Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131528 Τραγούδια, 269625 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Παμβώτις
 
[font=Lucida Sans Unicode][color=black]Υγρή ομορφιά που εγκλωβίστηκες στα ύψη
τα όρη-δεσμοφύλακες τριγύρω, σε φυλάνε
ποτάμια -δάκρυα καιρών- στις ρεματιές κυλάνε
σαν επιτάσσει ο ουρανός των σύννεφων τη θρύψη.

Σταγόνες μνήμης που ενωθήκαν το κορμί σου
καθρέφτης γίνεται στιλπνός, στ' απάνεμο λιμάνι
οι θύμησες στις όχθες σου, το πιο γλυκό χαρμάνι:
δυο δόσεις νιάτα, μ’ έρωτα κι όνειρα παραδείσου.

Στις καλαμιές σου ξελογιάζονται οι φρύνοι
με το κρουστό τραγούδι τους θα ονειρευτεί η πόλη
μα οι βάρκες πάντα ξενυχτάν δετές στ’ αγκυροβόλι
θρηνώντας για την όμορφη -που χάθηκε- Φροσύνη.

Είναι φορές που ο βοριάς, ξεκόβει καλαμιώνες
σα Ροβινσώνες γνωστικοί, σ' άλλη όχθη θα ριζώσουν
κι όταν πληγώνει δεν νογά τον ίδιο μη πληγώσουν:
ο έρωτας, ο αέναος, που πλέει στους αιώνες.

Στο σώμα σου αφέθηκα κι έμαθα να επιπλέω
εσύ τον κάμπο δρόσιζες, σπαρτά για να βλαστήσουν
τα ψάρια σου τα δώρισες χιλιάδες για να ζήσουν
ο φασισμός σαν έσπειρε πείνα -πολέμου ελέω-.

Τώρα, σαν σ’ επισκέπτομαι αναπολώ τη νιότη
βαδίζω πάντα πλάι σου, κοιτάζω το βυθό σου
κι όσες φωνές προστάζουνε στη χώρα: «παραδόσου»
να ξέρουν πως θα μετρηθούν με κάθε πατριώτη.

Χέλια, Κυπρίνοι, Γουλιανοί, Τσίμες, χρυσό το Γλύνι
ζούνε μέσα στα σπλάχνα σου καθρέφτη της Σελήνης
σε αγαπώ –όπου κι αν ζω– και θα ‘θελα να γίνεις
-όταν θα φύγω απ’ τ’ όνειρο-, της στάχτης μου η γαλήνη.[/font] [/color]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 18
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Τοπία & Περιοχές,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ALIROS
07-01-2012 @ 23:07
: ::angel.:: ::5156.::::5156.::
eythis
07-01-2012 @ 23:13
Στο σώμα σου αφέθηκα κι έμαθα να επιπλέω
εσύ τον κάμπο δρόσιζες, σπαρτά για να βλαστήσουν
τα ψάρια σου τα δώρισες χιλιάδες για να ζήσουν
ο φασισμός σαν έσπειρε πείνα -πολέμου ελέω-.

Παρά πολύ ωραίο ..........!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Καλό ξημέρωμα
**Ηώς**
08-01-2012 @ 00:38
σε αγαπώ –όπου κι αν ζω– και θα ‘θελα να γίνεις
-όταν θα φύγω απ’ τ’ όνειρο-, της στάχτης μου η γαλήνη. ..........................πατρίδα λίμνη πόλη!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.::
http://www.youtube.com/watch?v=E2Dn2fKdMFQ&feature=related
monajia
08-01-2012 @ 07:48
Είναι φορές που ο βοριάς, ξεκόβει καλαμιώνες
σα Ροβινσώνες γνωστικοί, σ' άλλη όχθη θα ριζώσουν
κι όταν πληγώνει δεν νογά τον ίδιο μη πληγώσουν:
ο έρωτας, ο αέναος, που πλέει στους αιώνες.

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
08-01-2012 @ 11:41
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΦΟΒΕΡΗ ΓΡΑΦΗ
φλοισβος
08-01-2012 @ 12:42
Υπέροχο ποιητικό δείγμα....Χρήστο έχεις πολύ ταλέντο...
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ναταλία...
08-01-2012 @ 13:35
Χέλια, Κυπρίνοι, Γουλιανοί, Τσίμες, χρυσό το Γλύνι
ζούνε μέσα στα σπλάχνα σου καθρέφτη της Σελήνης
σε αγαπώ –όπου κι αν ζω– και θα ‘θελα να γίνεις
-όταν θα φύγω απ’ τ’ όνειρο-, της στάχτης μου η γαλήνη.

Εξαιρετικό Χρήστο ::yes.:: ::theos.:: ::up.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
08-01-2012 @ 21:12
::theos.:: ::theos.::
--------------------------------------
Είν',δυστυχώς,για κλάματα
και για μοιρολογήματα.
Κατήντησε,[ αλίμονο ],
βόθρος,απο τα λύματα.
::hug.::
ΜΙΧΑΛΗΣ 63
12-01-2012 @ 19:24
Εξαιρετικό Χρήστο !!!!!!!!!!!!!!

Την καλησπέρα μου
aridaios
14-01-2012 @ 20:59
Στις καλαμιές σου ξελογιάζονται οι φρύνοι
με το κρουστό τραγούδι τους θα ονειρευτεί η πόλη
μα οι βάρκες πάντα ξενυχτάν δετές στ’ αγκυροβόλι ::yes.:: ::yes.::
Βασίλης Μ.
15-01-2012 @ 09:42
Μαγευτική περιγραφή!!!!!!!!!!!!!
Μπράβο σου Χρήστο!!!!!!!!!!!!! ::smile.:: ::yes.::
adespotoi
17-01-2012 @ 09:37
είσαι πολύ ψηλά στα σκαλιά της ποίησης,
μα στα δικά μου γραπτά ψάχνω το λόγο της ίασης.

καλημέρα Χρήστο και το σχόλιο σου το κατάλληλο. ::hug.::
Ευανθία
05-02-2012 @ 19:14
Να πω εξαιρετικό θα είναι λίγο.
Καταπληκτικός τρόπος γραφής!!!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Yol
10-03-2012 @ 10:46
"Γράφεις, ...άρα υπάρχεις", να γράφεις συχνότερα, αν και, καταλαβαίνω πως για να παράξεις τέτοιους θυσαυρούς, θέλει δουλειά πολλή και χρόνο...
y.markov
06-04-2012 @ 18:36
Χέλια, Κυπρίνοι, Γουλιανοί, Τσίμες, χρυσό το Γλύνι
ζούνε μέσα στα σπλάχνα σου καθρέφτη της Σελήνης
σε αγαπώ –όπου κι αν ζω– και θα ‘θελα να γίνεις
-όταν θα φύγω απ’ τ’ όνειρο-, της στάχτης μου η γαλήνη.
Όνειρα, εικόνες, χρώματα, φαντασία όσα χρειαζόμαστε για να κοιτάζουμε ατάραχα και θαρραλέα το αύριο ::up.:: ::up.::
φλοισβος
27-04-2012 @ 12:22
Ελπίζω να σε ξαναδιαβάσουμε σύντομα Χρήστο..
::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
Άγγελος Αραβαντινός
23-05-2012 @ 10:22
Εξαιρετική γραφή!! ::smile.::
scarlet1977
17-10-2012 @ 19:46
καταπληκτική δημιουργία !!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο