| |
Στου ουρανού τα πάρκα!
-----
Θα είν' απελευθέρωση ή μήπως καταδίκη
όταν το πνεύμα κι η ψυχή χωρίσουν απ' το σώμα,
μ' εκείνους που αγάπησες θα σπάσουν όλοι οι κρίκοι
και ό τι σε συνέταξε θα μείνει μες το χώμα;
-
Αν η ψυχή απέθαντη στο άπειρο πετάξει
και όταν θα προσγειωθεί στ' απέραντα λιβάδια
με δίχως στόμα και φωνή, ψυχές πώς θα συνάξει,
πώς άραγε χωρίς αφή θα ανταλλάξει χάδια.
-
Θα ψάχνεις στο απέραντο, γυμνός, με δίχως σάρκα
για πρόσωπα απρόσωπα πολυαγαπημένα,
με δίχως δάκρυα θα κλαις στου ουρανού τα πάρκα
για όσα απ' τα "σ' αγαπώ" άφησες κλειδωμένα.
-
Kαι θα γυρνάς μ' απόγνωση στο χρόνο το φευγάτο,
ένας περιπλανώμενος,στ' άπειρο, Ιουδαίος.
Στο πέρασμά σου, τελικά, τι άφησες δω κάτω,
ποιο, πάνω στο αχνάρι σου να σε βαραίνει, χρέος.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
