| |
Ιστορία του κινηματογράφου
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Το σινεμά κοντά στο διάβασμα και την μουσική αποτελούν αγαπημένες πνευματικές μου αδυναμίες. Από μικρή θαύμαζα την ικανότητα της έβδομης τέχνης να με ταξιδέψει σε άλλη γη και σε άλλα μέρη. Απολάμβανα την άνεση με την οποία ,σε μία ταινία, ο χρόνος σταματά ή ταξιδεύει τάχιστα σε άγνωστες περιοχές της γης και του μυαλού μας. Τολμάει και αψηφά κανόνες παρουσιάζοντας μία απίστευτη ιστορία ,απελευθερώνοντας την φαντασία μας Η έβδομη τέχνη αποτελεί ένα από τα κυριότερα εργαλεία της επικοινωνίας ,της ψυχαγωγίας και των μέσων μαζικής ενημέρωσης (ΜΜΕ η αλλιώς mass media).Η ιστορία της σινεμά ξεκινά δειλά στα τέλη του 19ου αιώνα με την μεγαλύτερη ανάπτυξη στο εικοστό αιώνα φτάνοντας σήμερα ένα μέσο που επηρεάζει την ανθρωπότητα σε επίπεδο τεχνολογικό, συναισθηματικό, καλλιτεχνικό και πολιτικό.
Στα πλαίσια της βιομηχανικής επανάστασης(1890) το σινεμά αποτέλεσε τον καλύτερο τρόπο ψυχαγωγίας αλλά και χειραγώγησης του κοινού. Η φήμη και ο ξεχωριστός τρόπος παρουσίασης προκάλεσε μεγάλη αναστάτωση στο κοινό . Αυτή η δημοφιλή μορφή τέχνης αποτελούσε συχνά μεγάλο καλλιτεχνικό γεγονός στις απόμακρες περιοχές της γης. Το σινεμά γεννήθηκε από την φυσική εξέλιξης του θεάτρου δηλαδή από τον αναγκαίο τρόπο καταγραφής συγχρονισμού χορού, υποκριτικής τέχνης και μουσικής .Του συνδυασμού της δυναμικής σκηνικής παρουσίασης με τις ερμηνείες των ηθοποιών στα πλαίσια ενός σκηνικού που εναλλάσσονταν. Δυναμικά αξιοποίησε τις δυνατότητες χρήσης ειδικών εφέ, περιβάλλοντος, κοστουμιών χρησιμοποιώντας τις εξελίξεις στην τεχνολογία του φωτισμού και της ηχογράφησης του ήχου.
Πρωτοπόροι στης κινηματογραφική τέχνη ήταν οι φωτογράφοι που τολμήσανε να ξεπεράσουνε τα περιθόρια της φωτογραφικής τέχνης.Οι προσπάθειες έγιναν αρχικά μέσα στο σκοτεινό θάλαμο ((1021- Alhazen στο Βιβλίο της οπτικής, Gianbaptistta della Porta)με την καθοδήγηση ακτίνας φωτός πάνω σε συγκεκριμένο αντικείμενο και μετα στα στούντιο. Αυτά συνοδεύονταν από μία υποχρεωτική στασιμότητα των αντικειμένων και των ανθρώπων. Όταν η εικόνα μετακινήθηκε δεν συνοδεύτηκε από την εφεύρεση μηχανήματος (κάμερας).Η αγωνία να βρεθούν οι καλύτερες λύσεις και λήψεις των κινούμενων εικόνων , καταγεγραμμένες σε ένα κύλινδρο και δίσκο ,έγιναν το 1830 από πολλούς ανεξάρτητους εφευρέτες.( Simon von Stampfer (Stroboscope)-Austria, Joseph Plateau (Phenakistoscope) - Belgium and William Horner (zoetrope) -Britain). Το Ιούνιο του 1878 ο Eadweard Muybridge στο Πάλο Άλτο της Καλιφόρνιας φωτογράφησε, με επιτυχία, ένα άλογο σε κίνηση "Sallie Gardner" χρησιμοποιώντας μια σειρά 24 στερεοσκοπικών καμερών τοποθετημένες σε μία τροχιά .
