| |
Ένα άπλυτο ρούχο
στα σκαλιά πεταμένο
κι όλο λέω να φτιάξω
ένα ποτήρι σπασμένο
η ζωή σπαρταρά
δεν το ξέρει ούτε η μάνα μου
μπουσουλάω σκυφτά
μήπως πλάσω το θαύμα μου
Άσε τώρα να φύγω
θα γυρίσω ως το βράδυ
δεν υπάρχει κουράγιο
αναπνέω σκοτάδι
Μην μου σφίγγεις το χέρι
δεν χρειάζεται νιώθω
το μεγάλο σου ψέμα
μου σκοτώνει τον πόθο
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
