Ω ζωντανά μου έλατα! Στο χώμα φυτεμένα
το χάδι απολαμβάνετε τ’ ανέμου του χιονιά.
Το κρύο να αντέχετε είστε σχεδιασμένα.
Βάζετε τα καλά σας στη βαρυχειμωνιά.
Ω θαλερά μου έλατα! Σε πάγκους στοιβαγμένα
Σας έκοψαν όλα με μιας, σας δέσαν με σχοινιά.
Ω θαλερά μου έλατα! Στέκεσται στολισμένα
Έρχονται τα «Χριστούγεννα» και η Πρωτοχρονιά.
Ω πεταμένα έλατα! Γιορτών απομεινάρια.
Κείτεσται πτώματα νεκρά μέσα στις γειτονιές.
Ω πεταμένα έλατα! Με καφετιά κλωνάρια
από τη ζέστα των σπιτιών, στων δρόμων τις γωνιές
Ω πεθαμένα έλατα! Σας βλέπω και πονάω
πληγώνομαι πολύ βαθιά με το κατάντημά σας.
Με ένα δάκρυ σας θρηνώ δίπλα σας σαν περνάω.
«Μιας χρήσης» ήταν ο προορισμός, και να το τίμημά σας.
Ω θαλερά μου έλατα! Σε πάγκους στοιβαγμένα
Σας έκοψαν όλα με μιας, σας δέσαν με σχοινιά.
Ω θαλερά μου έλατα! Στέκεσται στολισμένα
Έρχονται τα «Χριστούγεννα» και η Πρωτοχρονιά.
Ω πεταμένα έλατα! Γιορτών απομεινάρια.
Κείτεσται πτώματα νεκρά μέσα στις γειτονιές.
Ω πεταμένα έλατα! Με καφετιά κλωνάρια
από τη ζέστα των σπιτιών, στων δρόμων τις γωνιές
Πόσα δίκια έχεις καλέ μου φίλε!!! Ακόμα και την πηγή του οξυγόνου μας την εξαντλούμε για μια ή δύο βδομάδες ευκαιριακής χαράς.... Φαίνεται η μοναξιά έχει ασχημείνει τα σπίτια και θέλουμε κάτι να τα ομορφήνει έστω και προσωρινά..
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
