| |
Σε τούτους τους δρόμους είδα το θάνατο να ταξιδεύει
στο πίσω κάθισμα και να χαζεύει τις εικόνες που γεννιούνται και χάνονται τόσο
γρήγορα
Σε στενούς διαδρόμους η ζωή κυλάει πάνω σε άσπρα σεντόνια που μυρίζουν
οινόπνευμα και θειάφι
Είδα γέρους να σαπίζουν με σειρά προτεραιότητας
να μπαίνουν στην ουρά και να περιμένουν να πεθάνουν
σαν πρόβατα σε σφαγή
χωρίς λόγια
δίχως αυταπάτες
Με εκείνα τα σβησμένα μάτια του πόνου και τα χέρια στραβά τσαλακωμένα σαν να
έκλεισαν στις χούφτες τους το χρόνο κι αυτός τους έκαψε
Οι μέρες του ανθρώπου είναι λίγες και γεμάτες πόνο
δεν αντέχω να κοιτώ τις εικόνες που γύρω μου ξεχύνονται σαν άγρια φίδια
Δυστυχία απλώνεται παντού σαν ένα μαύρο διάχυτο πέπλο
κι αν είναι κάποιες στιγμές που ξεχνιόμαστε και λιγάκι χαμογελάμε είναι που
ευτυχώς μέσα μας κατοικεί η τρέλα κι αυτό μας λυτρώνει κάπως
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
