| |
στο θεό που κουβαλάω δικασμένος
ένοχος, αθώος δεν γνωρίζω
την κλεψύδρα μου ανάποδα γυρίζω
τώρα ο χρόνος μου στα ίσα μοιρασμένος
μια φωνή από τα βάθη του μυαλού
με ζαλίζει και με ταξιδεύει αλλού
στον γκρεμό μου, ότι πιο χειροπιαστό
μοιάζει να ‘ναι, τάχα να πιαστώ?
στη λαχτάρα μου που φρόντισες να πάρω
αν αντέχω θα φανεί στο τελευταίο
όσο στέκονται τα μάτια μου θα φταίω
πέρα στ’ άγνωστο μ' εσένα θα φουμάρω
...μια ματιά από το βλέμμα του τρελού
θα ‘θελα να δανειστώ για να σε δω
δεν μου φτάνει πια η γλύκα του μελιού
που στην άγνοια μου απλώνεις με φειδώ...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
