stixoi.info: Ακροβατώ

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ακροβατώ

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130461 Τραγούδια, 269384 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ακροβατώ

Ο στίχος μου απευθύνεται σχεδόν πάντοτε σε μια γυναίκα για σκηνοθετική ευκολία κι ελευθερία στη φαντασία και στο λόγο.

Ξεκινά γιορτή από μια λέξη
ξεκινώ κι εγώ δρόμο μακρινό
στη δύση χάριζα ματιές
κι από του δρόμου τα μισά
έβλεπα τέλος.

Πάντα χωρούσα στη σιωπή
που ‘ταν τα λόγια της βαριά
σ’ όνειρο μισό μόνος σα βέλος
σαν πεζοπόρος που γονάτισε πολύ
ξεχνώ τις μέρες τις παλιές
που τις μαζεύει η ανατολή
κείνος ο πύργος που αγρυπνά
της μνήμης έκλεινε κλειδιά
γυναίκα γύρω απ’ τη φωτιά
αποκοιμιέται χωριστά
τη μοναξιά της να αρνηθεί
να με γιατρεύει.

Όταν σηκώνομαι από τη γη
μοιάζω δραπέτης
και μια γυναίκα είναι εκεί και περιμένει
ακροβατεί σ’ ένα σχοινί
κι έχει την αύρα παναγιάς και υπομένει
νήμα και όνειρο μαζί
αυτός ο νους μου που παλεύω το χει πλέξει
τότε κι εγώ ακροβατώ
είναι η ώρα που ξυπνώ
από αγάπη να κρατιέμαι κοιμισμένη.

Μες τη λάμψη του αοράτου
όσα με άφηνε να δω
αυτός ο κίνδυνος θα έμοιαζε ζωή
είχε στο ψέμα την αλήθεια του κρυμμένη
πίσω απ’ τις πόρτες τα χαμένα της λεπτά
από δωμάτια σκοτεινά θα κλέβω λέξεις
αχ πώς ξεκίνησα να ζω σ’ αυτές τις σκέψεις
τα κομμάτια στη δύση μισά
πώς τα ενώνει ο θεός να κοιτάξω να δω.

Το νερό καθαρό
ήταν επάνω στο παλιό μου το τραπέζι
μα τι νομίζεις πως θα γράψω στο χαρτί
αυτή η εικόνα υποσχέθηκε να σ’ έχει
γιατί ο χρόνος περιγράφει το κενό
ώρες και λεπτά κι o θεός κρυφά μαζί μου παίζει.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 7 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Συλλογή Κλέβω τα λόγια της βροχής Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Εμπνευστείτε κι αφήστε τους άλλους να ανησυχούν.

Θεοδώρα Μονεμβασίτη 17-01-2012 @ 23:08	http://youtu.be/y6if3gy_3Ro
despoina lira 17-01-2012 @ 23:17	και μια γυναίκα είναι εκεί και περιμένει ακροβατεί σ’ ένα σχοινί κι έχει την αύρα παναγιάς και υπομένει νήμα και όνειρο μαζί αυτός ο νους μου που παλεύω το χει πλέξει τότε κι εγώ ακροβατώ είναι η ώρα που ξυπνώ από αγάπη να κρατιέμαι κοιμισμένη. πολυ ωραιο! η σύνθεση επίσης πολύ ωραια! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Υπερευαισθητηρας 17-01-2012 @ 23:42	''απο δωμάτια σκοτεινα θα κλεβω λεξεις'' Ποίηση κι ατμόσφαιρα καταπληκτική!
monajia 18-01-2012 @ 06:50	Όταν σηκώνομαι από τη γη μοιάζω δραπέτης και μια γυναίκα είναι εκεί και περιμένει ακροβατεί σ’ ένα σχοινί κι έχει την αύρα παναγιάς και υπομένει νήμα και όνειρο μαζί ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ................... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ 18-01-2012 @ 09:34	::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Sofitsa 18-01-2012 @ 09:35	Υπέροχο όλο και ειδικά το κλείσιμό του!!!
φλοισβος 18-01-2012 @ 15:01	'Ονειρο... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο