ ΠΑΎΣΗ) Τί θα γίνει στο μέλλον; τί λέει αυτός ο μάντης; (/ αυτή η ιέρεια;)
11. ΕΝΑΣ ΜΑΝΤΗΣ / ΜΙΑ ΙΈΡΕΙΑ ΜΠΑΊΝΕΙ ΣΤΗ ΣΚΗΝΉ Και ΛΈΕΙ: Της Μακεδονίας το ψωμί γίνεται πάντα διπλό όταν ψήνεται. Θα το δείτε, μιά μέρα η Μακεδονία θα ενώσει, θα σώσει και θα δοξάσει όλον τον Ελληνισμό!
ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΆΣΤΑΣΗΣ. ΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΊ ΥΠΟΚΛΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΚΟΙΝΌ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | το καλό, απο ΌΠΟΥ κι άν προέρχεται, είναι καλό· το κακό, απο ΌΠΟΥ κι άν προέρχεται, είναι κακό. | | | |
|
φλοισβος
07-12-2011 @ 14:35 | Χειροκρότημα διαρκείας!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | anuya
08-12-2011 @ 09:37 | Άν κ δέν το έχω δεί ανεβασμένο στη σκηνή, η περιγραφή είναι ζωντανή κ με τη φαντασίαμου το βλέπω ανεβασμένο θεατρικό έργο (χωρίς τα ελαττώματα που πολύ συχνά έχουν οι αληθινές παραστάσεις, π. χ. που προφέρουν τα λόγια γρήγορα, θαρρείς λαχανιασμένα, έτσι που δέν τα πιάνει ο θεατής). Κάπου συγκινεί το εργάκι. | | Σωτήρης Τσιλ
09-12-2011 @ 01:32 | Ο Γαλλικός ποταμός, λέγεται έτσι, επειδή στρατοπέδευσαν Γάλλοι στις όχθες του. Το αρχαίο όνομα του ποταμού είναι Εχέδωρος ποταμός, γιατί έδινε δώρα, κατέβαζε χρυσό, είχε δώρα, έχει δώρα = Εχέδωρος.
"Και είδα με τα μάτιαμου οτι είναι Έλληνες, αφού έχουμε ίδια ήθη, ίδια θρησκεία, και μιλάνε μιά δὶάλεκτο δωρική, παρόμοια μ’ εκείνη που μιλάμε στην πατρίδαμου, την Αλικαρνασσό."
Σε ποιούς αναφέρεσαι;
Υα ήταν ενδιαφέρον να μας δώσεις ένα απόσπασμα, να δούμε τη διάλεκτο. | | anuya
09-12-2011 @ 08:25 | Εντάξει θα το αλλάξω θα τον κάνω Εχέδωρο.
Είναι γνωστό οτι η Αλικαρνασσός βρίσκεται στο Δωρικό (νότιο) μέρος των παραλίων της Μικρασίας, κ οτι η μακεδονική διάλεκτος ήταν του δωρικού κλάδου. Δείγματα έχουμε απο τον Ησύχιο, απο κάτι αρχαίες κωμωδίες που διακωμωδούν τη διάλεκτότους, ελάχιστα στοιχεία απο επιγραφές. Απο το παρελθόν ελάχιστα ίχνη μένουν, απο τα λίγα ίχνη πρέπει να βγάζουμε συμπεράσματα, βλέπε κ το ποίημαμου με τίτλο "ασκεί λογική και παρατηρητικότητα". Κ ευχαριστώ για τις παρατηρήσεις. | | anuya
09-12-2011 @ 09:55 | Με έκανες να ψάχνω τουλάχιστον μία ώρα στο ίντερνετ ώσπου να βρώ το αυθεντικό κείμενο του Ηροδότου. Όντως, δέν είναι στα αρχαία η ονομασία Γαλλικός, όπως πρώτα το έγραψα. Το αλλάζω σε Εχέδωρο. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
