| |
ρωτησα τα ματια μου
αν αξιζουμε την ληθη
και την καρδια μου
αν πρεπει να χουμε σιωπη
αυτα μου απαντησαν καποιοι θεοι
και αυτα καμωθηκαν πως ξερουνε τρελλοι
το πιο λαμπρο το φως ερχεται οταν εχει νυκτώσει
και ειναι λιγο πριν την αυγη
και αυτα που αγαπαμε
και αυτα που ποναμε
φαινονται απομακρα αν δεν τα κραταμε
στην καρδια μας την μιση
την εξοδο απο την παρασταση
τα λογια τα περιπλοκα
οτι μας σκιαζει
μην ερμηνευσουμε λαθος
ψιθυρισα στο αυτι
μιας ηλιακτιδας που σβηνε στο σουρουπο
δεν θα τα πουμε
και αυτα πριν ξεψυχησει ειπε
πριν καμωθεις πως εζησες
πριν καμωθεις πως ξερεις
μαθε να λες τα πραγματα ως εχει
και την αληθεια οπως κοβει
αλατι στη πληγη
το ψεμα ολοι αγαπανε
μα πιοτερο σοφοι ειναι αυτοι που πολεμανε
και δεν το ξερω αν εζησα χιλιες ζωες σε μια στιγμη
και δεν το ξερω αν επραξα ως πρεπει στη ζωη
μα μια μερα σε ενα επικηδειο ελπιζω
να πουνε οχι χιλιες λεξεις
μονο οτι αξιζε την αγαπη μας και ηταν για λιγο φως
και υστερα στη σκηνη την κουρτινα ας τραβηξουν
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
