| |
| | Ζωή και θάνατος(συνέχεια) |  | | |
Η ζωή και ο θάνατος.
Πίσω απ το τζάμι το θαύμα της ζωής και έξω από αυτό το δράμα της. Ο άνθρωπος. Έκθετος και ορφανός. Νουνεχής και ασυνείδητος. Ένας Νοήμων Ανόητος. Ανακυκλώνεται αναλισκόμενος αναίτια. Απ’ όταν για πρώτη φορά αντιλήφθηκε την ύπαρξη του. Όταν για πρώτη φορά αντιλήφθηκε πως ζει και πεθαίνει. Όταν για πρώτη φορά αναρωτήθηκε γιατί ζει και ποιός είναι ο σκοπός της ύπαρξης του. Όταν για πρώτη φορά χρησιμοποίησε την γενετήσια ηδονή για απόλαυση και όχι για αναπαραγωγή. Τότε εκτρέπεται της φύσεως του. Τότε εξουσιάζει τον εαυτό του και παίρνει τη ζωή στα χέρια του. Από εντεταλμένος γίνεται εντολέας. Από δημιούργημα συνοδοιπορεί ως δημιουργός , και ως δημιουργός καθορίζει και αυτός τη συνέχεια του ή την ασυνέχεια του είδους του , τον σκοπό της ζωής του και το νόημα που αυτή θα έχει εκ του παραλλήλου και όχι σύμφυτα της συνεργούς ζωής. Μέσω του εγκεφάλου του, το όργανο που αναπτυσσόμενο προφανώς μέσα από τη φυσική επιλογή ως εργαλείο επιβίωσης έφτασε σε επίπεδο εξέλιξης τέτοιο που να μπορεί να θέτει ερωτήματα και να έχει επιλογές. Να μπορεί να λέει, ναι και όχι. Αυτός ο σπανίως υπεύθυνος άνθρωπος που νοσεί ψυχικά βιώνοντας την εγκατάλειψη του ως άλλοθι της βουλητικής του α-πορίας. Μετέωρος αιώνες τώρα να μην μπορεί να δώσει ένα τέλος ή να κάνει μιαν αρχή , δέσμιος της μοίρας του. Ανίκανος να κερδίσει την αθανασία του , εκλιπαρεί δέεται και οικτίρει. Φυλακισμένος και ανελεύθερος. Υποταγής σε μία φύση που του παραχώρησε μέσω της εξέλιξής το δικαίωμα να δημιουργεί και να συνοδοιπορεί αφού μπόρεσε και τον έφτασε σε μία κατάσταση που να αποκτήσει συνείδηση του εαυτού του και βούληση, έστω μέσα στα φυσικά του όρια που καθορίζει η παρούσα του οντολογική σύνθεση. Υποτελής της βουλητικής του αδράνειας , οκνηρός , καλλιεργεί στο χωράφι του μέλλοντός του την σπορά της οπισθοδρόμησής του. Υπονομεύει το φυσικό του διασκελισμό σε κάθε βήμα του. Μέσα από μία κίνηση που το ένα πόδι του παρόντος γίνεται το στέρεο βήμα για την εναλλαγή του άλλου ποδιού του παρελθόντος, αφού συναντηθούν σε μία στάση ενατένησης, μέτοχοι μίας κοινής πορείας προς το μέλλον, δυστυχώς χάνουν το βήμα τους, οπισθοδρομούν και ενίοτε πέφτουν. Θύμα της πίστης που ποτέ δεν έσωσε να κάνει το σαθρό υπόβαθρο της ενατένισής του ένα στέρεο όραμα ζωής για να πατήσει αφήνοντας πάνω του ανεξίτηλη τη σφραγίδα του. Φυλακισμένος .
