Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: 53
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130610 Τραγούδια, 269427 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 53
 
Θολωμένος και μπλοκαρισμένος
επισκέφτομαι την νέα σου οικία
Απ'οτι θυμάμαι δεν σου άρεσαν οι πολυκατοικίες και οι πυκνοκατοικημένες γειτονιές
Ούτε οι χώροι που στοίβαζαν τους ανθρώπους σαν σμήνος μελισσών σε κελάρια
Άλλαξες στα 53 σου?Το προσπερνώ....

Δίνω εντολή στα υποψιασμένα ποδάρια μου
να προχωρήσουν στα στενά κακοχτισμένα δρομάκια
Είχες δώσει παράλογους αγώνες ώστε να διευκολύνεις την καθημερινότητα των αλλων
Και ξένιζες κάθε φορά όταν τα σχέδια σου για αναγνώριση και είσπραξη ευχαριστώ χαλούσαν
Άλλαξες στα 53 σου?Το προσπερνώ....

Παρατηρώ το μαύρο προκλητικά φορεμένο από όλους
και την θλίψη ατσούμπαλα ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους
Εσύ όμως εξοργιζόσουν όταν η απόγνωση γινόταν το κύριο συναίσθημα στις δύσκολες στιγμές μας
και αδυνατούσαμε να κολλήσουμε την ραγισμένη ψυχή μας όταν η μοίρα την έσπαγε με το δίκαιο
σφυρί της.
Άλλαξες στα 53 σου?Το προσπερνώ.....

Κούραζα τον αφιένα μου αντικρίζοντας την τοποθεσία σου στη γη
και μόνο με αυτή την απαξιωτική διαφορά ύψους του σώματος μου βρισκόμουν απέναντι στο δικό σου
Μα φέρνω στη μνήμη μου τα μαθήματα ήθους που μας παρέδιδες και με συμβουλές-διαταγές δεν
υποχωρούσαμε ποτέ
και στο στάδιο διαμόρφωσης της προσωπικότητας μας πάντα στα μάτια τον άλλον να κοιτάμε
έλεγες και μας έπλαθες
Άλλαξες στα 53 σου? Όχι, απλά αντιφατικά έπραξες και πέθανες.-



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
vero_
19-12-2011 @ 23:25
Εσύ όμως εξοργιζόσουν όταν η απόγνωση γινόταν το κύριο συναίσθημα στις δύσκολες στιγμές μας
και αδυνατούσαμε να κολλήσουμε την ραγισμένη ψυχή μας όταν η μοίρα την έσπαγε με το δίκαιο
σφυρί της....

όλο τέλειο! ::love.::
ΚατεριναΘεωνα
20-12-2011 @ 01:33
«ο τεθνηκώς δεδικαίωται»
ΝΙΚΟΣ P
20-12-2011 @ 07:08
::sad.:: ::sad.:: ::sad.:: Πολύ δυνατό κείμενο.
monajia
20-12-2011 @ 10:38
ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΟ............ΜΠΡΑΒΟ.............

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
καζανάκι
20-12-2011 @ 12:25
::up.:: ::up.:: ::up.::
sharon
20-12-2011 @ 20:04
Καταπληκτικό έργο για σίριαλ θα μπορούσε ίσως;
μου άρεσε πολύ, νιώθω σαν πρωταγωνίστρια !
πολύ ωραίες και απίστευτες εικόνες
…… έγραψες υπέροχα, κατανοητά !
Συγχαρητήρια


melanxoliko koritsi
20-12-2011 @ 21:17
entono!

polu kalo!
::wink.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο