| |
| | Διαισθητικο |  | | |
Παραπονιέμαι στην βροχή, σταλαγματιά μου συ καλή
Αχ φύτεψέ μου στην καρδιά την δοξασμένη σου δροσιά
Δροσοσταλιά, δροσοσταλιά, να φτιάχνω φλέβα ποταμιά
Και να ραγίζω τα βουνά με τα γοργά μου τα νερά
Παραπατώ στην λασπουριά, λασπώνω ρούχα και μαλλιά
Σκύβω στο χώμα το υγρό, φιλί του δίνω και γελώ
Παραπατώ, παραληρώ, το γέλιο γίνεται θεριό
Τραντάζω μέσα στο κορμί την διχασμένη μου πληγή
Διψώ χαρμάνια των καιρών, ατόφια λύσσα των παιδιών
Αχ πως το θέλω να μεθώ με τον καημό, αχ χαλασμός
διψώ, διψώ και ξαναζώ μες στον αλήτη τον παλιό
αχ του μυαλού μου ουρλιαχτό, ποθώ βοή ορυμαγδό.
Ζητάω πιόμα που κινά να στρώσει πέπλο της φωτιάς
Γουστάρω θάλασσες πιοτά να λούσουν σώματα γυμνά
Αισθήσεις γεύσεις που δονούν το πέλμα κάθε αγριμιού
Παραμυθένιες ζωγραφιές στο δέρμα πάντα ζωντανές
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | στίγμα | | | |
|
monajia
08-12-2011 @ 11:41 | Διψώ χαρμάνια των καιρών, ατόφια λύσσα των παιδιών
Αχ πως το θέλω να μεθώ με τον καημό, αχ χαλασμός
διψώ, διψώ και ξαναζώ μες στον αλήτη τον παλιό
αχ του μυαλού μου ουρλιαχτό, ποθώ βοή ορυμαγδό.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ALIROS
09-01-2012 @ 19:33 | Διψώ χαρμάνια των καιρών, ατόφια λύσσα των παιδιών
Αχ πως το θέλω να μεθώ με τον καημό, αχ χαλασμός
διψώ, διψώ και ξαναζώ μες στον αλήτη τον παλιό
αχ του μυαλού μου ουρλιαχτό, ποθώ βοή ορυμαγδό. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ALIROS
09-01-2012 @ 19:33 | ποιηση ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