Ελεύθερος είναι ο μη υποκείμενος στην "ανάγκη". Αυτός που δεν "χρειάζεται" και δεν έχει ανάγκη οτιδήποτε . Αυτός που έχει τελειωθεί , ο τέλειος. Αυτός δηλαδή που αφ εαυτού αυτοδύναμα υφίσταται. Πράγμα θεωρητικά και πρακτικά αδύνατο ως κατάσταση να υπάρξει για τον άνθρωπο καθολικά. Γιατί τα φτερά της ελευθερίας του ανθρώπου , πετώντας , σύρουν μαζί και το κλουβί που είναι εκ φύσεως φυλακισμένος. Αυτή η διαπίστωση , του "ανελεύθερου" μιας και είμαστε υποκείμενοι της ανάγκης της ζωής και του θανάτου , είναι μία αρχική κατάκτηση , μια κατάσταση ελευθερίας για τον άνθρωπο . Γιατί από όλες τις ελευθερίες , η απελευθέρωση από το φόβο είναι η πιο πολύτιμη .Όπως και ο φόβος της ελευθερίας είναι ο πιο επιζήμιος. Πάνω σε ένα τέτοιο φόβο δισυπόστατο εκκολάπτεται κάθε ανασχετικό του σχήμα.
Η ελευθερία για τον άνθρωπο εκπορεύεται μόνο μέσα από την αναγκαιότητα της ύπαρξης του. Αν δηλαδή ο υποκείμενος κρίνει την ύπαρξή του αναγκαία. Δώσει δηλαδή στον εαυτό του λόγο ύπαρξης. Τότε η ελευθερία του αυτοπραγματώνεται μέσω του ίδιου , μέσω της ύπαρξης του. Έτσι μόνο καταξιώνεται ο άνθρωπος ως ελεύθερο ον από τα δεσμά που τον φυλακίζουν , της ζωής ή του θανάτου. Περπατάει η αλήθεια όρθια και υπερήφανη γιατί είναι η δική του αλήθεια.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | ..κι είναι η ποίηση η συνείδηση της πράξης.. | | | |
|
avantage
31-01-2012 @ 11:52 | Η ελευθερία για τον άνθρωπο εκπορεύεται μόνο μέσα από την αναγκαιότητα της ύπαρξης του ::yes.::
Έτσι μόνο καταξιώνεται ο άνθρωπος ως ελεύθερο ον από τα δεσμά που τον φυλακίζουν , της ζωής ή του θανάτου. Περπατάει η αλήθεια όρθια και υπερήφανη γιατί είναι η δική του αλήθεια.
::up.:: ::theos.::
Καλημέρα.. | | monajia
31-01-2012 @ 11:54 | ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΓΙΑΝΝΗ...........................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Ναταλία...
31-01-2012 @ 13:50 | Η ελευθερία για τον άνθρωπο εκπορεύεται μόνο μέσα από την αναγκαιότητα της ύπαρξης του. Αν δηλαδή ο υποκείμενος κρίνει την ύπαρξή του αναγκαία. Δώσει δηλαδή στον εαυτό του λόγο ύπαρξης. Τότε η ελευθερία του αυτοπραγματώνεται μέσω του ίδιου , μέσω της ύπαρξης του. Έτσι μόνο καταξιώνεται ο άνθρωπος ως ελεύθερο ον από τα δεσμά που τον φυλακίζουν , της ζωής ή του θανάτου. Περπατάει η αλήθεια όρθια και υπερήφανη γιατί είναι η δική του αλήθεια.
Πολύ καλή η ανάλυση που έκανες ::yes.:: ::theos.:: ::up.:: | | aiolos65
31-01-2012 @ 14:02 | Ελεύθερος είναι ο μη υποκείμενος στην "ανάγκη". ::yes.:: | | φλοισβος
31-01-2012 @ 16:49 | Είναι όλο απίστευο Γιάννη!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Akrivauthority
31-01-2012 @ 19:05 | ::778.:: ::hug.:: ::hug.:: | | giannis0911
31-01-2012 @ 19:31 | Ακριβή της καρδιάς μου...
Το πιο κρυφό σου μυστικό
μες της καρδιάς σου το μυχό
κρύβουν τα μάτια σου.
Μάτια που τάζουν σ΄ αγαπώ.
Μα την ανάσα μου κρατώ
στο πέλαγός τους και βουτώ
βαθειά στα τα χείλη σου.
Για να πνιγώ στα σ’ αγαπώ.
Κι η κάθε ανάσα απ το φιλί
να με βυθίζει πιο πολύ
μες την αγάπη σου.
Να μ’ ανασταίνει τη ζωή.
::love.:: ::love.:: ::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
