Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αναμμένα κεριά
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130805 Τραγούδια, 269466 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αναμμένα κεριά
 
Ώρες τώρα κάθομαι και περιμαζεύω την περηφάνια μου.
Χυμένη στο πάτωμα, μπροστά στον καθρέφτη
και με ένα βήμα ατάραχο στο τρανταγμένο παρκέ
γδέρνω το ξύλο του χαμένου εαυτού μου.

Παγερή συγκυρία,
η βεβαιότητα της μοναξιάς μου.
Κρυώνω, μ’ ακούς;

Ώρες τώρα κάθομαι μπροστά στη θερμάστρα
στ’ ανάμεσο ενός θλιμμένου σαλονιού
και μιας κρυμμένης απουσίας
με τ’ αναμμένα κεριά μου.

Α, τα αναμμένα κεριά, μου θυμίζουν πως έσβησες!
Τα αναμμένα κεριά, σε εκδικούνται.

Ώρες τώρα μιλώ για εσένα.
Ξημερώθηκα να σε ψάχνω στα ανύπαρκτα,
να σε ψάχνω στον ήχο της βροχής πάνω στο τζάμι.

Και ο κόσμος απλώνεται όλο και πιο μικρός μέσα στη χούφτα μου
σαν ένα κέρμα που δεν πρόλαβα να ρίξω.

Γαμώτο… Δεν πρόλαβα ούτε να ρωτήσω
αν σε αυτή την αγάπη θα διάλεγες το κεφάλι ή τα γράμματα.

Η δική μου απάντηση πάλι, είναι μονάχα αυτό το ποίημα.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
poetryf
27-01-2012 @ 13:47
http://www.youtube.com/watch?v=Nk7ZA9CPKd4
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
27-01-2012 @ 14:03
τα σεβη μου..........!!!!!!!!!!!!!!
monajia
27-01-2012 @ 14:14
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ....................

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
στίχος
27-01-2012 @ 14:40

..φρέσκια, σύγχρονη ματιά...και να προλάβαινες να ρωτούσες, θα λάβαινες επαρκή απάντηση, άραγε ;
avantage
27-01-2012 @ 14:43
Γαμώτο… Δεν πρόλαβα ούτε να ρωτήσω
αν σε αυτή την αγάπη θα διάλεγες το κεφάλι ή τα γράμματα.

Η δική μου απάντηση πάλι, είναι μονάχα αυτό το ποίημα.


Υπέροχο!!! ::theos.::
Καλησπέρες!!! ::hug.::
Βασίλης Μ.
27-01-2012 @ 14:54
"Παγερή συγκυρία,
η βεβαιότητα της μοναξιάς μου."
::up.::

"Τα αναμμένα κεριά, σε εκδικούνται."
Φως που ειρωνεύεται το σκοτάδι!!!!!!!!!!!!!::yes.::

Και πάντα θα το ειρωνεύεται...

Ποίηση!!!!!!!!!!!!!!
Καλησπέρα Αθανασία!!!!!!!
yiannistellidis
27-01-2012 @ 15:13
::up.:: ::up.:: ::up.::
Antony-P
27-01-2012 @ 16:09
Ωραίο Αθανασία ::up.::
αντικλείδι
27-01-2012 @ 18:42
Ωραιότατο Αθανασία μας , μπράβο σου !!! ::hug.:: ::hug.::
aiolos65
27-01-2012 @ 18:55
Με τ’ αναμμένα κεριά μου.
Α, τα αναμμένα κεριά, μου θυμίζουν πως έσβησες!
Τα αναμμένα κεριά, σε εκδικούνται. ::up.::
iokasth
27-01-2012 @ 22:26
Θαυμάσιο Ποίημα Αθανασία μου !!!
Καληνύχτα σου.
ΝεφΕλλη
Denis
27-01-2012 @ 22:59
Όταν σβήνει μια φωτιά,
αίφνης μια σπίθ' ανάβει
να μας τη θυμίζει
νοσταλγικά... ::yes.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο