| |
Σκοτείνιασε ο ουρανός
με έριξε στο δάσος
ειδά απ τη ζάλη ένα φως
το θέατρο των πιο τρέλλων σκιών
Και δεν μου μένει αλλό απ τ'όνειρο
για λίγο να πάω να γευτώ
ένα ουράνιο τόξο κυνηγώ
να πιω απ'τη πηγή του
Πήρα φτέρα και πέταξα
για λίγο τη μιζέρια μου την ξέχασα
κοίτα να δεις έτσι πως ζεις
ανέμε φύσα πέθανα
Κι αν σου τρυπήσουν τα φτερά
ρε μη ξεχάσεις να πετάς
για πάντα στη φλέβα σου κυλά
μια αλησμόνητη στεριά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
