| |
Εδώ που καίει της σμύρνας το άρωμα,
το καταφύγιο που ησυχάζει η ζωή.
Φόρεσε λευκά. M' έχεις οδηγό να πάμε
σε μια ξένη γη τόσο μακρινή.
Πριν μας ρωτήσει ο θεός
γυρεύω νόημα να βρω σ’ αυτό το μάγεμα
πριν μας ρωτήσει ένα παιδί
πάνω στο κύμα περπατάω του γιαλού
κι ένας μάγος απαντά σ’ αυτό το άγγελμα.
Έχω κρατήσει στη χούφτα σφικτά
το χάδι του ανέμου, του φύλλου το άγγιγμα
και νοσταλγώ
της αλήθειας την ανάσα τη ζεστή.
Από το δάκρυ του θεού
φτιάχνει ο ποταμός σκοτάδι
κι αν είναι ψέμα πως μπορώ να ταξιδέψω με το φως
απόψε ξέρω πως μπορώ να συναντήσω τον Ευφράτη.
Φέρε μου πίσω το καλάθι με τ’ αστέρια
φέρ’ το μου μ’ αυτή τη λησμονιά
να τα μετρήσω με τα χέρια
της αγάπης να σηκώνω τα πανιά.
Φόρεσε λευκά. M' έχεις οδηγό να πάμε
σε μια ξένη γη τόσο μακρινή.
Ξέρω τι σ’ έφερε εδώ και ποια αγάπη.
Τι θέλω εδώ; Εγώ στην αγκαλιά της γης
πήρα το χάδι της βροχής. Φως και φωτιά.
Πήρα μυστικά. Πήρα της βροχής το χάδι.
Οι νύχτες μικραίνουν, οι μέρες ξεφεύγουν
μείνε εδώ. Τα όνειρα δε προσπερνώ.
Φεύγει κι έρχεται, ρωτάει, λίγο πριν χαθεί
στο δειλινό θα υποταχτεί αυτή η αγάπη.
Ποιος διαφεντεύει στη γιορτή;
και πότε άρχισε αυτή ποιος να το ξέρει
ποιος να το ξέρει να το πει;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
