Ακούγοντας την οδό των ονείρων του Μάνου Χατζιδάκι
Μάτια θολά,βλέφαρα βαριά
κι ένα κορμί γεμάτο από απέραντη θλίψη.
Στα δυο μου χέρια τα μαχαίρια
κι απάνω τους η μοίρα.
Κι εγώ κι εσύ κι άλλοι πολλοί
μία παρέα δεμένη από τη συννεφιά της
αξεπέραστης νιότης μας.
Ο ήχος στο μυαλό μου, ένα ταξίδι
μία σκέψη, ένα όνειρο, μία Ελπίδα.
