| |
| | οι τελευταίοι μου δρόμοι |  | | |
Τους τελευταίους μου δρόμους, περπάτησα
σιγά και απαλά, τη μοίρα μου να μη ξυπνήσω
νωχελικά, γλυκά φιλιά ακούμπησα
πάνω στο πεπρωμένο μου, να το καλωσορίσω
η ακροβασία μου, στο τεντωμένο, της ζωής σκοινί
ήταν παράσταση για εκλεκτούς και λίγους
με το βοριά να μου ζητάει ατέρμονη πνοή
και της καρδιάς μου, τους άρρυθμους χτύπους
και εγώ που δεν αρνήθηκα ποτέ, τίποτα, σε κανένα
με τύχες παρανοϊκές, αλύπητα μετρήθηκα
και μία ύστατη φορά, έριξα ζάρια πειραγμένα
καθώς πριν έρθει η χαραυγή, για πάντα εκοιμήθηκα.
Μάγδα Δούκα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | ζωές.....μαρμαρυγές............. | | | |
|
στίχος
19-12-2011 @ 04:34 |
με τύχες παρανοϊκές, αλύπητα μετρήθηκα.....εξαιρετικό !!! | | monajia
19-12-2011 @ 08:14 | και εγώ που δεν αρνήθηκα ποτέ, τίποτα, σε κανένα
με τύχες παρανοϊκές, αλύπητα μετρήθηκα
και μία ύστατη φορά, έριξα ζάρια πειραγμένα
καθώς πριν έρθει η χαραυγή, για πάντα εκοιμήθηκα.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ο Γέροντας
19-12-2011 @ 15:07 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | αντικλείδι
26-12-2011 @ 22:57 | τέλειο, μπράβο !!! ::hug.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
