| |
| | αν έχεις την εύνοια |  | | |
[B][align=center][font=sylfaen][color=navy]των αγελάδων αν έχεις την εύνοια και των βραχμάνων
κάνε ο,τι θέλεις και ο συμπαντικός Θεός δέν επεμβαίνει
όπως ο μέγας bali κυριάρχησε σε όλον τον κόσμο
στον ουρανό και στη γή και τους θεούς εκτόπισε ακόμη
έδιωξε όλους τους θεούς με ευκολία απ’ τα ουράνια παλάτια
και έτσι θα μέναν τα πάντα αν δεν τα άλλαζε ένας βραχμάνος
που απ’ τον bali αιτουμενος επανέκτησε όλη την κτίση
για το χατίρι της μάνας των θεών που δώδεκα μέρες
μόνο με γάλα τρεφόταν ενώ στον Θεό προσευχόταν[/align][/B]
(2012-01-07)
για να κατανοηθεί αυτό θα ήθελα να δώσω μιά περίληψη της απέραντης ινδικής λογοτεχνίας, που δέν είναι άλλο απο την περιγραφή του πολέμου διαφόρων κακών δαιμόνων με τον Πανάγαθο κ Παντοδύναμο: άν κ Παντοδύναμος, κατα καιρούς διάφοροι κακοί δαίμονες αποκτούν μεγάλη δύναμη κ κυριαρχούν στον κόσμο, πώς αποκτούν τη δύναμη; καταβάλλοντας μεγάλες προσπάθειες, λατρεύοντας όχι τον άκτιστο, αλλα κτίσματα.
Παρόλη την κακίατους ο Θεός δέν τους στερεί τη δύναμη, διότι έκαναν αγώνα, έκαναν προσπάθεια, κ καμία προσπάθεια στον κόσμο δέν μπορεί να μήν έχει κάποιον καρπό.
Έτσι ήταν κ ο bali που δίνοντας σε όλους τους βραχμάνους ό,τι κι άν ήθελαν, τους ικανοποίησε όλους κ έτσι κυριάρχησε στον κόσμο, κ έδιωξε τους θεούς απο τα πόστατους. Οι θεοί των Ινδών είναι αυτό που εμείς λέμε άγγελοι. Ένας μόνο είναι ο Θεός ο άκτιστος που περιλαμβάνει τα πάντα.
Οι βραχμάνοι κ οι αγελάδες είναι οι φορείς της καλοσύνης, της γνώσης, της λατρείας, των θυσιών. Γι αυτό κ έχουν τέτοια δικαιοδοσία ωστε αυτό που εγκρίνουν οι βραχμάνοι κ οι αγελάδες ούτε οι θεοί (άγγελοι) δέν μπορούν να το αναιρέσουν. Ούτε κάν Ο Θεός εμποδίζει αυτό που εγκρίνουν οι βραχμάνοι κ οι αγελάδες. Η μητέρα των θεών (αγγέλων κατα τη δικήμας ορολογία), ονομαζόμενη Aaditi (=η Απεριόριστη) λυπημένη για τα παιδιάτης που χάσανε τις θέσεις κ την εξουσίατους, για 12 μέρες τρεφόταν μόνο με γάλα λατρεύοντας τον Θεό με συγκεκριμένο τυπικό κ συγκεκριμένα ιερά λόγια. Τότε της παρουσιάστηκε ο Ύψιστος κ της μίλησε με καλοσύνη, δηλώνοντας: "αφού ο bali έχει την εύνοια όλων των βραχμάνων, εγώ δέν μπορώ να τον εμποδίσω! Όμως, αφού με λάτρεψες με όλη αυτήν την αφοσίωση, η λατρεία προς Εμένα ποτέ δέν πηγαίνει χαμένη, γι αυτό θα κανονίσω ωστε η επιθυμίασου να ικανοποιηθεί". Τί έκανε