Η πρώτη επιτυχημένη προσπάθεια κινηματογράφησης έγιναν από τον Étienne-Jules Marey με το δικό του chronophotographic όπλο το 1882 όπου μπόρεσε να πάρει 12 συνεχόμενα /δευτερόλεπτο καταγράφοντας όλα τα πλαίσια στην ίδια φωτογραφία. Η δεύτερη επιτυχημένη προσπάθεια δεν άργησε πολύ (14.10.1888) με την πειραματική ταινία Roundhay Garden Scene, του Louis Le Prince στην Αγγλία . Στην συνέχεα το Ιούνιο του 1889 ο William Friese-Greene κατοχύρωσε την εφεύρεση του χρονοφωτογραφική κάμερα (chronophotographic camera) με την χρήση κινηματογραφικής ταινίας. Η ανάγκη συνδυασμού ήχου και κίνησης έκανε τον Friese-Greene, να στείλει δείγμα δουλειάς του στον Thomas Edison Ο πρώτος που τελειοποίησε το αποτελεσματικό μηχάνημα ήταν ο W. K. L. Dickson που εργαζόταν υπό την καθοδήγηση του Thomas Alva Edison. Το μηχάνημα βαφτίστηκε Kinetograph( 1891) και χρησιμοποιήθηκε μία ταινία Eastman Kodak 35 mm . Ένα ερώτημα που τέθηκε ήταν ποια είναι η καλύτερη μορφή παρουσίασης της κινηματογραφικής ταινίας; Το πρόβλημα της σωστής παρουσίασης του κινηματογραφικού υλικού άρα του σωστού projector βασάνισε πολλούς τεχνικούς. Έμελε στον Charles Francis Jenkins και το Phantoscope, το 1894 να κάνει την αρχή και στους Louis and Auguste Lumière να τελειοποιήσουνε το Cinématographe ένα μηχάνημα που έπαιρνε, τύπωνε και παρουσίαζε τις ταινίες και πρωτοπαρουσιάστηκε στο Paris το Δεκέμβριο του 1895. Μετά διαφοροποιήθηκε η κινηματογραφική ταινία (16χμ,35 χμ) και η χρήση μηχανημάτων με την αξιοσημείωτη προσφορά του Thomas Edison με τα δύο πρωτοπόρα μηχανήματα Kinetograph η πρώτη κινηματογραφική κάμερα και το Kinetoscope.Οι εξελίξεις στην κινηματογραφική τέχνη μεταφερθήκαν και στην Ευρώπη άσχετα αν ο Έντισον δεν τόλμησε να τις κατοχυρώσει σαν δικές του εφευρέσεις αφού δεν είχε αναφερθεί στις προηγούμενες ευρωπαϊκές εφευρέσεις. Η πρώτη ταινία που παρουσιάστηκε μπροστά στο ευρωπαϊκό κοινό ανήκε στους Max and Emil Skladanowsky στο Βερολίνο με το "Bioscop", το Νοέμβρη του 1895.
Οι πρώτες ταινίες που παρουσιάστηκαν στο κοινό ήταν ολιγόλεπτες ασπρόμαυρες και βουβές με ένα στατικό σκηνικό και ελάχιστες κινήσεις των ηθοποιών. Η μουσική που συνόδευε προέρχονταν από ένα πιάνο ή μία φωνή, εναλλάσσοντας τους ρυθμούς και τα τραγούδια ανάλογα με τις δραματικές σκηνές της ταινίας. Στην συνέχεια βελτιώθηκε η ποιότητα της ταινίας ,βγήκαν οι έγχρωμες (με το χέρι και μετά Technicolor,)και οι ομιλούμενες ταινίες. Το 1927, η Warners έβγαλε την The Jazz Singer με ελάχιστη μουσική αλλά με συγχρονισμένους διαλόγους. Από εκεί και πέρα η κινηματογραφική τέχνη η τεχνική καταγραφής της κίνησης και οπτικοποίησής της (κινηματογράφος = κίνηση + γραφή)πήρε το δρόμο της φτάνοντας στο αποκορύφωμα με την τρισδιάστατη τεχνική και παραμένοντας ο κύριος τρόπος ψυχαγωγίας για πολύ κόσμο. Μάγεψε και συνεχίζει να μαγεύει εκατομμύρια θεατές
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