λοιπόν ο Ύψιστος; γεννήθηκε σε ανθρώπινο σώμα ώς βραχμάνος, κ μάλιστα με σώμα νάνου, πήγε στον bali κ του λέει: ικανοποίησες όλους τους άλλους βραχμάνους, δέν θα μου δώσεις κ εμένα εκείνο που θέλω; σου ζητώ μόνο τόπο όσο καλύψω με 3 δρασκελιέςμου. Ο bali γέλασε: "για τόσο τόπο μιλάμε; κ βέβαια θα σου δώσω! κάνε τις 3 δρασκελιέςσου". Τότε ο νάνος πήρε την πραγματικήτου μορφή, που περιβάλλει όλο το σύμπαν· με τη μιά δρασκελιάτου κάλυψε όλο τον ουρανό κ με τη δεύτερη όλη τη γή, κ τότε ο bali άκουσε μιά φωνή: το τρίτο βήμαμου πού να το πατήσω; ο bali κατάλαβε οτι δέν έμενε τίποτε άλλο να δώσει κ πρόσφερε το κεφάλιτου, στο οποίο επάνω πάτησε ο Θεός συντρίβονταςτο κ στέλνονταςτον στον Άδη. Επειδή όμως είχε την ταπεινότητα να προσφέρει το κεφάλιτου, έγινε θεότητα του Άδη, κ μιά μέρα κάθε χρόνο του επιτρέπεται να ανεβαίνει κ να βλέπει τον επάνω κόσμο τον οποίο κάποτε τον είχε δικότου. Το εσώτερο νόημα της ιστορίας είναι οτι όχι μόνο ο ουρανός (κόσμος του πνεύματος) κ η γή (κόσμος της ύλης) ανήκουν στο Θεό, αλλα κ ο κόσμος των ανθρώπων κ η κοσμική εξουσία επίσης ανήκουν στο Θεό, κ ό,τι κ να κάνει ο οποιοσδήποτε δαίμονας, δέν θα κρατήσει την εξουσία.
Σε κάθε εποχή ο Πανάγαθος κ Πάνσοφος ενσαρκώνεται με διαφορετική μορφή τέτοια ωστε να αναιρέσει την εξουσία που αποκτά ο εκάστοτε δαίμων. Κ οι μορφές αυτές είναι τέτοιες που οι δαίμονες με όλητους την πονηριά δέν μπορούν να "παίξουν", βγαίνουν με "σάχ μάτ".
Στην εποχήμας πάλι δαίμονας έχει την εξουσία, γιατί κατάφερε να κάνει τους πάντες να προσφέρουν θυσίες μόνο στον άρχοντα των δαιμονίων κ όχι στο Θεό. Τί έκανε λοιπόν ο Θεός; Δέν μου προσφέρονται θυσίες; Ωραία λοιπόν, Εγώ θα γίνω θυσία! Κ έτσι ενσαρκώθηκε με τη μορφή του Ιησού για να θυσιασθεί ωστε να ανακτήσει ο Πανάγαθος την εξουσίατου.
Αυτή είναι με λίγα λόγια η περίληψη της απέραντης λατρευτικής λογοτεχνίας των Ινδών κ των άλλων λάτρεων του Πανάγαθου. Αμήν.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | το καλό, απο ΌΠΟΥ κι άν προέρχεται, είναι καλό· το κακό, απο ΌΠΟΥ κι άν προέρχεται, είναι κακό. | | | |
|
monajia
11-01-2012 @ 08:00 | ΑΦΩΝΗ......................................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | iokasth
11-01-2012 @ 23:20 | Α..!!!!! ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΕΊΜΕΝΟ..!!!! Θα το ξαναδιαβάσω...
Έχω ερωτήσεις..
ΝεφΕλλη
| | anuya
12-01-2012 @ 10:29 | ο ορισμός του ανθρώπου που έδωσε ο Ν. Καζαντζάκης είναι "άνθρωπος είναι ένα πράμα που ρωτάει" (στο Ο Χριστός ξανασταυρώνεται) | | ptoumassis
17-01-2012 @ 06:59 | Φυσικά... Μέσα σε τούτο το ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ, υπάρχει η δύναμη του απλού κι ανίσχυρου βραχμάνου (δηλαδή του απλού ανθρώπου) να επανακτήσει όλη την κτίση (δηλαδή να γίνει ένας υπεράνθρωπος κατά Νίτσε, ένα ακατανίκητο υπερεγώ κατά Φίχτε) υπερνικώντας όλες του τις δυσκολίες... Μέσα σε τούτο το ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ, υπάρχει η δύναμη της Μάνας που από βιολογική αποκτά υπερφυσικές διαστάσεις και δυνατότητες, δυνατότητες που τής είναι χαρισμένες κατευθείαν από τον Θεό, ήτοι ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΤΙΣΗ, ΤΑ ΟΡΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΟΡΑΤΑ. Ο πόνος, δε, της Μάνας για τα παιδιά της, αποτυπώνεται εύγλωττα στο ποίημά σου, φίλε Άνουγια... Μέσα σε τούτο το ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ, υπάρχει τέλος ο δόλος του πονηρού bali, ο οποίος δόλος παρόλη την πρόσκαιρη επιτυχία που δίδει στον φέροντα, δεν διαρκεί ες αεί, ως αποτέλεσμα βεβαίως... Παρά, τα πράγματα επανέρχονται στην αληθή φύση τους υπηρετώντας τους ταπεινούς αγνούς βραχμάνους, δηλαδή εμάς, τους απλούς ανθρώπους που πονάμε...
Μεγαλειώδες ποίημα. Ποίημα που ζήλεψα επίσης...
Παναγιώτης Θ. Τουμάσης | | anuya
17-01-2012 @ 14:18 | σε αυτήν την εποχή η ιδιότητα του βραχμάνου έγκειται στην ιερήτου κλωστή, σάν να λέμε οτι η ιδιότητα του ιερέα έγκειται στα ράσατου. Πραγματικά λέγεται οτι ο λάτρης του αληθινού Θεού ισοδυναμεί με βραχμάνο. Αλλα κ ποιός λατρεύει τον άναρχο Θεό; Ποιός έχει αληθινά καλοσυνάτη φύση που δέν βρίσκει ηδονή ούτε στο ψεύτικο ούτε στο βλαπτικό; Ποιός μετράει την αγελάδα ώς μάνα ωστε να μισεί όλες τις παπαριές των υλιστών ψευτοεπιστημόνων οτι άν δέν φάμε μοσχάρι καήκαμε! Κ οτι το χαβιάρι είναι νηστίσιμη τροφή! Κ ποιός θα τραφεί 12 μέρες μόνο με γάλα πιστεύοντας κ λατρεύοντας Θεό για να αλλάξει η τάξη του κόσμου; Αυτό το τελευταίο ούτε εγώ δέν το έχω προγραμματίσει. Δέν χρειάζεται κανένας υπεράνθρωπος. ΑΝΘΡΩΠΟΣ χρειάζεται, αλλα δέν υπάρχει. Κανένας "κοινός άνθρωπος" δέν αξίζει τις κολακείες. Ο απλός άνθρωπος που λές, έχει φύση πιό νυχτωμένη κ απο τα ζώα κ παρασάγγας απέχει απο του να ονομασθεί βραχμάνος. Εκείνοι δέν που ονομάζονται βραχμάνοι, δηλαδή ιερείς κ διανοούμενοι, είναι ακόμη πιό πουλημένοι. Ήξερα κάποιον που τον εκτιμούσα για την υποτιθένη ένθερμη χριστιανικήτου πίστη κ την υγιεινήτου υποτίθεται διατροφή. Του λέω: "έλα ρέ να ευχηθούμε κάτι απο κοινού για να γίνει" κ τί μου λέει; -όχι, εσύ είσαι ινδουιστής, βουδδιστής, δεν ξερωτί. Κ αργότερα βρήκε διάβασε οτι το αγελαδινό γάλα είναι πολύ βλαβερό, κ μου λέει μή, είναι πολύ κακό, διάβασε αυτό κ εκείνο. Γι αυτό κ ο Διογένης γύρευε με το φανάρι, αλλα δέν εύρισκε. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
